Geri Dön

6-15 yaş arası malnutrisyonu bulunan çocukların biyoelektrik impedans analizi,sosyodemografik,laboratuvar ve antropometrik verilerinin değerlendirilmesi

The bioelectrical impedance analysis of children aged 6-15 with malnutrition and the evaluation of their sociodemographic, laboratory, and anthropometric data

  1. Tez No: 936386
  2. Yazar: YUNUS DOĞAN
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. AYŞE PALANDUZ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Aile Hekimliği, Family Medicine
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 85

Özet

Amaç: 6-15 yaş arasında malnutrisyonu bulunan çocukların biyoimpedans, sosyodemografik, yeme alışkanlıkları ve labarotuvar özelliklerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Giriş: Malnütrisyon, protein, enerji ve diğer besin öğelerinin yetersiz ya da fazla alımına bağlı olarak vücut fonksiyonlarında bozulmalara yol açan bir beslenme bozukluğudur. Güncel tanımı ile malnütrisyonu aşırı kilolu, obez grup ve düşük tartılı, zayıf grup olarak ayırabiliriz. Malnütrisyonun, dünya genelinde çocuk ölümlerinin %50'sinde etkili olduğu bilinmektedir. ve Türkiye'de de önemli bir halk sağlığı sorunudur. Malnütrisyon tanısı genellikle antropometrik ölçümler ve laboratuvar testleriyle konur, ancak sadece bu yöntemlere güvenmek yeterli değildir. Vücut kompozisyon analizi, daha hedefe yönelik klinik müdahaleler için bilgi sağlar. Biyoelektrik İmpedans Analizi (BİA), uygulama kolaylığı ve taşınabilirliği sayesinde vücut kompozisyonunu değerlendirmede önemli bir yöntemdir. Ancak malnütrisyonun farklı türleri ve BİA arasındaki ilişkilerle ilgili araştırmalar sınırlıdır. Gereç ve Yöntem: Çalışma, İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Genel Pediatri polikliniğinde gerçekleştirilmiş olup, etik kurul onayı alınmıştır. Çalışmaya, 6-15 yaş arasında çeşitli şikayetlerle polikliniğe başvuran 307 çocuk dahil edilmiştir. Kronik hastalığı olanlar ve genetik sendromlara sahip çocuklar çalışmaya dahil edilmemiştir. Demografik veriler kaydedilmiş, boy, kilo ve vücut kitle indeksi (VKİ) hesaplanmış, orta kol ve bel çevresi ölçülmüş ve vücut kompozisyonları biyoelektrik impedans analizi (BİA) ile belirlenmiştir. Verilerin analizi SPSS ile gerçekleştirilmiş ve istatistiksel olarak değerlendirilmiştir. Bulgular: Araştırmamız, 1 Mart 2023 ile 1 Temmuz 2023 tarihleri arasında İstanbul Tıp Fakültesi Hastanesi'nde %50,2'si erkek (n=154) ve %49,8'i kız (n=153) olmak üzere toplam 307 çocuk ile gerçekleştirilmiştir. Çocukların yaşları 6 ile 15 arasında değişmekte olup, yaş ortalaması 10,45±2,86'dır. Çalışmaya katılan çocuklar VKİ Standart Skoru (VKİ SDS) sınıflarına göre, %31,9'u (n=98) zayıf, %40,4'ü (n=124) normal kilolu ve %27,7'si (n=85) fazla kilolu veya obez olarak sınıflandırılmıştır. Çalışmada, normal kilolu bireylerin yemek pişirme oranının, zayıf bireylere göre daha yüksek olduğu bulunmuştur. Hamur işi tüketme sıklığı normal kilolu bireylerde daha düşük, fazla kilolu ve obez bireylerde ise daha yüksektir. Ayrıca, gece atıştırma alışkanlığı ve ekran başında geçirilen süre fazla kilolu ve viii obez bireylerde diğer gruplara kıyasla daha fazladır. Fazla kilolu ve obez bireylerde insülin (p=0,009; p=0,006) ve ürik asit seviyeleri (p=0,001) zayıf ve normal kilolulardan daha yüksek, D vitamini düzeyleri ise anlamlı derecede daha düşüktür (p=0,001). Yağ yüzdesi ve iskelet kası kütlesi yüzdesi zayıf bireylerde, normal kilolu (p=0,001) ve obez bireylerden daha düşük, obez bireylerde ise yağ kütlesi ve kas kütlesi daha yüksek bulunmuştur (p=0,001). Tüm gruplarda yağ oranı yüksek pozitif korelasyon göstermiştir. Çocukluk dönemi ve kız adolesanlarda kas oranı orta, adolesan erkeklerde ise zayıf korelasyon göstermiştir. Sonuç: Çalışmamızda vücut yağ oranının tespitinde, vücut kitle indeksi (VKİ SDS) ile biyoelektrik impedans analizi (BIA) arasında yüksek düzeyde bir korelasyon bulunması, VKİ'nin yağ tespiti konusunda halen hem çocukluk döneminde hem de adolesan dönemde her iki cinsiyette güçlü bir gösterge olduğunu ortaya koymaktadır. Ancak, VKİ'nin normatif veriler sağlamada yetersiz kaldığı ve kas oranının belirlenmesinde özellikle adolesan erkeklerde daha çok olmak üzere biyoempedansa kıyasla sınırlılıkları olduğu gözlemlenmiştir.

Özet (Çeviri)

Objective: To evaluate the bioimpedance, sociodemographic characteristics, eating habits, and laboratory findings of malnourished children aged 6-15. Introduction: Malnutrition is a nutritional disorder that causes dysfunctions in the body due to the inadequate or excessive intake of protein, energy, and other nutrients. According to its current definition, malnutrition can be categorized as either overweight-obesity or underweight-thinness. Malnutrition is known to be responsible for 50%of child deaths worldwide and is also a significant public health issue in Turkey. The diagnosis of malnutrition is generally made through anthropometric measurements and laboratory tests; however, relying solely on these methods is insufficient. Body composition analysis provides more targeted information for clinical interventions. Bioelectrical Impedance Analysis (BIA) is a key method for evaluating body composition due to its ease of use and portability. However, research on the different types of malnutrition and their relationship with BIA is limited. Materials and Methods: This study was conducted at the General Pediatrics Outpatient Clinic of Istanbul University, Istanbul Faculty of Medicine, with ethical approval obtained. A total of 307 children aged 6-15 who visited the clinic with various complaints were included in the study. Children with chronic illnesses and genetic syndromes were excluded. Demographic data were recorded, height, weight, and body mass index (BMI) were calculated, and mid-arm and waist circumferences were measured. Body composition was determined using bioelectrical impedance analysis (BIA). Data analysis was performed using SPSS, and statistical evaluations were carried out. Findings: Our study was conducted between March 1, 2023, and July 1, 2023, at Istanbul Medical Faculty Hospital, including a total of 307 children (50.2%male [n=154] and 49.8%female [n=153]). The children's ages ranged from 6 to 15 years, with a mean age of 10.45±2.86 years. According to BMI Standard Score (BMI SDS) classifications, 31.9%(n=98) were classified as underweight, 40.4%(n=124) as normal weight, and 27.7%(n=85) as overweight or obese. The study found that the rate of cooking at home was higher among normal-weight individuals compared to underweight individuals. The frequency of pastry consumption was lower in normal-weight individuals and higher in overweight and obese x individuals. Additionally, the habits of nighttime snacking and screen time were more common among overweight and obese individuals compared to other groups. Insulin (p=0.009; p=0.006) and uric acid levels (p=0.001) were significantly higher in overweight and obese individuals compared to underweight and normal-weight individuals, while vitamin D levels were significantly lower (p=0.001). The percentage of fat and skeletal muscle mass was found to be lower in underweight individuals compared to those with normal weight (p=0.001) and obese individuals, while obese individuals exhibited higher fat and muscle mass percentages (p=0.001). A strong positive correlation was observed for fat percentage across all groups. Among children and female adolescents, muscle mass percentage showed a moderate correlation, whereas in male adolescents, it demonstrated a weak correlation. Conclusion: In our study, the high correlation between body mass index (BMI SDS) and bioelectrical impedance analysis (BIA) in determining body fat percentage demonstrates that BMI remains a strong indicator of fat detection in both childhood and adolescence for both genders. However, limitations of BMI in providing normative data and inaccuracy of muscle mass determination, particularly in male adolescents compared to bioimpedance, were observed.

Benzer Tezler

  1. 2-18 yaş sağlam çocuklarda D vitamin düzeyini etkileyen faktörler

    Factors affecting vitamin D levels in healthy children aged 2-18

    ASLI ÖZDEN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2025

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYŞE DERYA BULUŞ

  2. İştahsızlık yakınması olan çocuklarda gastrointestinal motilite bozukluğunun ve prokinetik tedaviye yanıtın araştırılması

    Gastrointestinal motility disorders and response to therapy with prokinetic agents in children with poor appetite

    ÖZLEM BEKEM

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2002

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıDokuz Eylül Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. BENAL BÜYÜKGEBİZ

  3. İnme sonrası sarkopeni prevalansı ve ilişkili faktörler: Sağlıklı gönüllülerle karşılaştırma

    Prevalence of post-stroke sarcopenia and related factors: Comparison with healthy individuals

    BİHTER SEMİHA ALTUNAY

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Fiziksel Tıp ve RehabilitasyonSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. GÜLDAL FUNDA YÜZER

  4. Dahiliye servislerinde yatan 60 yaş ve üstü hastaların beslenme durumlarının hastanede yatış süresi ve komplikasyonlar üzerinde etkisi

    The effect of nutritional status of patients aged 60 and over in internal medicine departments on the duration of hospital stay and complications

    SEVINJ SADIGOVA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2025

    GeriatriErciyes Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SİBEL AKIN

  5. Çocuk immünoloji-romatoloji servisine yatan hastalarda malnütrisyonun değerlendirilmesi

    Malnutrition evaluation at children who hospitalized in pediatric immunology and rheumatology department

    SEBLA GÜNEŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıEge Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. GÜZİDE AKSU