Geri Dön

Adjuvan tedavisini tamamlamış mide kanserli hastalarda nükse etki eden faktörler

Factors affecting recurrence in gastric cancer patients who have completed adjuvant treatment

PDF İndir

  1. Tez No: 911888
  2. Yazar: ABDULLAH ALTINSOY
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. OKTAY BOZKURT
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: İç Hastalıkları, Internal diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Genel sağkalım, hastalıksız sağkalım, mide kanserleri, nüks ve ölüm riski, prognostik faktörler, Overall survival, disease-free survival, gastric cancers, risk of recurrence and death, prognostic factors
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Erciyes Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 88

Özet

Amaç: Bu çalışmanın amacı Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi'nde veya dış merkezde tanı almış, takip ve tedavi süreci devam eden mide kanserli hastaların tanı anındaki prognostik faktörlerinin, nüks ve sağkalım üzerine etkisinin incelenmesidir. Hastalar ve Yöntem: Bu çalışmaya 2007-2023 yılları arasında Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Medikal Onkoloji Ana Bilim Dalında veya dış merkezde tanı almış, takip edilen 300 mide kanserli hasta dahil edilmiştir. Hastaların klinik bilgi ve verilerine bilgisayar otomasyon sistemi ve hasta dosyaları retrospektif olarak incelenerek ulaşıldı. Hastaların demografik özellikleri, komorbid hastalıkları, tümörün histopatolojik değerlendirmesi, uygulanan cerrahi tipi, nüks ve metastaz durumu, uygulanan tedavi modaliteleri, tanı anındaki laboratuvar parametrelerinin değerlendirilmesi ve sağkalım analizi yapıldı. Topladığımız verilerin istatistiksel analizi için SPSS 22.0 programı kullanıldı. Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 300 hastanın en küçük yaş 33, en büyük yaş 88 olup, median yaş olarak 55 görülmüştür. K/E oranı yaklaşık 1/2 olarak tespit edildi. Yaş ve cinsiyetin nüks ve sağkalım üzerine etkisinin olmadığı görüldü. Hastaların %58'inin takip ve tedavi süresince exitus olduğu tespit edildi. Hastaların yaklaşık %54'ünde komorbid hastalık durumu varlığı görüldü. Tanı anında komorbid hastalık durumunun nüksü arttırdığı, hastalıksız sağkalımı negatif yönde etkilediği görülmüştür. Bu hastaların histopatolojik tanılarına bakıldığında; %66 adenokarsinom, %24 taşlı yüzük hücreli karsinom, %5 müsinöz adenokarsinom ve %5 de diğer kanser tanıları olarak gelmiştir. Hastaların yaklaşık %35'i takip süresince nüks etmiştir. Bunların çoğu uzak metastaz şeklindedir. En yoğun metastaz bölgeleri karaciğer, periton ve lenf nodu olarak görülmüştür. Tümör yerleşiminin antrum-pilor ve korpusda daha çok görüldüğü ve bu yerleşimli olanların daha geç nüks ettikleri tespit edilmiştir. Hastaların %26'sı kötü diferansiyasyon, %24'ü orta diferansiyasyon, %10'unda ise iyi diferansiyasyon görülmüştür. %40'lık bir hasta grubunda diferansiyasyon verilerine ulaşılamamıştır. Histopatolojik parametrelerden serozal invazyon, lenfovasküler invazyon varlığı ve lenf nodu evrelemesinin ve TNM evresinin artması hem nüks riskini, hem de ölüm riskini xii arttırdığı tespit edilmiştir. Çalışmamızdaki hastaların %68,7'inde perinöral invazyonun görüldüğü, perinöral invazyonu olanların %43,2'sinde nüks olduğu görülmüştür. Perinöral invazyonun sağkalım ve nüks açısından etkisi görülmemiştir. Bunun dışında hastaların ECOG-PS arttıkça hem genel sağkalım hem de hastalıksız sağkalım negatif yönde etkilenmiştir. Cerrahi tipinin de genel sağkalımda etkili olduğu görülmüştür. Total gastrektomi yapılanların, subtotal gastrektomiye göre ölüm riskinin daha çok arttığı, fakat cerrahi tipinin hastalıksız sağkalım üzerine etkisinin olmadığı bulunmuştur. Çalışmadaki hastaların %62'sinde kilo kaybı semptomlarının olduğu tespit edilmiştir. Çalışmamızdaki hastaların aldıkları tedavi modalitelerine bakıldığında en çok %62 oranında oksaliplatin bazlı, %10 sisplatin bazlı, %11 FU bazlı ve %17 oranında da diğer KT protokollerini aldığı görülmüştür. Ayrıca adjuvan RT alanların %96'sının KRT şeklinde aldığı bilinmektedir. Çalışmamıza dahil olan hastaların tanı anında %60'ının anemik olduğu görülmüştür. Tanı anındaki hemoglobin ve albümin durumunun sağkalım üzerine etkisinin olmadığı tespit edilmiştir. Biyokimyasal parametrelerden tanı anında bakılan NLR, PLR ve CA 19-9 değeri arttıkça; hastanın nüks ve ölüm riskinin arttığı, genel sağkalım ve hastalıksız sağkalımın azaldığı tespit edilmiştir. Bir diğer tümör markırı olan CEA değeri tanı anında yüksek ise nüks riski artmış, fakat sağkalıma etkisinin olmadığı görülmüştür. Sonuç: Mide kanseri dünyada ve ülkemizde ciddi mortal seyreden bir hastalıktır. Tanı anında prognozu kötü yönde etkileyen birçok prognostik faktörün tespit edilmesi, takip ve tedavi süresince kansere bağlı morbiditeyi ve mortaliteyi azaltacaktır. Bu amaçla genel sağkalım ve hastalıksız sağkalımın arttırılması hedeflenerek birçok çalışma yapılmış ve yapılmaya devam etmektedir.

Özet (Çeviri)

Aim: The aim of this study is to investigate the effects of prognostic factors at the time of diagnosis on recurrence and survival of gastric cancer patients who were diagnosed at Erciyes University Medical Faculty Hospital or an external center and whose follow-up and treatment process is ongoing. Patients and Methods: This study included 300 gastric cancer patients who were diagnosed and followed up at the Department of Medical Oncology at Erciyes University Faculty of Medicine Hospital or at an external center between 2007 and 2023. Clinical information and data of the patients were obtained by using the computer automation system and by retrospectively reviewing the patient files. Demographic characteristics of the patients, comorbid diseases, histopathological evaluation of the tumor, type of surgery applied, recurrence and metastasis status, applied treatment modalities, evaluation of laboratory parameters at the time of diagnosis and survival analysis were performed. SPSS 22.0 program was used for statistical analysis of the collected data. Results: The youngest age of the 300 patients included in the study was 33, the oldest age was 88, and the median age was 55. The female/female ratio was found to be approximately 1/2. It was observed that age and gender had no effect on recurrence and survival. It was determined that 58% of the patients died during the follow-up and treatment period. Approximately 54% of the patients had a comorbid disease condition. It has been observed that comorbid disease status at the time of diagnosis increases recurrence and negatively affects disease-free survival. When the histopathological diagnoses of these patients were examined; 66% were adenocarcinoma, 24% were signet ring cell carcinoma, 5% were mucinous adenocarcinoma and 5% were other cancer diagnoses. Approximately 35% of patients had recurrence during the follow-up period. Most of these were distant metastases. The most common metastatic sites were the liver, peritoneum, and lymph nodes. It was determined that tumor localization was more common in the antrum-pylorus and corpus and that those with these localizations recurred later. Poor differentiation was seen in 26% of the patients, moderate differentiation in 24%, and good differentiation in 10%. Differentiation data could not be obtained in a 40% xiv patient group. It has been determined that the presence of serosal invasion, lymphovascular invasion, and increasing lymph node staging and TNM stage among histopathological parameters increase both the risk of recurrence and the risk of death. In our study, 68.7% of the patients had perineural invasion, and 43.2% of those with perineural invasion had recurrence. Perineural invasion did not have an effect on survival and recurrence. In addition, as the ECOG-PS of the patients increased, both overall survival and disease-free survival were negatively affected. The type of surgery was also found to be effective in overall survival. Total gastrectomy was found to have a greater risk of death than subtotal gastrectomy, but the type of surgery had no effect on disease free survival. 62% of the patients in the study had symptoms of weight loss. When the treatment modalities received by the patients in our study were examined, it was seen that the majority of the patients received oxaliplatin-based treatment at a rate of 62%, cisplatin-based treatment at a rate of 10%, FU-based treatment at a rate of 11%, and other KT protocols at a rate of 17%. It is also known that 96% of those who received adjuvant RT received it in the form of CRT. It was observed that 60% of the patients included in our study were anemic at the time of diagnosis. It was determined that hemoglobin and albumin status at the time of diagnosis had no effect on survival. It has been determined that as the biochemical parameters NLR, PLR and CA 19-9 values measured at the time of diagnosis increase, the patient's risk of recurrence and death increases, and overall survival and disease-free survival decrease. If the CEA value, another tumor marker, is high at the time of diagnosis, the risk of recurrence increases, but it has been observed that it has no effect on survival. Conclusion: Gastric cancer is a serious disease with a fatal outcome in the world and in our country. Detection of many prognostic factors that adversely affect prognosis at the time of diagnosis will reduce cancer-related morbidity and mortality during follow-up and treatment. For this purpose, many studies have been conducted and continue to be conducted with the aim of increasing overall survival and disease-free survival.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    643589

    Küratif amaçla ameliyat edilen mide kanserli hastalarda uzun dönemde ekzokrin pankreas yetersizliği

    Long-term exocrine pancreas insufficiency in patients WHO had surgery for stomach cancer wi̇th curative purposes

    ERSAN ÖZKARDEŞLER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Genel CerrahiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı

    UZMAN DR. ALİ SÜRMELİOĞLU

  2. Tez No

    638897

    Oligo kemik metastazlı meme kanseri olguların non-metastatik ve multiple metastazlı meme kanseri olgularla karşılaştırılması ve sağkalım değerlendirmesi

    Comparison of oligo bone metastasized breast cancer with non-metastatic and multiple metastase breast cancer cases and survival evaluation

    MUSTAFA KILIÇ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Genel CerrahiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. BAHA ZENGEL

  3. Tez No

    282000

    Meme kanseri tanılı hastalarda adjuvan hormonal tedavinin yaşam kalitesine etkisinin değerlendirilmesi

    The evaluation of the effect of adjuvant hormonal therapy on quality of life in patients with breast cancer

    FATMA SERT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    OnkolojiEge Üniversitesi

    Radyasyon Onkolojisi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ZEYNEP ÖZSARAN

  4. Tez No

    526020

    Yüksek dereceli kas-invaziv olmayan mesane kanserinde PD-L1 ekspresyonunun BCG immünoterapisine direnç gelişmesi ve tümör progresyonuna etkisi

    The effect of PD-L1 expression on development of DCG resistance and tumor progression in high-grade non-muscle-invasive bladder cancer

    AHMET MURAT AYDIN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    ÜrolojiHacettepe Üniversitesi

    Üroloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. CENK YÜCEL BİLEN

  5. Tez No

    266703

    Her2 pozitif meme kanseri hastalarında adjuvan tedaviye 9 haftalık Trastuzumab eklenmesi: Retrospektif analiz

    Addition of nine weeks of Trastuzumab to adjuvant chemotherapy in Her2 positive breast cancer patients: Retrospective analysis

    MEHMET ÖZEN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    OnkolojiHacettepe Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. M. KADRİ ALTUNDAĞ

Geri Dön