Multipl myelomda sitogenetik anomalilerin tedavideki prediktif değeri ve prognostik önemi
Predictive value and prognostic importance of cytogenetic anomalies in treatment in multiple myeloma
- Tez No: 858098
- Danışmanlar: PROF. DR. İSMAİL OĞUZ KARA
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: İç Hastalıkları, Internal diseases
- Anahtar Kelimeler: Multipl Myelom, Sitogenetik anomaliler, Lenalidomid, Multiple Myeloma, Cytogenetic anomalies, Lenalidomide
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Çukurova Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 90
Özet
ÖZET GİRİŞ VE AMAÇ: Multipl Myelom kürabl bir hastalık değildir. Günümüzde en etkin tedavi yöntemi otolog transplantasyon olmasına rağmen; tedavi başarılarında ve yanıtlarında sitogenetik anomaliler prognostiktir. Biz çalışmamızda, risk stafikasyonunda yer alan sitogenetik anomalileri hasta popülasyonunda tanımlamak ve tanımlanan anomalilerin spesisifik tedavi modalitelerinde prediktif olabileceğini ve prognostik önemini araştırmayı amaçladık. MATERYAL VE YÖNTEM: Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi İç hastalıkları Polikiniklerine 1 Ocak 2010- 1 Ocak 2023 tarihleri arasında başvuran ve hastanemizde Mulitpl Myelom tanısı almış hastaları kapsamaktadır. Hastalara ait tüm bilgiler hastane otomasyon, bilgi işlem, hastane kemoterapi /arşiv dosyalarından elde edilmiştir. Tıbbi Patoloji ve Tıbbi Genetik Anabilim Dallarından veriler alınmıştır. Hastanemizde tanı almış 652 adet Multipl Myelom tanılı hasta tespit ettik. Tıbbi patoloji ve Tıbbi Genetik ABD arşivinden MM tanılı hastaların verisine ulaşılması, çalışma kriterlerine uygun olanlar tanımlanmıştır. 98 adet sitogenetik anomali verisi olan olgu tespit edilmiştir ve sadece 68 olgunun verisi değerlendirmeye uygun bulunmuştur. BULGULAR: Hastanemizde MM tanısı almış hastalar arasında sitogenetik anomali görülme oranı %15,03 oranındadır. En sık p53del görülmüştür. En sık translokasyon ise t(11,14)tür. Spesifik sitogenetik anomalilerin spesifik tedaviye yanıt oranları ve ortalama sağ kalımları arasında anlamlı fark görülmemiştir. Bunun üzerine sitogenetik anomaliler yüksek-düşük riskli olarak; kemoterapiler ise bortezomib-lenalidomid-siklofosfamid bazlı olarak gruplara ayrılmıştır. Bu yapılan analizler sonucu yapılan analizde de sitogenetik anomalilerin tedavi yanıtında ve genel sağ kalımda anlamlı farkı görülmemiştir. Kemoterapilerin analizinde ise Lenalidomid bazlı tedavilere başlamanın lenalidomidsiz tedavilere göre hastaların yaşam-ölüm durumları arasında anlamlı fark görülmüştür. Genel sağ kalım üzerine tedavilerin anlamlı fark göstermemesine rağmen lenalidomid bazlı tedavilerin sitogenetik anomali tür farkından bağımsız ortalama sağ kalımı 14 kat arttırdığını görmekteyiz. SONUÇ: Sonuç olarak sitogenetik anomalilerin tedavisinde hangi kemoterapi uygulanacağından bağımsız olarak; sitogenetik anomali tespit edilen hastalarda lenalidomid bazlı tedavilere başlanmalıdır. Araştırmamızın retrospektif olması, verilerin doğru analizi için hasta kayıt sistemindeki yetersizlik, hasta sayısının az olması nedeniyle daha fazla hasta planı içeren çalışmalara gereksinim vardır.
Özet (Çeviri)
ABSTRACT INTRODUCTION AND OBJECTIVE: Multiple Myeloma is not a curable disease. Albeit autologous transplantation is currently the most effective treatment method, cytogenetic anomalies play a prognostic role in treatment successes and responses. In our study, we aimed to defire the cytogenetic abnormalities involved in risk assessment in the patient population and to whether the identified anomalies maybe predictive of spesific treatment modalites and their prognostic significance. MATERIAL AND METHODS: The study includes patients diagnosed with Multiple Myeloma who applied to the Internal Medicine Clinics of Çukurova University Faculty of Medicine between January 1, 2010, and January 1, 2023. All information about the patients was obtained from hospital automation, information technology, and hospital chemotherapy/archive files. Data were also obtained from the Departments of Medical Pathology and Medical Genetics. We identified 652 patients diagnosed with Multiple Myeloma in our hospital. 98 cases with cytogenetıc anomaly data were identified. And the data of 68 of then were found suitable for evaluation. RESULTS: The rate of cytogenetic anomalies among patients diagnosed with Multiple Myeloma in our hospital is 15.03%. The most common anomaly observed is p53 deletion, and the most common translocation is t(11,14). There was no significant difference in response rates and average survival between specific cytogenetic anomalies and specific treatment modalities. Based on this, cytogenetic anomalies were categorized as high-low risk, and chemotherapies were grouped as bortezomib-lenalidomide-cyclophosphamide-based. However, no significant difference was observed in the analysis of cytogenetic anomalies in treatment response and overall survival. In the analysis of chemotherapies, starting lenalidomide-based treatments showed a significant difference in patients' life-death statuses compared to treatments without lenalidomide. Despite no significant difference in overall survival among treatments, lenalidomide-based treatments independently increased the average survival by 14 times, regardless of the type of cytogenetic anomaly. CONCLUSION: In conlusion, regardless of the chemotherapy applied in the treatment of cytogenetıc anomalies, lenalidomid based therapy should be initiateid in patients with detected cytogenetic abnormalities. Due to retrospective nature of our study, inadequacies in the patient record system for accurate date analysis, and the limited number for patients, there is need for studies including a larger number of patients.
Benzer Tezler
- Yeni tanı multiple myeloma hastalarında ilk sıra tedavide bortezomib-deksametazon ve bortezomib-siklofosfamid-deksametazon tedavi yanıtlarının uluslararası evreleme sistemi ve revize uluslararası evreleme sistemine göre retrospektif olarak değerlendirilmesi
Evaluation of bortezomib-dexametasone (VD) and bortezomib-dexametasone-cyclophosphamide (VCD) treatment responses in the fist line therapy in new diagnosed multiple myeloma (MM) patients according to the international staging system (İSS) and revised international staging system (R-İSS)
BETÜL ŞAHİN BARUTCU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
HematolojiKaradeniz Teknik Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MEHMET SÖNMEZ
- Multipl miyelom hastalarında sitogenetik faktörlerin görülme sıklığı ve prognoza etkileri
Incidence of cytogenetic factors and their effects on prognosis in patients with multipl myeloma
TUĞBA YILDIRIM
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
HematolojiErciyes Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ALİ ÜNAL
- Yeni tanılı multipl miyeloma hastalarında sitogenetik anomalilerin optik genom haritalama yöntemiyle araştırılması
Investigation of cytogenetic abnormalities in newly diagnosed multiple myeloma patients by optical genome mapping
DENİZ KARDELEN GÜNEY
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
Genetikİstanbul ÜniversitesiGenetik Ana Bilim Dalı
PROF. DR. KIVANÇ ÇEFLE
DR. AYŞE GÜL BAYRAK TOKAÇ
- Multipl myelom tanılı hastalarda sitogenetik anomalilerin tedaviyeyanıt üzerine etkisi ve prognostik öneminin değerlendirilmesi
In patients with multiple myelom treatment of cytogenetic anomalieseffect on response and prognostic assessment of importance
OKAN GÜLERYÜZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
İç HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. OKTAY BİLGİR
- Multipl myelom'da gözlenen kromozom anomalilerinin belirlenmesinde konvansiyonel sitogenetik ve floresan in situ hibridizasyon (Fish) tekniklerinin birlikte kullanımının tanısal değerinin belirlenmesi
Determination of the diagnostic value of conventional cytogenetic and fluorescence in situ hybridization (Fish) detection in detection of chromosomal abnormalities in multiple myeloma
GÜLHAN DEMİR
Yüksek Lisans
Türkçe
2017
GenetikKocaeli ÜniversitesiTıbbi Genetik ve Moleküler Biyoloji Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. SEDA EREN KESKİN