PES KAVUS : Epidemiyolojik, klinik ve radyolojik özelliklerin değerlendirilmesi
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 91359
- Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. REMZİ ARİF ÖZERDEMOĞLU
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Ortopedi ve Travmatoloji, Orthopedics and Traumatology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 1999
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Süleyman Demirel Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 93
Özet
87 6. ÖZET: Pes kavuş [PK] deformitesinin epidemiyolojik, klinik ve radyolojik özelliklerini ortaya koymak amacıyla, 3511 ilköğretim okulu öğrencisi tek tek ayrıntılı ortopedik ve nörolojik muayenelerden geçirildi. Podoskop üzerindeki ayak izleri incelenerek, PK saptanan olgulardan radyolojik tetkik istendi. Elde edilen bulgular, 42 kişiden oluşan kontrol grubun verileri ile karşılaştırıldı ve çeşitli istatistiksel testler kullanılarak anlamlılıkları araştırıldı. PK prevalansı %11.7 olarak bulundu. Yaş arttıkça, yeni olguların görülmesinden ziyade, deformitenin giderek ağırlaştığı saptandı (p=0.006). Cinsiyetler arasında deformitenin prevalansı ve ciddiyeti açısından bir fork bulunmadı. Ayak izine göre, deformite %95 oranında bilateraldi ve genel olarak sol ekstremitede daha belirgindi (p=0.000). Başta topuk ağrısı (%34) ve çabuk yorulma (%41) olmak üzere, olguların %65'inde çeşitli şikayetler mevcuttu. Yaş ve deformitenin derecesi arttıkça, şikayeti olan olgu sayısının artmasından ziyade, kişi basma düşen şikayetlerin sayısı/çeşitliliği arttı (sırasıyla; p=0.019, p=0.006). Olguların %19.2'si l.derece, %62.5'i 2.derece, %17.7'si 3.derece ve %0.6'sı 4.derece PK ayak izine sahipti. Ayak yere basarken, lateral kenarın az veya hiç yere değmemesinin PK deformitesini gösterdiği, fakat deformitenin derecesini yansıtmadığı ortaya çıktı. Buna karşın, parmakların pençe deformitesi nedeniyle yere değmemesi durumunda oturmuş/ilerlemiş bir PK deformitesinden bahsedilebilir. Radyolojik olarak, yaş arttıkça Modifiye l.Metatars Eğim Açısı, Hibbs ve Meary acılarının arttığı, Kalkaneal Eğim-Talar Eksen Açısı'mn ise azaldığı görüldü. Diğer açılar ile yaş arasında anlamlı bir ilişki saptanmadı. Deformite ilerledikçe, Hibbs açısı ve Kalkaneometatarsal Eğimler Arası Açı'nın azaldığı, diğer açıların ise arttığı saptandı. Ayrıca kalkaneus genişlik/uzunluk oranının PKlu olgularda anlamlı derecede yüksek olduğu görüldü (p=0.004). PK deformitesini en iyi yansıtan radyolojik ölçüm kriterinin Hibbs açısı olduğu bulundu (p=0.000).
Özet (Çeviri)
88 7. SUMMARY: Meticulous orthopaedic and neurologic examinations were performed on 3511 students in order to analyze the epidemiological, clinical and radiological features of the so called pes cavus [PC] deformity. Footprints were examined on podoscop, and X-rays were requested in cases with PC. Results were compared with those of a control group of 42 cases, and various statistical tests were performed for statistical significance. Prevalence of PC were found to be 11.7%. The severity of deformity increased with age, instead of the occurrence of new cases (p=0.006). There were no differences between both sexes according to the prevalence and severity of deformity. Footprints were symmetric in 95% of all cases, and the deformity was found to be more obvious on the left side (p=0.000). Complaints were present in 65% of cases, which were mainly heel pain (34%) and fatigue (41%). Number/variety of complaints increased with age and severity of deformity, but not the number of cases with complaints (p=0.019, p=0.006, respectively). Analysis of footprints showed that 1st, 2nd, 3rd and 4th degrees of PC were found in 19.2%, 62.5%, 17.7% and 0.6% of cases, respectively. A reduced or absent lateral border of the footprint demonstrated the presence, but not the severity, of a PC deformity. Whereas, clawing of digits were a finding of a stabilized/severe deformity. Modified first metatarsal inclination angle, Hibbs' and Meary angles increased, as the lateral talocalcaneal angle decreased with age. Likewise, Hibbs' angle and inferior cortex of calcaneus- first metatarsal angle decreased, whereas all other angles increased with a more severe deformity. In addition, calcaneus width/length ratio was lower in cases with PC (p=0.004). Hibbs' angle showed the highest correlation with the severity of deformity (p=0.000).
Benzer Tezler
- İlköğretim çağındaki çocuklarda ayak,ayak bileği deformitelerinin podoskop ile değerlendirilmesi
The measurement of deformity foot and ankle with podoscop, who are in elementary school
TAMER ÇANKAYA
Yüksek Lisans
Türkçe
2004
Fiziksel Tıp ve RehabilitasyonAbant İzzet Baysal ÜniversitesiFizik Tedavi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı
PROF.DR. FERDA DOKUZTUĞ
- Novel mobile pre-diagnostic solution for pes planus and pes cavus using image processing and deep neural networks
Pes planus ve pes cavus için görüntü işleme ve derin sinir ağlarını kullanan mobil ön teşhis çözümü
KAAN EKSEN
Yüksek Lisans
İngilizce
2022
Bilgisayar Mühendisliği Bilimleri-Bilgisayar ve KontrolYeditepe ÜniversitesiBilgisayar Mühendisliği Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ TACHA SERIF
- Pes Ekinovarus'un cerrahi tedavisinde carroll tekniği
Carroll method in surgical treatment of Pes Equino Varus
İBRAHİM KAYA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1999
Ortopedi ve Travmatolojiİstanbul ÜniversitesiOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. BORA S. GÖKSAN
- Otozomal Dominant ve Resesif CMT 2 (Charcot-Marie-Tooth) hastalığının klinikopatolojik incelenmesi
Clinicopathological evaluation of autosomal Dominant and Recessive CMT2 (Charcot-Marie-Tooth) Disease
ERKİNGUL SHUGAİV
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2009
Nörolojiİstanbul ÜniversitesiNöroloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. YEŞİM GÜLŞEN PARMAN
- Sağlıklı kadınlarda topuklu ayakkabı kullanım sıklığının, gastrosoleus kas kısalığına, ayak postürüne ve dengeye olan etkisinin araştırılması
Investigating the effects of heeled shoe use by healthy women on gastrocnemius soleus muscle shortening, foot posture and balance
ALPER HAZNEDAR
Yüksek Lisans
Türkçe
2017
Fizyoterapi ve RehabilitasyonHasan Kalyoncu ÜniversitesiFizyoterapi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. SERKAN USGU