İnsan orbital adipoz doku kaynaklı mezenkimal kök hücrelerde (iOA-MKH) Losartan'ın etkilerinin araştırılması
Investigation of Losartan effects on human orbital adipose tissue-derived mesenchymal stem cells (hOA-MSCs)
- Tez No: 935983
- Danışmanlar: DOÇ. DR. ERAY ATALAY
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Biyoloji, Biology
- Anahtar Kelimeler: mezenkimal kök hücre, losartan, oksidatif stres, kornea, fibrozis, mesenchymal stem cell, losartan, oxidative stress, cornea, fibrosis
- Yıl: 2025
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Eskişehir Osmangazi Üniversitesi
- Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Kök Hücre Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 81
Özet
Amaç: Losartan'ın kornea yaralanmalarından sonra gerçekleşen stromal miyofibroblast oluşumunu engellediği ve antifibrotik özellikte olduğu bilinmektedir. Bu çalışmada blefaroplasti ameliyatı sonrasında atık doku olan insan orbital adipoz dokudan izole edilen mezenkimal kök hücreler (iOA-MKH'ler) ile in vitro oksidatif stres modeli oluşturularak, Losartan'ın hücre canlılık ve proliferasyon, ROS üretimi ve üç farklı yolak üzerinden fibrozis ile ilişkili genlerin ekspresyonu üzerindeki etkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Yöntem: İlk olarak in vitro oksidatif stres modelinde kullanılacak H2O2 konsantrasyonu ve Losartan'ın sitotoksik olmayan konsantrasyonu belirlendi. Oluşturulan oksidatif stres modelinde belirlenen Losartan'ın konsantrasyonları analiz edildiğinde oksidatif strese karşı tedavi edici etki gösteren 2, 10, 20 ve 50nM konsantrasyonları belirlendi. Son aşamada oksidatif stres modelinde Losartan'ın iOA-MKH'lerdeki canlılık ve proliferasyon üzerindeki etkisi MTT ile, ROS üretimi flow sitometri ile ve fibrozis ile ilişkili genlerin ekspresyonuna (TGFβR, cGMP, SIRT1, AT2, LOX ,VEGF, TGFβ1 ve TGFβ3) olan etkisi ise Real-Time PCR ile analiz edildi. Bulgular: Losartan'ın iOA-MKH'lerle oluşturulan in vitro oksidatif stres modelinde 72. saatte 2nM, 10nM ve 50nM Losartan konsantrasyonlarının hücre proliferasyonunu arttırdığı ve ROS seviyesini düşürdüğü gözlemlenmiştir. İn vitro oksidatif stres modelinde 20nM ve 50nM Losartan konsantrasyonlarında VEGF ekspresyonu artarken LOX ekspresyonunun azaldığı gözlemlenmiştir. SIRT1 ve AT2R ekspresyon seviyesi artarken TGFβR'nin Losartan'ın tüm konsantrasyonlarında overeksprese olduğu gözlemlenmiştir. 20nM Losartan konsantrasyonunda cGMP upregüle olmuştur. Sonuç: Çalışmamızın bulguları Losartan'ın konsantrasyon ve zamana bağlı olarak değişim gösterdiği gözlemlenmiştir. Yapılan tez çalışmasında in vitro olarak iOA-MK hücrelerinde Losartan'ın antifibrotik etkisini LOX, cGMP, AT2R ve SIRT1 genleri üzerinden gerçekleştirebileceği kanıtlanmıştır.
Özet (Çeviri)
Purpose: Losartan is known to inhibit stromal myofibroblast formation after corneal injuries and has antifibrotic properties. In this study, we aimed to investigate the effect of Losartan on cell viability and proliferation, ROS production and expression of fibrosis-related genes through three different pathways by establishing an in vitro oxidative stress model with mesenchymal stem cells (iOA-MSCs) isolated from orbital adipose tissue, a waste tissue after blepharoplasty surgery. Methods: First, the concentration of H2O2 to be used in the in vitro oxidative stress model and the non-cytotoxic concentration of Losartan were determined. When the concentrations of Losartan determined in the oxidative stress model were analyzed, 2nM, 10nM, 20nM and 50nM concentrations showing therapeutic effect against oxidative stress were determined. In the final stage, the effect of Losartan on the viability and proliferation of iOA-MSCs in the oxidative stress model was analyzed by MTT, ROS production was analyzed by flow cytometry and the effect on the expression of fibrosis-related genes (TGFR, cGMP, SIRT1, AT2, LOX and VEGF) was analyzed by Real-Time PCR. Results: Losartan increased cell proliferation and decreased ROS levels at 2nM, 10nM and 50nM Losartan concentrations at 72 hours in the in vitro oxidative stress model induced by iOA-MSCs. In the in vitro oxidative stress model, VEGF expression increased and LOX expression decreased at 20nM and 50nM Losartan concentrations. SIRT1 and AT2R expression levels increased while TGFβR was overexpressed at all concentrations of Losartan. At 20nM Losartan concentration, cGMP was upregulated. Conclusion: The findings of our study showed that Losatan showed concentration and time-dependent changes. In the thesis study, it was proved that the antifibrotic effect of Losatan in OA-MK cells in vitro can be realised via LOX, cGMP, AT2R and SIRT1.
Benzer Tezler
- İnsan kadavra tırnağının biyomateryal olarak tavşan orbita tabanı kemik rekonstrüksüyonunda kullanılabilirliğinin değerlendirilmesi
Evaluation of the use human cadaveric nail as a biomaterial reconstructi̇on of the rabbit orbital floor.
TAHSİN GÖRGÜLÜ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2010
Plastik ve Rekonstrüktif CerrahiSağlık BakanlığıPlastik ve Rekonstrüktif Cerrahi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. KEMAL UĞURLU
- İnsan fetuslarında nazal ve orbital parametrelerinin ölçümleri
The measurements of the nazal and orbital parameters in human fetuses
MUSA ACAR
- Rekombinant insan büyüme hormonunu üretim sistemi ile biyoreaktör işletim koşulları etkileşimi
Interactions of recombinant human growth hormone production system and bioreactor operation conditions
ZÜLBİYE ULUŞAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2013
BiyomühendislikAnkara ÜniversitesiKimya Mühendisliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. TUNÇER H. ÖZDAMAR
- The Space debris: İnitial evaluation and status report
Uzay kirlenmesi: Başlangıç değerleri ve durum raporu
SEÇİL AKDAĞ
Yüksek Lisans
İngilizce
1998
Fizik ve Fizik MühendisliğiOrta Doğu Teknik ÜniversitesiFizik Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HALİL KIRBIYIK
- Orta Marmara fayının kinematiğinin GPS ölçmeleriyle izlenmesi
Observation of Central Marmara fault kinematics with GPS
İSMAİL KARA
Yüksek Lisans
Türkçe
2018
Jeodezi ve Fotogrametriİstanbul Teknik ÜniversitesiGeomatik Mühendisliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. HASAN HAKAN YAVAŞOĞLU