Karşılaştırmalı anayasa hukukunda siyasi özerklik
Political autonomy in comparative constitutional law
- Tez No: 937525
- Danışmanlar: PROF. DR. ABDURRAHMAN EREN
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Hukuk, Law
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2023
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Kamu Hukuku Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Anayasa Hukuku Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 455
Özet
Bu çalışmada örnek uygulamalar bağlamında siyasi özerklik incelenmiştir. Türk öğretisinde siyasi özerklik kavramı ve siyasi özerk yönetimlere ilişkin karşılaştırmalı monografik bir çalışmanın eksikliği bulunmaktadır. Bu çalışma Türk doktrinindeki bu eksikliğin giderilmesine katkı sunmayı amaçlamaktadır. Siyasi özerklik kavramı ve uygulamaları, genellikle günlük siyaset tartışmalarının gölgesi altında etnik çatışmanın çözümü bağlamında ve buna bağlı olarak oldukça dar bir çerçevede ele alınmaktadır. Ağırlıklı olarak kamu yönetimi, sosyoloji ve siyaset bilimi çalışmalarına konu olan bu kavramın anayasa hukuku kapsamında incelenmesi ise bu bakımdan Türk öğretisine katkı sağlayacaktır. Siyasi özerkliğin kurulmasına etki eden olgular, siyasi özerkliğin türleri ve benzer kavramlarla ilişkisi değerlendirilmiştir. Devlet biçimleri bağlamında sınıflandırılan örnekler üzerinden siyasi özerkliğin temel ölçütlerinin tespit edilmesi çalışmanın nihai amacını oluşturmaktadır. Çalışmada öğretide yer alan ölçütler değerlendirilmiş ve uygulamalardan yola çıkılarak siyasi özerkliğe ilişkin asli ve tali ölçütler belirlenmiştir. Özerkliğin tarihsel gelişimindeki örneklerin günümüzdeki uygulamaların da esas sebeplerini oluşturduğu; içinde bulundukları devlette ekonomik olarak güçlü olan bölgelerde siyasi özerklik talebi artmakla birlikte siyasi özerkliğin kurulmasının da zorlaştığı tespit edilmiştir. Ayrıca devlet biçimlerinin siyasi özerkliğin kurumsal yapısı ve merkezi yönetim ile özerk yönetim arasındaki ilişkide belirleyici olduğu, halkların siyasi özerk yönetim aracılığıyla kendi kendilerini yönetim tecrübesi edinmesinin bağımsızlık talebini güçlendirici etkisi olacağı gibi sonuçlara ulaşılmıştır. Siyasi özerklikten bahsedilebilmesi için topluluğun ülke/toprak unsuru ile ilişkisinin kurulmuş olması gereği, siyasi özerk yönetimlerde halkların kendilerini öncelikle devletin“ulus”kimliğiyle değil“bölgesel”kimlik ile tanımladığı, bu kimlik bilincinin ise halkların siyasallaşmasını sağlayarak kendilerini ulus olarak tanımlamaları ve milliyetçiliğin yükselmesiyle sonuçlandığı tespiti yapılmıştır. Bu çalışmada incelenen devletlerdeki siyasi özerk bölgelerin; hukuk devleti, insan hakları ve demokrasiye bağlılık, siyasi özerklik aracılığıyla azınlıkların korunması, içsel kendi kaderini tayin hakkının bulunması, anayasal güvenceli yetki paylaşımının varlığı ve hukuki güvencelerinin bulunması dolayısıyla ayrılma hakkını kullanmayı meşrulaştıran sebeplere sahip olmadıklarından ayrılma haklarının olamayacağı sonucuna ulaşılmıştır.
Özet (Çeviri)
This study analyses political autonomy in the context of the practices setting an example in this respect. There is an absence of a comparative monographic study regarding the concept of political autonomy and political autonomous administrations in Turkish doctrine. This study aims to contribute to eliminating this deficiency in Turkish doctrine. The concept and applications of political autonomy are generally analysed in the context of ethnic conflicts, overshadowed by daily political discussions and accordingly within a very narrow framework. In this regard, examining this concept within the scope of constitutional law, which is predominantly the subject of public administrations, sociology and political science studies, will contribute to Turkish doctrine. The facts affecting the establishment of political autonomy, the types of political autonomy and its relationship with similar concepts are evaluated. The ultimate aim of this study is to identify the fundamental criteria of political autonomy through examples classified on the basis of state forms. The study looks into the criteria in the literature and identifies the primary and secondary criteria for political autonomy on the basis of the practices. It has been identified that the examples in the historical development of autonomy serve as the main reasons behind today's practices; that, in economically powerful regions of the state, the demand for political autonomy is increasing while it is also getting more difficult to achieve political autonomy. It is concluded that the forms of the states stand as a decisive factor in the institutional structure of political autonomy and the relationship between central administration and autonomous government; It has been concluded that people's experience of self-government through political autonomy would have a strengthening effect on the demand for independence. It is found that, in order to suggest the presence of political autonomy, a relationship between the community and the element of country/territory must have been established; that, in politically autonomous governments, people define themselves primarily with the“regional”identity rather than the“national”identity of the state; and that such sense of identity leads to the politicization of the people, causing them to define themselves as a nation and resulting in the rise of nationalism. It is concluded that those politically autonomous regions in the states examined herein would not have the right to secession since they do not have the reasons legitimizing the exercise of such right by them, on the basis of the rule of law, commitment to human rights and democracy, protection of minorities through political autonomy, existence of right to internal self-determination, and presence of constitutionally guaranteed shared competence and statutory guarantees.
Benzer Tezler
- مبدأ فصل السلطات في الدستور الأردني والتركي: دراسة فقهية مقارنة
Ürdün ve Türkiye anayasalarında güçler ayrımı ilkesi: Karşılaştırmalı fıkhî çalışma
MEHMET AKİF KARAÖZ
- Türk Anayasa Hukukunda ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinde ifade özgürlüğü kavramının karşılaştırmalı bir incelemesi
A research of concept of the freedom of expression and comparison of the judgements of the Turkish Constitutional Judiciary with those of the European Court of Human Rights
AYHAN AKOĞUL
Yüksek Lisans
Türkçe
2010
Kamu Yönetimiİnönü ÜniversitesiKamu Yönetimi Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. HAYRİ KESER
- Türk Anayasa Hukukunda Cumhuriyetçilik ilkesi
The principle of Republicanism in Turkish Constitutional Law
OĞUZ KAAN DOĞAN
- Parlamentonun müzakere işlevinin temel aracı: Genel görüşme
The main tool of Parliament's deliberation function: General debate
SİNEM ŞİRİN
Doktora
Türkçe
2023
HukukGalatasaray ÜniversitesiKamu Hukuku Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ŞULE ÖZSOY BOYUNSUZ
