Multipl myelom tanılı hastalarda lenalidomid idame dozunun sağkalım sonuçları üzerine etkisi
Survival conclusions of lenalidomide maintenance dose in patients with multiple myeloma
- Tez No: 917195
- Danışmanlar: DOÇ. DR. AYFER GEDÜK
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Hematoloji, İç Hastalıkları, Hematology, Internal diseases
- Anahtar Kelimeler: Multipl Myelom, lenalidomid, idame tedavi, Multiple Myeloma, lenalidomide, maintenance therapy
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Kocaeli Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 52
Özet
Giriş ve Amaç: Multipl Myelom (MM), plazma hücre diskrazileri arasında ve genellikle ileri yaşta tanı alan bir hastalıktır. Otolog kök hücre nakli (OKHN) sonrası lenalidomid idamesi standart tedavi yöntemidir. Ancak lenalidomidin farklı dozlarının sağkalım üzerine etkileri ve düşük doz kullanımı sırasında progresyon gelişimine dair veriler sınırlıdır. Bu çalışmada, OKHN sonrası lenalidomid idame tedavisi alan MM hastalarının gerçek yaşam verileri analiz edilerek, farklı doz ve tedavi protokollerinin progresyonsuz sağkalım ve genel sağkalım üzerindeki etkileri araştırıldı. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada, Kocaeli Üniversitesi Hematolji Polikliniği'nde takipli, otolog kök hücre nakli sonrası lenalidomid idame tedavisi alan hastaların verileri retrospektif incelendi. Hastalar, idame tedavi dozlarına göre“düşük doz”ve“maksimum tolere edilebilir doz”gruplarına ayrıldı. Sağkalım analizleri (PFS1, PFS2, PFS3 ve OS1, OS2, OS3) Kaplan-Meier yöntemiyle yapıldı. Bulgular: Bu çalışmaya 82 hasta dahil edildi. Tüm kohortta ortanca PFS1 56,0, PFS2 36,0 ay, OS1 ortalama 142.51 (±8.95) aydı. Tüm kohortta hastaların 67'si (%81,7) düşük doz idame alırken 15'i (%18,2) maksimum dozda idame aldı. Düşük doz idame alanların ortanca PFS1'i 56,0, PFS2'si 43,0 ay; tolere edebildiği maksimum dozdan alanlarda ortanca PFS1 33, PFS2 23 aydı. Düşük doz idame alanların ortalama OS1'i 145,25 (±9,7), tolere edebildiği maksimum dozda idame alanların ortanca OS1'i 139,00 aydı (p:0,248). Sonuç: Çalışmamızda literatürde ilk kez düşük doz ve maksimum tolere edilebilir doz idame kavramlarını ortaya koyduk. Çalışmamız idame tedaviye düşük dozda başlanılmasını ve yeterli yanıt alınamaz ise doz arttırımına gidilmesini desteklemektedir. Ayrıca verilerimiz uzun süreli tam yanıta sahip hastalarda idame tedavisinin sürekli değil süreli uygulanabileceği fikrini ortaya koymaktadır.
Özet (Çeviri)
Introduction and Objective: Multiple Myeloma (MM) is a plasma cell dyscrasia typically diagnosed in older adults. After autologous stem cell transplantation (ASCT), lenalidomide maintenance therapy is the standard treatment. However, data on the impact of varying lenalidomide doses on survival and progression during low-dose administration are limited. This study analyzed real-world data of MM patients receiving lenalidomide maintenance therapy post-ASCT to investigate the effects of different doses and treatment protocols on progression free survival (PFS) and overall survival (OS). Materials and Methods: In this retrospective study, data from patients at Kocaeli University Hematology Clinic who received lenalidomide maintenance therapy post-ASCT were analyzed. Patients were categorized into“low-dose”and“maximum tolerable dose”groups based on their maintenance therapy dosages. Survival analyses (PFS1, PFS2, PFS3, and OS1, OS2, OS3) were conducted using the Kaplan-Meier method. Results: A total of 82 patients were included. In the entire cohort, the median PFS1 was 56.0 months, PFS2 was 36.0 months, and the mean OS1 was 142.51 (±8.95) months. Of the patients, 67 (81.7%) received low-dose maintenance, while 15 (18.2%) received the maximum tolerable dose. The median PFS1 for the low-dose group was 56.0 months, and PFS2 was 43.0 months; for the maximum tolerable dose group, median PFS1 was 33 months, and PFS2 was 23 months. The mean OS1 for the low-dose group was 145.25 (±9.7) months, and the median OS1 for the maximum tolerable dose group was 139.00 months (p=0.248). Conclusion: Our study is the first in the literature to introduce the concepts of low-dose and maximum tolerable dose maintenance therapy. The findings support initiating maintenance therapy at a low dose, with dose escalation if an adequate response is not achieved. Additionally, our data suggest that in patients with long-term complete responses, maintenance therapy may be administered intermittently rather than continuously.
Benzer Tezler
- Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Hematoloji polikliniğinden takipli multipl myelom tanılı hastaların epidemiyolojik değerlendirmesi
Epidemiological evaluation of multiple myeloma diagnosed patients followed from polyclinic of hematology of Kocaeli University Medical Faculty Hospital
MELİH ŞİMŞEK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2012
HematolojiKocaeli Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ABDULLAH HACIHANEFİOĞLU
- Multiple miyelom tanılı konsolidasyon tedavisi veya otolog nakil sonrası lenalidomid idamesi alan hastalarda tedavi ilişkili toksisite ve sağkalımın değerlendirilmesi
Evaluation of treatment-related toxicity and survival outcomes in patients with multiple myeloma receiving lenalidomide maintenance after consoli̇dati̇on therapy or autologous transplantati̇on
CANSU KORKMAZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
İç HastalıklarıPamukkale Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ NEVİN ALAYVAZ ASLAN
- Tanı anında 50 yaşın altında olan multiple myelom hastalarında klinik prezentasyon ve prognoz
Clinical presentation and prognosis of patiens with multiple myeloma being under 50 years at the time of diagnosis
ALPER BAYAR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2016
HematolojiDokuz Eylül Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. ÖZDEN PİŞKİN
- Multipl myelomda sitogenetik anomalilerin tedavideki prediktif değeri ve prognostik önemi
Predictive value and prognostic importance of cytogenetic anomalies in treatment in multiple myeloma
MEHMET ALİ KAZĞI
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
İç HastalıklarıÇukurova Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. İSMAİL OĞUZ KARA
- Hematolojik malignitelerde sekonder kanserlerin değerlendirilmesi
Evaluation of secondary cancers in hematologic malignancies
ONUR TÜRKÖZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2025
HematolojiHacettepe Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ELİFCAN ALADAĞ KARAKULAK