Otoimmün hepatitlerde aspartat aminotransferaz, alanin aminotransferaz ve immünglobulin G düzeyinin hastalık progresyonu ve prognozuna etkisi
Effect of aspartate aminotransferase, alanine aminotransferase and immunoglobulin G levels on disease progression and prognosis in autoimmune hepatitis
- Tez No: 936684
- Danışmanlar: PROF. DR. HALE GÖKCAN
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: İç Hastalıkları, Internal diseases
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2025
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ankara Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 73
Özet
Giriş: Otoimmün hepatit, nedeni belli olmayan, kronik, bağışıklık sistemi kaynaklı bir karaciğer hastalığıdır ve zamanında tanınıp tedavi edilmezse karaciğer sirozuna ve son dönem karaciğer yetmezliğine kadar ilerleyebilir. Amaç: Çalışmamızın amacı otoimmün hepatitte remisyona ulaşmayı zorlaştıran faktörleri değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: Ocak 2000 ile Nisan 2024 tarihleri arasında Hepatoloji Polikliniğimizde OİH tanısı konulan ve en az 1 yıl takip edilen 54 hasta çalışmaya dahil edildi. OİH varyant formları çalışma dışı bırakıldı. Demografik veriler, tanı ve takipteki AST, ALT, IgG değerleri, radyolojik görüntüleme, tedavi modaliteleri ve tedaviye yanıt analiz edildi. Bulgular: Hastaların 43'ü (%79,6) kadın olup, kadın/erkek oranı 3,9/1 idi. Tanı anındaki ortalama yaş 39,2±17,5 yıldı. Hastaların 4'ünde (% 7,4) tanı sırasında siroz saptandı. Ortalama 98,6±71,5 ay takip süresince hastaların %63'ü remisyona girerken, sırası ile %22,2'sinde ileri fibrozis veya siroz geliştiği, %7,4'ünün de karaciğer nakil ihtiyacı olduğu, %7,4'ünün de ex olduğu izlendi. Tanı sırasında karaciğer sirozu olan tüm hastalar tedaviye dirençli grupta yer aldı. Tedaviye yanıt kriterleri değerlendirildiğinde, çeşitli belirteçlerin remisyon durumu ile ilişkili olduğu görüldü; AST düzeyleri 3. ay (remisyon olan/olmayan ortanca: 24/36.5, p=0.001), 6. ay (22.5/29, p=0.014), 12. ay (22.5/31, p=0.003) ve beşinci yılda (22.5/31.5 p=0.022) remisyon olan ve olmayanlar arasında anlamlı farklılık izlendi. Benzer şekilde, 3. aydaki ALT düzeyleriyle de (remisyonda olan/olmayan ortanca: 32/42, p=0.036) anlamlı bir ilişki izlendi. Başlangıçtaki (0. ay; 18.65/23.4, p=0.037), 12. aydaki (12.75/18.75 p=0.004) ve üçüncü yıldaki (13.1/15.1 p=0.036) IgG düzeyleri de tedavi yanıtıyla güçlü bir şekilde ilişkiliydi. ASMA pozitifliği (p=0.024), tanı anında siroz varlığı (p=0.015) ve düşük trombosit sayısı (p
Özet (Çeviri)
Introduction: Autoimmune hepatitis is a chronic, immune-driven liver disease with an unclear cause, which can advance to liver cirrhosis and end-stage liver failure if not promptly diagnosed and treated. Objective: The aim of our study was to evaluate the factors that make achieving remission difficult in autoimmune hepatitis. Materials and Methods: Between January 2000 and April 2024 in our Hepatology Outpatient Clinic, 54 patients with a diagnosis of AIH with a follow-up of at least 1 year were included in the study. AIH varyant forms were excluded. Demographic data, AST, ALT, IgG values at diagnosis and follow-up, radiologic imaging, treatment modalities and response to treatment were analyzed. Results: Forty-three (79.6%) of the patients were female. The mean age at diagnosis was 39.2±17.5 years. There were 4 (7.4%) cirrhotic patients at the time of diagnosis. During a mean follow-up of 98.6±71.5 months, 34 (63%) patient went into remission, 12 (22.2 %) developed advanced fibrosis and cirrhosis, 4 (7.4%) went to liver transplantation and 4 (7.4%) died. All patients with liver cirrhosis at diagnosis ended up in the treatment-refractory group. When evaluating the criteria for treatment response, several markers were found to be associated with remission status; AST level at month 3 (median with/without remission: 24/36.5, p=0.001), month 6 (22.5/29, p=0.014), month 12 (22.5/31, p=0.003) and at the fifth year (22.5/31.5 p=0.022) were significantly different between those with and without remission. Similarly, ALT levels at month 3 (median with/without remission: 32/42, p=0.036) showed a significant association. IgG levels at baseline (month 0; 18.65/23.4, p=0.037), month 12 (12.75/18.75 p=0.004) and the third year (13.1/15.1 p=0.036) were also strongly linked to treatment response. ASMA positivity (p=0.024), the presence of cirrhosis at the time of diagnosis (p=0.015), and a low platelet count (p
Benzer Tezler
- Otoimmün hepatitte inflamatuar belirteçler ve hastalık prognozunu belirlemedeki yerlerinin retrospektif değerlendirilmesi
Retrospective evaluation of inflammatory markers in autoimmune hepatitis and their place in determining the prognosis of the disease
VOLKAN BALKAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
GastroenterolojiBursa Uludağ Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MAHMUT ENVER DOLAR
- Otoimmün hepatitlerde histolojik kriterler ve skorlama sistemlerinin tanısal önemi; klinikopatolojik değerlendirme
Diagnostic value of histological criteria and scoring systems in autoimmune hepatitis: A clinicopathological evaluation
GAMZE MERCAN YİĞİTASLAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2025
Patolojiİzmir Katip Çelebi ÜniversitesiTıbbi Patoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AYŞEGÜL AKDER SARI
PROF. DR. NUKET ÖZKAVRUK ELİYATKIN
- Kronik viral hepatitler ve otoimmun hepatitlerde karaciğer sertliğinin ve fibrozisin saptanmasında real tıme shear-wave elastografi tekniği kullanımının tanısal etkinliğinin değerlendirilmesi
In patients with chronic viral hepatitis and autoimmune hepatitis in the detectionof the liver stiffness and fibrosis, evaluation the diagnostic efficacy of the use real rime shear-wave elastography technique
EMRAH KARATAY
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2014
Radyoloji ve Nükleer TıpMarmara ÜniversitesiRadyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. DAVUT TÜNEY
- Kronik hepatitlerde plazma seks hormon ve kortizol düzeyleri
Başlık çevirisi yok
ENVER AKBAŞ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1997
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıSelçuk Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. HAYRİ KARAASLAN
- HBV DNA ve HCV RNA'sı pozitif olan kronik hepatit B ve C hastalarında otoantikor seroprevalansının araştırılması
A study on auto-antobody seroprevalance in hepati̇ti̇s B and C patients with pozi̇ti̇ve hbv dna and HCV rna
NİZAMETTİN YAKAR
Yüksek Lisans
Türkçe
2015
MikrobiyolojiKahramanmaraş Sütçü İmam ÜniversitesiTıbbi Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MURAT ARAL