Geri Dön

Hekimler ve yardımcı sağlık personelinin anafilaksi hakkında bilgi düzeyinin değerlendirilmesi

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 935760
  2. Yazar: EMRE CESUR
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. FERİDUN GÜRLEK
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: İç Hastalıkları, Internal diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Anafilaksi, hekimler ve yardımcı sağlık personeli, eğitim ihtiyacı, acil durum yönetimi, Anaphylaxis, physicians and auxiliary healthcare personnel, training needs, emergency management
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: Bursa Yüksek İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 77

Özet

Amaç: Anafilaksi, hızlı tanı ve acil müdahale gerektiren, hayatı tehdit edebilen multi sistemik bir aşırı duyarlılık reaksiyonudur. Bu nedenle tüm sağlık çalışanlarının anafilaksi yönetimi konusunda yeterli bilgi ve donanıma sahip olması büyük önem taşımaktadır. Çalışmamızın amacı, hekimler ve yardımcı sağlık personelinin anafilaksi tanısı ve yönetimi konusunda sahip oldukları bilgi düzeyini değerlendirmek ve bu bilgi düzeyini etkileyebilecek faktörleri belirlemektir. Gereç ve Yöntem: Çalışmamız kesitsel, tanımlayıcı bir anket çalışmasıdır. Bursa ilinde, 3 farklı hastanede görev yapan toplam 650 sağlık çalışanının katılımıyla gerçekleştirilmiştir. Katılımcılarla yüz yüze görüşülerek 25 sorudan oluşan anket uygulanmıştır. Anket soruları, katılımcıların demografik bilgilerini, anafilaksiye dair eğitim durumu, bilgi yeterliliği ve klinik deneyimlerine yönelik kişisel değerlendirmelerini, anafilaksi yönetimine ilişkin tutum ve davranışlarını belirlemeye yönelik sorulardan oluşturulmuştur. Elde edilen veriler kategorize edilerek istatistiksel analizlere tabi tutulmuştur. Bulgular: Katılımcıların ortalama yaşı 30,9 ± 6,5 yıl bulunmuştur. Katılımcıların 352'si hekim, 298'i yardımcı sağlık personeliydi. Katılımcıların %34'ü çalıştıkları kurumda anafilaksi yönetimine yönelik eğitim almadığını belirtirken, %43,1'i anafilaksi vakasını tanıma ve yönetme konusunda kendini yetersiz hissettiğini belirtti. Hekimlerin %40,9'u, yardımcı sağlık personelinin ise %14,4'ü anafilaksinin tüm semptomlarını doğru şekilde tanımlayabilmiştir. Katılımcıların %77'si epinefrinin anafilaksi tedavisinde ilk tercih edilmesi gereken ilaç olduğunu ve %34,7'si epinefrinin dilüsyon ve dozunu doğru cevaplamıştır. Mezuniyet sonrası eğitim alan hekimlerin, eğitim almayanlara göre epinefrin doz bilgisi doğru cevap oranı yüksek bulunmuştur (p=0,013). Yardımcı sağlık personelinde anafilaksi vaka deneyiminin artmasıyla, anafilakside ilk tercih edilen ilaç olarak epinefrin tercihi ve epinefrin doz bilgisi doğru cevap oranı da anlamlı şekilde artmıştır (p=0,002, p=0,008). Sonuç: Çalışmamızda, sağlık çalışanlarının anafilaksi yönetiminde önemli eksiklikleri olduğu görülmüştür. Bu nedenle, sağlık çalışanlarının anafilaksi yönetim becerilerinin geliştirilmesi ve bu konudaki farkındalıklarının arttırılması için, tanı ve tedaviye yönelik standart protokollerin oluşturulması ve güncel hizmet içi eğitimlerin planlanmasına ihtiyaç duyulmaktadır.

Özet (Çeviri)

Aim: Anaphylaxis is a multi-systemic hypersensitivity reaction that requires rapid diagnosis and emergency intervention and can be life-threatening. Therefore, it is of great importance for all healthcare professionals to have sufficient knowledge and equipment regarding the management of anaphylaxis. The aim of our study is to evaluate the level of knowledge of physicians and allied healthcare personnel regarding the diagnosis and management of anaphylaxis and to determine the factors that may affect this level of knowledge. Materials and Methods: Our study is a cross-sectional, descriptive survey study. It was conducted with the participation of a total of 650 healthcare professionals working in 3 different hospitals in Bursa province. A 25-question survey was applied to the participants by face-to-face interviews. The survey questions were composed of questions aimed at determining the demographic information of the participants, their personal assessments regarding their education status, knowledge adequacy and clinical experience regarding anaphylaxis, and their attitudes and behaviours regarding the management of anaphylaxis. The obtained data were categorized and subjected to statistical analysis. Results: The mean age of the participants was found to be 30.9 ± 6.51. Of the participants, 352 were physicians and 298 were auxiliary health personnel. While 34% of the participants stated that they did not receive training on anaphylaxis management in their institution, 43.1% stated that they felt inadequate in recognizing and managing anaphylaxis cases. 40.9% of the physicians and 14.4% of the auxiliary health personnel were able to correctly identify all the symptoms of anaphylaxis. 77% of the participants stated that epinephrine should be the first-choice drug in the treatment of anaphylaxis, and 34.7% answered correctly about the dilution and dose of epinephrine. The correct response rate for epinephrine dose information was found to be higher in physicians who received postgraduate training compared to those who did not receive training (p=0.013). As the experience of anaphylaxis cases increased in auxiliary health personnel, the preference for epinephrine as the first-choice drug in anaphylaxis and the correct response rate for epinephrine dose information also increased significantly (p=0.002, p=0.008). Conclusions: Our study was found that there were significant deficiencies in the management of anaphylaxis among healthcare professionals. Therefore, in order to improve healthcare professionals' anaphylaxis management skills and increase their awareness on this issue, it is necessary to establish standard protocols for diagnosis and treatment and to plan current in-service training.

Benzer Tezler

  1. Acil serviste görev yapan sağlık çalışanlarının sürekli öfke ve öfke tarzı ölçeği değerlendirmesi

    Continuous anger and anger style scale assessment of healthcare workers working in the emergency department

    EMRE DEMİR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Acil TıpSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Acil Tıp Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. EMİN UYSAL

  2. Sağlık çalışanlarında ruhsal travma belirtilerinin incelenmesi (Van Depremi örneği)

    Investigation of psychological trauma symptoms in health care workers (Van Earthquake examples)

    NURAY KAYA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    PsikolojiYüzüncü Yıl Üniversitesi

    Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. FUAT TANHAN

  3. Ankara'da belediyelere bağlı kadın sığınmaevlerinde barınan kadınların sosyodemografik özellikleri ve birinci basamak sağlık hizmetlerine yönelik düşünceleri

    The sociodemographic characteristics and the thoughts on primary healthcare of the women in the women's shelters affiliated with the municipalities in Ankara

    HÜSNA ÇEVİK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Aile HekimliğiAnkara Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ AYŞE SELDA TEKİNER

  4. Birinci basamakta takip edilen hipertasiyon hastalarının tedaviye uyumu ve yaşam değişikliği başarısının değerlendirilmesi

    Evaluation of the compliance of hypertension patients with treatment followed in primary care and the success of life change

    TUNA ŞANLI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Aile HekimliğiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ERKAN ŞENGÜL

  5. Birinci basamakta hipertansiyon hastalarındaöz etkililik durumunun değerlendirilmesi

    Başlık çevirisi yok

    MERYEM ERTAŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Aile HekimliğiKocaeli Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ERKAN ŞENGÜL