Geri Dön

Kardiyak resenkronizasyon tedavisi uygulanan hastaların otomatik cihaz optimizasyonu ve ekokardiyografi-elektrokardiyografi ile hekim tarafından yapılan optimizasyonun klinik ve laboratuvar veriler üzerine etkisinin kıyaslanması

Comparison of automatic device optimization and echocardiography-electrocardiography guided physician optimization on clinical and laboratory results of patients treated with cardiac resynchronization therapy

PDF İndir

  1. Tez No: 911226
  2. Yazar: ÖMER PEKERŞEN
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. EMRE ÖZDEMİR
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Kardiyoloji, Cardiology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İzmir Katip Çelebi Üniversitesi
  10. Enstitü: İzmir Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Kardiyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 79

Özet

Amaç: Çalışmamızda kliniğimizde CRT-ICD implante edilen hastalarda ekokardiyografi ile manuel optimizasyon yapılan hastalar ile , otomatik optimizasyon yapılan hastalar arasında ejeksiyon fraksiyonu (EF) , fonksiyonel kapasite, diüretik ihtiyacı, mitral yetmezlik, QRS genişliği, sol ventrikül (LV) asenkroni , brain natriüretik peptid (BNP) düzeyleri ve sağkalımları arasındaki farkların incelenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: 10/06/2021 ve 01/04/2024 tarihlerinde İzmir Katip Çelebi Üniversitesi Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kardiyoloji kliniğinde CRT-D implantasyonu yapılan 100 hasta çalışmaya dahil edildi. 48 hasta takip ve tedavisine kliniğimizde devam etmemesi nedeniyle çalışmadan çıkarılarak kalan 52 hastanın verileri retrospektif olarak değerlendirildi. Klinğimizde CRT-D implantasyonu yapılan hastalarda pillerin özelliğine göre otomatik optimzasyon özelliği olmaması durumunda hekim tarafından yada otomatik optimizasyon özelliği olan piller ise otomatik olarak optimize edilmektedir. Hastalara hangi pilin takılacağı hekim insiyatifine göre yapılmakdır. CRT-D implante edilen hastalar 1, 3 ,6 ay ve 1 yıllık takipleri pil polikliniğine çağrılmakta ve takipleri yapılmakatır.Takiplerinde hastaların kontrol EKO tetkikleri, takip süresinde optimzasyon teknik değişimi, BNP, fonksiyonel kapasiteleri ve diüretik kullanımları takip edilerek hastane veri sistemine kaydedildi. Bu veriler geriye dönük tarandı. Optimizsyon şeklinin hastanın kliniği üzerine etkisi kıyaslandı. Bulgular: Bu çalışmada, kardiyak resenkronizasyon tedavisi (CRT) kapsamında manuel optimizasyon ve otomatik optimizasyon yöntemlerinin etkinliği, kardiyak ve klinik parametreler açısından karşılaştırılmıştır. Toplam 52 hasta çalışmaya dahil edilmiş, başlangıç ve kontrol ölçümleri analiz edilmiştir. Tanımlayıcı analizlerde, hastaların yaş ortalaması 65,0 ± 10,9 yıl olup, başlangıç ejeksiyon fraksiyonu (EF) medyanı %26,5 (ÇAA: %22,2 - %30,0) olarak tespit edilmiştir. Başlangıç QRS genişliği ortalama 157 ± 15,3 ms, BNP medyan değeri 648 pg/mL (ÇAA: 288 - 2026) olarak belirlenmiştir. Manuel optimizasyon grubunda EF artışı ortalama %11,29 ± 8,38 iken, otomatik optimizasyon grubunda %10,19 ± 10,91 olarak hesaplanmış olup, gruplar arasında anlamlı fark saptanmamıştır (p = 0,7095). Fonksiyonel kapasite açısından iyileşme, manuel optimizasyon grubunda %70,8 (17/24 hasta), otomatik optimizasyon grubunda ise %61,9 (13/21 hasta) olarak gözlenmiş, ancak gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır (p = 0,1096). Mitral yetmezlikte iyileşme, manuel optimizasyon grubunda %20,8 (5/24 hasta), otomatik optimizasyon grubunda %38,1 (8/21 hasta) olarak tespit edilmiş, gruplar arasında istatistiksel anlamlılık sınırında fark bulunmuştur (p = 0,0543). Kaplan-Meier sağkalım analizi sonuçlarına göre, manuel optimizasyon grubunda ortalama sağkalım süresi 35,1 ay, otomatik optimizasyon grubunda 31,9 ay olarak hesaplanmış olup, sağkalım açısından gruplar arasında anlamlı fark saptanmamıştır (Log-Rank testi, p = 0,31). Çok değişkenli analizde, başlangıç EF değeri kontrol EF üzerinde anlamlı ve pozitif bir etkiye sahip bulunmuştur (β = 0,862, p = 0,001). Ancak optimizasyon yöntemi (p = 0,743), yaş (p = 0,863) ve iskemik etiyoloji (p = 0,522) kontrol EF üzerinde anlamlı etkisi tespit edilmemiştir. Sonuç: Manuel ve otomatik optimizasyon yöntemlerinin kardiyak fonksiyonlar ve klinik iyileşme açısından benzer etkinlikte olduğu görülmüştür. Otomatik optimizasyon, uygulama kolaylığı ve zaman tasarrufu avantajı sağlayarak, özellikle klinik pratiğin yoğun olduğu durumlarda uygun bir alternatif olabilir. Bu sonuçlar, CRT hastalarında optimizasyon yöntemlerinin bireyselleştirilmiş bir yaklaşımla değerlendirilmesinin önemini vurgulamaktadır.

Özet (Çeviri)

Objective: This study aimed to investigate the differences in ejection fraction (EF), functional capacity, diuretic requirements, mitral regurgitation, QRS duration, left ventricular (LV) asynchrony, brain natriuretic peptide (BNP) levels, and survival outcomes between patients undergoing manual optimization using echocardiography and those undergoing automatic optimization among CRT-ICD implanted patients in our clinic. Method: A total of 100 patients who underwent CRT-D implantation at İzmir Katip Çelebi University Atatürk Training and Research Hospital Cardiology Clinic between 10/06/2021 and 01/04/2024 were included in the study. Due to loss to follow-up, 48 patients were excluded, and the data of the remaining 52 patients were retrospectively analyzed. In our clinic, the optimization of CRT-D devices depends on the device's capabilities. If automatic optimization is not available, the adjustment is performed manually by the physician, whereas devices with automatic optimization features are optimized automatically. The choice of the device to be implanted is determined based on the physician's discretion. Patients with CRT-D implants were followed up at 1, 3, 6 months, and 1 year in the device outpatient clinic. During follow-up visits, control echocardiography assessments, changes in optimization techniques, BNP levels, functional capacity evaluations, and diuretic use were monitored and recorded in the hospital's data system. These data were retrospectively reviewed, and the impact of the optimization method on patients' clinical outcomes was compared. Results: In this study, the effectiveness of manual optimization and automatic optimization methods in cardiac resynchronization therapy (CRT) was compared in terms of cardiac and clinical parameters. A total of 52 patients were included in the study, and baseline and follow-up measurements were analyzed. In the descriptive analysis, the patients' mean age was 65.0 ± 10.9 years, and the baseline ejection fraction (EF) median was 26.5% (IQR: 22.2% - 30.0%). The baseline QRS duration was 157 ± 15.3 ms, and the baseline BNP level median was 648 pg/mL (IQR: 288 - 2026). The EF increase in the manual optimization group was 11.29% ± 8.38, while it was 10.19% ± 10.91 in the automatic optimization group, with no statistically significant difference between the groups (p = 0.7095). Regarding functional capacity improvement, it was observed in 70.8% of patients (17/24) in the manual group and 61.9% (13/21) in the automatic group, with no statistically significant difference (p = 0.1096). Mitral regurgitation improvement was found in 20.8% (5/24) of patients in the manual group and 38.1% (8/21) in the automatic group, showing a borderline statistical significance (p = 0.0543). According to the Kaplan-Meier survival analysis, the mean survival time was 35.1 months in the manual optimization group and 31.9 months in the automatic optimization group, with no significant difference observed between the groups (Log-Rank test, p = 0.31). In the multivariate analysis, the baseline EF value had a significant and positive effect on the follow-up EF (β = 0.862, p = 0.001). However, optimization method (p = 0.743), age (p = 0.863), and ischemic etiology (p = 0.522) did not show a statistically significant effect on the follow-up EF. In conclusion, manual and automatic optimization methods demonstrated similar effectiveness in improving cardiac function and clinical outcomes. Automatic optimization, with its ease of application and time efficiency, may present a practical alternative, particularly in high-workload clinical settings. These results emphasize the importance of individualized evaluation of optimization methods in CRT patients.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    369890

    Kardiyak resenkronizasyon tedavisi uygulanan hastaların pil optimizasyonunda invazif yöntem ve ekokardiyografi yönteminin karşılaştırılması

    Compari̇son of doppler echocardiographic and invasive hemodynamic methods for opti̇mi̇zati̇on of patients receiving kardiak resynchronization therapy

    HAFİZE CORUT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    KardiyolojiBaşkent Üniversitesi

    Dahili Tıp Bilimleri Bölümü

    PROF. DR. LEYLA ELİF SADE AKDOĞAN

  2. Tez No

    243050

    Kardiyak resenkronizasyon tedavisi uygulanan kalp yetmezliği hastalarında tedaviye yanıtın ekokardiyografi parametreleri ile değerlendirilmesi

    Evaluation of response to cardiac resynchronization therapy with echocardiographic parameters in patients with heart failure undergoing cardiac resynchronization therapy

    HAKAN AKSOY

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    KardiyolojiHacettepe Üniversitesi

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. KUDRET AYTEMİR

  3. Tez No

    417483

    Kardiyak resenkronizasyon tedavisine yanıtsız kalp yetersizliği hastalarına noninvaziv kardiyak debi cihazı ve ekokardiyografik yöntemle yapılan optimizasyonun klinik sonuçlarının karşılaştırılması

    Comparison of clinical outcomes after crt optimization by nicom and echocardiographic methods in nonresponder heart failure patients

    MUSTAFA YENERÇAĞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    KardiyolojiOndokuz Mayıs Üniversitesi

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SERKAN YÜKSEL

  4. Tez No

    731254

    Non-iskemik dilate kardiyomyopati hastalarında (dkmp) fragmante qrs'in biventrikuler pacemaker (krt) tedavisine etkisinin değerlendirilmesi

    The evaluation of the response to cardiac resynchronization therapy inpatients with dilated cardiomyopathy by using fragmanted qrs

    AYHAN KÜP

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    KardiyolojiSağlık Bakanlığı

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. RAMAZAN KARGIN

  5. Tez No

    439778

    Biventriküler pace maker implante edilen hastalarda dissenkroni ile miyokardiyal fibrozis belirteçleri arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi

    Evaluation of the relationship between dyssynchrony and myocardial fibrosis markers in patients with biventricular pace maker

    VİLDAN CEVHER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    KardiyolojiÇukurova Üniversitesi

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MESUT DEMİR

Geri Dön