Geri Dön

Tip 1 diyabetli adölesanlarda öğün sıralamasının postprandiyal glisemik yanıta etkisinin değerlendirilmesi

Evaluation of the effect of meal sequencing on postprandial glycemic response in adolescents with Type 1 diabetes

  1. Tez No: 937120
  2. Yazar: ZEYNEP ÇOLAK
  3. Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ YETER ÇELİK
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Beslenme ve Diyetetik, Nutrition and Dietetics
  6. Anahtar Kelimeler: Tip 1 diyabet, Adölesan, Glisemik kontrol, Öğün sıralaması, Sürekli glukoz izlemi, Type 1 diabetes, Adolescent, Glycemic control, Meal sequencing, Continuous glucose monitoring
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstinye Üniversitesi
  10. Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Beslenme ve Diyetetik Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 110

Özet

Çolak, Z. (2025). Tip 1 Diyabetli Adölesanlarda Öğün Sıralamasının Postprandiyal Glisemik Yanıta Etkisinin Değerlendirilmesi. İstinye Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beslenme ve Diyetetik ABD. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul. Glisemik hedeflerin sağlanması, Tip 1 diyabet yönetiminin temel bileşenidir. Öğün sıralaması, postprandiyal glisemiyi iyileştiren etkili bir diyet yaklaşımı olarak değerlendirilmektedir. Bu çalışmanın amacı; Tip 1 diyabetli adölesanlarda öğün sıralamasının postprandiyal glukoz seviyeleri üzerindeki etkisini değerlendirmektir. Çalışmaya; yaşları 10-18 arasında, en az 1 yıldır Tip 1 diyabet tanısı ile takip edilen, 15 kız ve 5 erkek olmak üzere toplam 20 katılımcı dahil edilmiştir. Katılımcıların ve ebeveynlerinin bilgilendirilmiş onamları alınarak, anket formu uygulanmış ve 3 gün kahvaltı öğününde uygulayacakları beslenme programı verilmiştir. Katılımcılar, 3 izokalorik öğünü farklı sıralamalarla ayrı günlerde tüketmiştir. 1. test öğününde; önce protein ve yağ içeren besinler tüketilmiş, 10 dk sonra karbonhidrat içeren besinler alınmıştır. 2. test öğününde; önce protein, yağ ve lif içeren besinler tüketilmiş, 10 dk sonra karbonhidrat içeren besinler alınmıştır. Standart öğünde; tüm makro besinler aynı anda tüketilmiştir. Kahvaltı tüketimi sonrası, 3 saatlik dönemde, sürekli glukoz ölçüm cihazıyla ölçülen glukoz değerleri izlenmiştir. Test öğünleri ve standart öğün sonrası ortalama kan glukoz değerlerinde anlamlı bir fark saptanmamıştır (p>0.05); ancak standart öğünün postprandiyal glukoz seviyesi, 1. test öğününe kıyasla ortalama 10 mg/dL daha yüksek bulunmuş; 2. test öğününün glisemik etkisi, standart öğünle benzerlik göstermiştir. En düşük pik glukoz seviyesi ve bu seviyeye ulaşma süresi en uzun 1. test öğününden sonra gözlemlenmiştir. Standart öğünde daha yüksek glukoz seviyesine daha kısa sürede ulaşılmıştır. Bu sonuçlar karbonhidrattan önce protein ve yağ alımının glisemik kontrolü iyileştirebileceğini göstermektedir. Öğün sıralamasının uzun vadeli glisemik kontrol üzerindeki etkilerinin ve bireyler arasındaki glisemik yanıt farklılıklarının daha iyi anlaşılabilmesi için daha fazla çalışmaya ihtiyaç duyulmaktadır.

Özet (Çeviri)

Çolak, Z. (2025). Evaluation of the Effect of Meal Sequencing on Postprandial Glycemic Response in Adolescents with Type 1 Diabetes. Istinye University, Institute of Health Science, Department of Nutrition and Dietetics, Master's Thesis, Istanbul. Achieving glycemic targets is a fundamental component of Type 1 diabetes management. Meal sequencing is considered to be an effective dietary approach to improve postprandial glycemia. The aim of this study is to evaluate the effect of meal sequencing on postprandial glucose levels in adolescents with Type 1 diabetes. The study included a total of 20 participants, consisting of 15 females and 5 males, aged between 10 and 18 years, who had been diagnosed with Type 1 diabetes for at least one year. Informed consent was obtained from all participants and a survey form was administered. A 3-day breakfast meal plan was provided for participants to follow. The participants consumed the 3 isocaloric meals on separate days in different sequences. In the first test meal, foods containing protein and fat were consumed first, followed by carbohydrate-containing foods after a 10-minute interval. In the second test meal, foods containing protein, fat, and fiber were consumed first, followed by carbohydrate containing foods after a 10-minute interval. In the standard meal, all macronutrients were consumed simultaneously. Post-breakfast glucose levels were monitored over a 3 hour period using a continuous glucose monitoring (CGM) device. No statistically significant difference was observed in mean blood glucose levels after consuming the test meals and the standard meal. However, postprandial glucose levels after the standard meal were approximately 10 mg/dL higher compared to the first test meal, while the glycemic effect of the second test meal was similar to the standard meal. The lowest peak glucose level and the longest time to reach this level were observed after the first test meal. In contrast, higher glucose levels were reached more quickly following the standard meal. These results suggest that protein and fat intake before carbohydrate intake may improve glycaemic control. Further studies are needed to better understand the long-term effects of meal sequencing on glycemic control and the variations in glycemic responses among individuals.

Benzer Tezler

  1. Tip 1 diyabetli adölesanlarda yağ ve protein içeriği yüksek öğün için uygulanan farklı insülin rejimlerinin postprandiyal kan glukoz düzeyi üzerine etkisi

    The effect of different insulin regimens used for meal of high fat and protein on postprandial blood glucose level in type 1 diabetes adolescents

    AYLİN BAYINDIR GÜMÜŞ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Beslenme ve DiyetetikAnkara Üniversitesi

    Beslenme ve Diyetetik Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ALEV KESER

  2. Tip 1 diyabetli adölesanlarda protein ve yağların postprandiyal glisemik yanıta etkisi ve bu yanıtın insülin rejimiyle yönetiminin incelenmesi

    Impact of dietary protein and fat on postprandial glycemic response in adolescents with TYPE 1 diabetes and assessment of the management of this response through insulin regimen

    NURCAN BAĞLAM

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Beslenme ve DiyetetikHacettepe Üniversitesi

    Diyetetik Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HÜLYA GÖKMEN ÖZEL

  3. Tip 1 diyabetli adolesanlarda insülin infüzyon pompa uygulamasının klinik ve metabolik parametreler üzerine etkisi

    The effect of insulin infusion pump application on clinical and metabolic parameters in adolescents with type 1 diabetes

    AYHAN ABACI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2007

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıDokuz Eylül Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ECE BÖBER

  4. Tip 1 diyabetli adölesanlarda yüksek ve düşük glisemik indeksli öğünler için insülin dozunun belirlenmesinde karbonhidrat sayımı ve besin insülin indeksi yöntemlerinin karşılaştırılması

    The comparison of carbohydrate counting and food insulin index methods in determining insulin dose for high and low glycemic index meals in adolescents with type 1 diabetes

    BÜŞRA ERDAL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Beslenme ve DiyetetikErciyes Üniversitesi

    Beslenme ve Diyetetik Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ZEYNEP CAFEROĞLU

  5. Kuzey kıbrıs türk cumhuriyeti'nde tip 1 diyabetli adolesanlarda sorun çözme becerisi

    Problem solving skills in adolescent with type 1 diabetes in North Cyprus Republic of Turkey

    AYGÜL İNCEDAYI

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2007

    HemşirelikMarmara Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hemşireliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HATİCE PEK