Geri Dön

Yaygın evre küçük hücreli akciğer kanseri hastalarında kemoterapi sonrası torasik radyoterapi dozunun prognostik etkisi

Prognostic effect of thoracic radiotherapy dose after chemotherapy in extensive stage small cell lung cancer patients

PDF İndir

  1. Tez No: 923114
  2. Yazar: DİLARA ÖZTÜRK
  3. Danışmanlar: PROF. DR. AYŞE NUR DEMİRAL
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Radyasyon Onkolojisi, Radiation Oncology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Dokuz Eylül Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Radyasyon Onkolojisi Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 125

Özet

Amaç: Yaygın evre küçük hücreli akciğer kanseri (KHAK) tanılı hastalarda sistemik tedavi sonrası uygulanan torasik radyoterapi (RT) toplam dozunun (Zamana göre ayarlanmış Biyolojik Etkin Doz, tBED10Gy) artmasının torasik RT'ye (TRT) yerel-bölgesel (YB) yanıt ve sağkalım üzerine etkisi incelenmiştir. Gereç ve Yöntem: 2009-2023 yılları arasında kliniğimizde yaygın evre KHAK tanısıyla en az 2 kür indüksiyon kemoterapisi (KT) almış, daha önce TRT uygulanmamış ve TRT'yi en az 10 fraksiyonda ve toplam doz BED10Gy'i > 36 Gy alan 60 hasta retrospektif olarak değerlendirildi. Farklı RT fraksiyonasyon şemalarının toplam dozunun etkinlik yönünden karşılaştırılması amacıyla tBED10Gy formülü kullanıldı. Çalışmada verilerin istatistiksel analizi için SPSS v.26'dan yararlanıldı. TRT sonrası YB yanıtı etkileyen faktörleri değerlendirmek amacıyla tek (TDA) ve çok değişkenli analizler (ÇDA) için sırasıyla ki–kare testi ve lojistik regresyon analizi uygulandı. Sağkalımların hesaplanmasında Kaplan-Meier yöntemi kullanıldı. Prognostik faktörlerin sağkalıma etkisini değerlendirmek amacıyla TDA ve ÇDA'lar için sırasıyla; log-rank testi ve Cox regresyon analizi yapıldı. Bulgular: Medyan tanı yaşı 63 (47-78), erkek oranı %78,3 olarak saptandı. Medyan izlem süresi 7,5 (1-77) aydı. Medyan genel sağkalım (GSK) 15,9 ay, 1-yıllık ve 2-yıllık GSK oranları ise % 73,3 ve % 24,9 idi. Medyan progresyonsuz sağkalım (PSK) 8,3 ay, 1-yıllık ve 2-yıllık PSK oranları % 29,3 ve % 11,8; medyan uzak progresyonsuz sağkalım (UPSK) 9,4 ay, 1-yıllık ve 2-yıllık UPSK oranları % 37,4 ve % 15,1; medyan yerel-bölgesel progresyonsuz sağkalım (YBPSK) 19,8 ay, 1-yıllık ve 2-yıllık YBPSK oranları % 65 ve % 38,1 olarak izlendi. TRT toplam dozu medyan 44 (30-70) Gy idi (tBED10Gy 24 hastada > 50 Gy; 36 hastada < 50 Gy). TRT sonrası YB yanıtı etkileyen faktörlerin ÇDA'sında yalnızca N evresinin N0-2 olmasının (p:0,044) ve tBED10Gy > 50 Gy (p:0,031) olmasının yanıtı istatistiksel anlamlı olarak arttırdığı görüldü. TRT toplam doz tBED10Gy düzeyi TDA'da medyan PSK (p:0,006) ve medyan UPSK'yi (p:0,010) istatistiksel anlamlı düzeyde olumlu etkilemekle birlikte ÇDA'larda sağkalıma etkisi gösterilemedi. Medyan sağkalımları etkileyen faktörler için yapılan ÇDA'larda saptanan olumlu prognostik faktörler: GSK için tümör boyutunun < 3 cm olması, karaciğer metastazı olmaması, indüksiyon KT'sine BT'de > Parsiyel Yanıt (PY) olması; PSK için kadın cinsiyet, karaciğer metastazı olmaması, TRT'ye YB yanıtın PET-BT'de > PY olması, profilaktik kranyal ışınlama (PKI) varlığı ve 2. sıra sistemik tedavi verilmemesi; UPSK için kadın cinsiyet, karaciğer metastazı olmaması, PKI varlığı ve ilk progresyonda uzak progresyon olmaması; YBPSK için TRT öncesi KT'ye YB yanıtın PET-BT'de > PY olması ve TRT'ye YB yanıtın PET-BT'de > PY olmasıdır. tBED10Gy > 50 Gy ve < 50 Gy grupları TDA ile karşılaştırıldığında sırasıyla; 1-yıllık GSK oranları % 87,5 ve % 63,9 (p:0,049), 1-yıllık PSK oranları % 45,8 ve % 17,6 (p:0,006), 1-yıllık UPSK oranları % 50 ve % 26,5 (p:0,017), 1-yıllık YBPSK oranları ise % 70,8 ve % 40,6 (p:0,029) idi. TRT tBED10Gy düzeyinin ÇDA'da 1-yıllık YBPSK üzerine etkisinin anlamlılığını yitirdiği saptandı (p:0,263). Ayrıca TRT öncesi sistemik tedavi yanıtında en iyi grup olan uzak metastazlarda tam yanıt ve YB hastalıkta > PY veren hastalar (n=27) alt grubunda YBPSK için TRT toplam dozu yönünden yapılan TDA'da tBED10Gy'in 50 Gy'in üstünde olmasının medyan YBPSK'yi istatistiksel anlamlı düzeyde arttırdığı saptandı (p:0,010). Sonuç: Yaygın evre KHAK tanılı, sistemik tedaviye uzak metastazlarda tam/tama yakın yanıt ve yerel-bölgesel hastalıkta en az PY veren hastalarda TRT toplam doz tBED10Gy'in yükseltilmesi, TRT'ye yanıtı arttırarak sağkalım avantajı sağlayabilir.

Özet (Çeviri)

Objective: The effect of increasing the total dose (Time-Adjusted Biological Effective Dose, tBED10 Gy) of thoracic-RT (TRT) given after systemic therapy on loco-regional (LR) response to RT and survival in patients with ES-SCLC was analyzed. Materials and Methods: Between 2009 and 2023, 60 patients with a diagnosis of ES-SCLC who received at least two cycles of induction chemotherapy (ChT), without a history of prior TRT, and who received TRT in at least 10 fractions and with a total dose BED10 Gy of > 36 Gy were retrospectively evaluated. tBED10 Gy formula was used to compare the total doses of different RT fractionation schemes in terms of efficacy. Statistical analysis of the data was performed using SPSS v.26. Univariate analysis (UVA) and multivariate analysis (MVA) were performed to evaluate the factors affecting LR response after TRT using chi-square test and logistic regression analysis, respectively. Kaplan-Meier method was used to calculate survival rates. UVAs and MVAs were made to evaluate the effect of prognostic factors on survival using log-rank test and Cox regression analysis, respectively. Results: The median age at diagnosis was 63 years (47-78) and the male ratio was 78.3 %. Median follow-up was 7.5 (1-77) months. Median OS was 15.9 months, 1-year and 2-year OS rates were 73.3 % and 24.9 %. Median PFS was 8.3 months, 1-year and 2-year PFS rates were 29.3 % and 11.8 %; median DMPFS was 9.4 months, 1-year and 2-year DMPFS rates were 37.4 % and 15.1 %, median LRPFS was 19.8 months, and 1-year and 2-year LRPFS rates were 65 % and 38.1 %, respectively. The median total dose of TRT was 44 (30-70) Gy (tBED10 Gy > 50 Gy in 24 patients; < 50 Gy in 36 patients). MVA of the factors affecting LR response after TRT showed that only stage N0-2 (p:0.044) and tBED10 Gy > 50 Gy (p:0.031) significantly increased the response. TRT total dose tBED10Gy affected median PFS (p:0.006) and median DMPFS (p:0.010) significantly in UVAs, however it lost its significance in MVAs. Favorable prognostic factors increasing median survival times in the MVAs: for OS, tumor size < 3 cm, absence of liver metastases, > PR to induction ChT (on Thorax CT); for PFS, female gender, absence of liver metastases, LR response to TRT > PR (on PET-CT), presence of prophylactic cranial irradiation (PCI) and absence of 2nd line systemic therapy; for DMPFS, female gender, absence of liver metastases, presence of PCI, and absence of distant progression at first progression; for LRPFS, LR response to ChT before TRT > PR (on PET-CT) and LR response to TRT > PR (on PET-CT). When tBED10Gy > 50 Gy and < 50 Gy groups were compared by UVA; 1-year OS rates were 87.5 % and 63.9 % (p:0.049), 1-year PFS rates were 45.8 % and 17.6 % (p:0.006), 1-year DMPFS rates were 50 % and 26.5 % (p:0.017), and 1-year LRPFS rates were 70.8 % and 40.6 % (p:0.029), respectively. In MVA, the effect of TRT tBED10Gy level on 1-year LRPFS lost its significance (p:0.263). In addition, in the subgroup of“patients with CR in distant metastases and > PR in LR disease”(the best response group to induction ChT) (n=27), higher TRT total dose (tBED10Gy > 50 Gy) significantly increased median LRPFS in UVA (p:0.010). Conclusion: In patients with ES-SCLC who demonstrate complete/near complete response in distant metastases and at least partial response in local-regional disease after systemic therapy, increasing the TRT total dose tBED10Gy may provide a survival advantage through improving the response to TRT.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    243162

    Küçük hücreli akciğer kanseri tanısı alan hastalarımızın prospektif değerlendirilmesi

    Prospective evaluation of patients with diagnosis of small cell lung cancer

    TİBEL TUNA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    Göğüs HastalıklarıOndokuz Mayıs Üniversitesi

    Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. M.LEVENT ERKAN

  2. Tez No

    848316

    Akciğer adenokarsinom nedeniyle cerrahi rezeksiyon yapılan hastalarda postoperatif adjuvan tedavi zamanlamasının sağ kalıma etkisi

    The effect of postoperative adjuvant therapy timing on survival in patients undergoing surgical resection due to lung adenocarcinoma

    ALİ OSMAN TAŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    İç HastalıklarıGazi Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. OZAN YAZICI

  3. Tez No

    195687

    Kemoterapi uygulanan akciğer kanserli hastalarda tedaviye yanıtın, yan etkilerin, yaşam kalitesinin ve yaşam süresinin değerlendirilmesi

    Evaluation of treatment response, side effects, quality of life and survival in lung cancer patients who were given chemotherapy

    BURCU ÖZLEN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2007

    Göğüs HastalıklarıTrakya Üniversitesi

    Göğüs Hastalıkları ve Tüberküloz Ana Bilim Dalı

    PROF. OSMAN NURİ HATİPOĞLU

  4. Tez No

    613835

    Küçük hücreli akciğer kanseri hücrelerinde CCR2 reseptörünün invazyon üzerine etkisinin araştırılması

    Investigation of the effect of the receptor CCR2 on invasion in small cell lung cancer cells

    NAFİZ YAŞA

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    GenetikSelçuk Üniversitesi

    Tıbbi Genetik Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. NADİR KOÇAK

  5. Tez No

    340581

    İleri evre küçük hücreli dışı akciğer kanserli hastalarda erlotinib tedavisinin etkinliği

    The efficiency of erlotinib in advanced stage of non-small cell lung canser

    AYLİN AYYILDIZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    OnkolojiUludağ Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÖZKAN KANAT

Geri Dön