Weaning başarısı diyafram ultrasonu ile öngörülebilir mi?
Can weaning success be predictable with diaphragm ultrasound?
- Tez No: 912812
- Danışmanlar: DOÇ. DR. ZAFER ÇUKUROVA
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Anestezi ve Reanimasyon, Anesthesiology and Reanimation
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2025
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
- Enstitü: İstanbul Bakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesi
- Ana Bilim Dalı: Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 69
Özet
AMAÇ: Spontan solunum denemeleri (SBT) sırasında solunum paterni ve diyaframın artan mekanik yüklere adaptasyonu ekstübasyonun sonucunu belirlemede çok önemli olabilir. Mekanik ventilatörden (MV) ayırma veya ekstübasyon denemesine tabi tutulacak hastalarda diyafram disfonksiyonunun (DD) değerlendirilmesi çok önemlidir. Diyafram fonksiyonu, weaning veya ekstübasyon ile ilişkili spontan solunum sırasındaki ekskürsiyon (Dex) ve diyafram kalınlık değişimi (DTF) diyafragma ultrasonografisinde (USG) iki parametre ile değerlendirilebilir. Weaning başarısını öngörmede bu diyafram parametreleri ile elektronik karar destek sistemi weaning (W.v.5.2) modülünde belirlediğimiz kriterlerin ve bu kriterlerden oluşan weaning skorunun klinik uyumluluğunu değerlendirmeyi amaçladık. GEREÇ VE YÖNTEM: Çalışmamız prospektif , tek merkezli, gözlemsel olarak tasarlanmıştır. Bakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesi Anestezi ve Reanimasyon Kliniği Yoğun Bakım Ünitesinde (YBÜ) 1 Şubat 2023 ile 1 Aralık 2023 tarihleri arasında en az 48 saat invaziv mekanik ventilasyon uygulanan hastalarda ekstübasyon öncesi diyafram USG yapılmış, Metavision /QlinICU Clinical Decision Support Software de Structured Query Language (SQL) ile elde edilen Weaning skoru ile değerlendirilmiştir. Weaning'e hazırlık parametrelerinden oluşan (FiO2, Horowitz, MVe, PAO2/PaO2, P0.1, PEEP, PS, pH, PO2, RSBI, RR, SPO2, WOB, TVi) weaning skoru elektronik sistemimizde her hasta için hesaplanılmıştır.Weaning modülümüzde klinik ve biyokimyasal parametreler ile solunum mekanikleri MV'den ayırmaya hazır olarak kabul edildiğinde;SBT 'ne başlanmıştır. SBT başlanan hastalar fizyoloji ve kronik sağlık değerlendirmesi II (APACHE II) skoru, Charlson komorbidite indeksi (CCI) ve diyafram ultrasonu ile değerlendirilmiştir. Düşük seviyeli basınç desteği (5-8 cm H2O) ve 3-5 cm H2O PEEP altında en az 30 dk boyunca solunum desteğine ihtiyaç duymayan , SBT'yi başarı ile geçenler ekstübe edilmiştir. Başarılı weaning, ekstübasyonu takiben >48 saat süreyle spontan solunumun sürdürülmesi olarak tanımlanmıştır. Ekstübasyon başarısızlığı, herhangi bir ventilasyon desteği olmaksızın en az 48 saat spontan solunumu sürdürememe olarak tanımlanmıştır. BULGULAR: Çalışmaya dahil edilen 64 hasta weaning başarısına göre başarılı weaning (36; %56.25) ve başarısız weaning (28; %43.75) olmak üzere iki gruba ayrıldı. Diyafram USG ile yapılan ölçümler değerlendirildiğinde inspiryum sonu diyafram kalınlığı (DTi) ve ekspiryum sonu diyafram kalınlığı (DTe) değerlerinde anlamlı farklılık saptandı. DTi ve DTe değerlerinin başarılı weaning grubunda daha yüksek olduğu belirlendi (p
Özet (Çeviri)
OBJECTIVE: During spontaneous breathing trials (SBT), the respiratory pattern and the adaptation of the diaphragm to increasing mechanical loads may be very important in determining the outcome of extubation. It is very important to evaluate diaphragm dysfunction (DD) in patients who will undergo weaning from mechanical ventilation (MV) or extubation trials. Diaphragm function can be evaluated with two parameters in diaphragmatic ultrasonography (USG) as excursion (Dex) and diaphragm thickness change (DTF) during spontaneous breathing associated with weaning or extubation. We aimed to evaluate the clinical compatibility of these diaphragm parameters and the criteria we determined in the electronic decision support system weaning (W.v.5.2) module and the weaning score consisting of these criteria in predicting weaning success. MATERIAL AND METHODS: Our study was designed as a prospective, single-center, observational study. Bakırköy Dr. In patients who received invasive mechanical ventilation for at least 48 hours between February 1, 2023 and December 1, 2023 in the Intensive Care Unit (ICU) of the Anesthesia and Reanimation Clinic of Sadi Konuk Training and Research Hospital, diaphragm USG was performed before extubation and evaluated with the Weaning score obtained with Structured Query Language (SQL) in Metavision / QlinICU Clinical Decision Support Software. The weaning score consisting of weaning preparation parameters (FiO2, Horowitz, MVe, PAO2/PaO2, P0.1, PEEP, PS, pH, PO2, RSBI, RR, SPO2, WOB, TVi) was calculated for each patient in our electronic system. When the clinical and biochemical parameters and respiratory mechanics were accepted as ready to be separated from MV in our weaning module; SBT was started. Patients who started SBT were evaluated with physiology and chronic health evaluation II (APACHE II) score, Charlson comorbidity index (CCI) and diaphragm ultrasound. Those who did not require respiratory support for at least 30 minutes under low-level pressure support (5-8 cm H2O) and 3-5 cm H2O PEEP and successfully passed SBT were extubated. Successful weaning was defined as maintaining spontaneous breathing for >48 hours following extubation. Extubation failure was defined as failure to maintain spontaneous breathing for at least 48 hours without any ventilation support. RESULTS: The 64 patients included in the study were divided into two groups according to weaning success as successful weaning (36; 56.25%) and unsuccessful weaning (28; 43.75%). When the measurements made with diaphragm USG were evaluated, significant differences were found in end-inspiratory diaphragm thickness (DTi) and end-expiratory diaphragm thickness (DTe) values. DTi and DTe values were determined to be higher in the successful weaning group compared to the unsuccessful weaning group (p
Benzer Tezler
- Yoğun bakımda takip edilen hastalarda diyafram kalınlığının weaning başarısını göstermedeki etkinliğinin diğer weaning parametreleri ile karşılaştırılması
Comparison of the effectiveness of diaphragm thickness in indicating weaning success with other weaning parameters in patients followed up in the intensive care unit
TARIK DURNA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2025
Anestezi ve ReanimasyonTekirdağ Namık Kemal ÜniversitesiAnesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı
DOÇ. İLKER YILDIRIM
- Mekanik ventilatör desteğindeki hastaların ekstübasyon başarısını öngörmede diyafram ultrasonunun rolü
The role of diaphragm ultrasound in predicting extubation success for patients on mechanical ventilation support
YENER AKSOY
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
Anestezi ve ReanimasyonSağlık Bilimleri ÜniversitesiAnesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı
DR. YELDA BALIK
PROF. DR. OSMAN EKİNCİ
- Mekanik ventilasyon uygulanan hastalarda farklı ventilasyon modlarının diyafragma atrofisi üzerine etkisi
Different modes of mechanical ventilation effects on diaphragma disfunction
GAMZE ATÇEKEN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
Anestezi ve ReanimasyonSağlık Bilimleri ÜniversitesiAnesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. IŞIL KÖSE GÜLDOĞAN
- Acil serviste entübe hastalarda ekstübasyon öncesinde diyafram kalınlığı ve hareketlerinin sonografik olarak değerlendirilmesinin ekstübasyon başarısına etkisi
Sarioğlu D, the effect of sonographic evaluation of diaphragm thickness and movements before extubation on success of extubation in intubated patients in emergency service, Hacettepe University Faculty of Medicine, emergency medicine specialization thesis. Ankara
DİLEK SARIOĞLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
İlk ve Acil YardımHacettepe ÜniversitesiAcil Tıp Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MEHMET ALİ KARACA
DR. ÖĞR. ÜYESİ ALİ BATUR
- Diyafram ve interkostal kasları USG ile değerlendirmenin weaning başarı kriterlerindeki yeri
The place of assessment of the diaphragm and intercostal muscles with USG in the weaning success criteria
EZGİ YURT
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
Anestezi ve ReanimasyonSivas Cumhuriyet ÜniversitesiAnesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı
PROF. DR. İCLAL ÖZDEMİR KOL