Radyoterapiye bağlı dermatit hasarlarına karşı rosmarinik asit uygulamasının radyokoruyucu etkisi
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 939026
- Danışmanlar: DOÇ. DR. ESRA ÇİKLER
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Histoloji ve Embriyoloji, Histology and Embryology
- Anahtar Kelimeler: Deri, Oksidatif Stres, Radyoterapi, Rosmarinik Asit, Oxidative Stress, Radiotherapy, Rosmarinic Acid, Skin
- Yıl: 2025
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
- Enstitü: Hamidiye Sağlık Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Histoloji ve Embriyoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Histoloji ve Embriyoloji Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 146
Özet
Amaç: Radyasyon dermatiti hayvan modellemesinde iyonize ışınların deride neden olduğu oksidatif stres, inflamasyon ve fibrozis üzerindeki rosmarinik asidin etkilerini değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: 42 adet Sprague-Dawley erkek rat; G0 (K), G1(14), G1(28), G2(14), G2(28), G3(14) ve G3(28) olarak 7 gruba (n=6) ayrıldı. G1(14) ve G1(28) grupları ışınlama sonrası bir müdahalede bulunulmadı. G2(14) ve G2(28) gruplarına periton içi enjeksiyon ile salin uygulandı. G3(14) ve G3(28) gruplarına salin içerisinde çözünmüş 20 mg/kg rosmarinik asit periton içi enjeksiyon ile uygulandı. Deneylerin bitiminde deri dokuları ışık mikroskobunda incelendi. Biyokimyasal analizler yapıldı. İstatistiksel analizler SPSS programında yapıldı. Bulgular: Işık mikroskobunda G0 grubunda sağlıklı deri morfolojisi izlendi. Hem 14. hem de 28. günlere ait G1 ve G2 gruplarında benzer seviyelerde olacak şekilde epidermal ve dermal bütünlükte bozulmalar, yer yer kayıplar, çoğunlukla hiperplazik bölgeler tespit edildi. Mast hücre ve inflamasyon verilerinin G1 ve G2 gruplarında arttığı, vaskülarizasyonun ise azaldığı görüldü. G3 gruplarında G1 ve G2 gruplarına kıyasla morfolojik hasarların azaldığı saptandı. İmmünofloresan analizde; G1 ve G2 gruplarında yoğun olan TGFß-1 ve 8-OHdG antikorlarının ekspresyonunun G3 grubunda azalan ekspresyon seviyeleri gözlendi. Biyokimyasal analizlerde; oksidatif stres belirteçlerinin G1 ve G2 gruplarında G0 grubuna göre anlamlı olarak arttığı, G3 gruplarında ise G1 ve G2 gruplarına göre anlamlı olarak azaldığı tespit edildi. Biyokimyasal analizlerle tespit edilen inflamasyon belirteçlerinin hem 14. hem 28. günlerde G1 ve G2 gruplarında artarken, G3 gruplarında düşüşte olduğu saptandı. Sonuç: Radyoterapiye bağlı oluşan dermatit hasarlarında RA'nın koruyucu etkisi gözlemlenmiştir. RA'nın radyoterapiye bağlı dermatit hasarlarına karşı destekleyici bir ajan olarak kliniğe katkı sağlayabileceği sonucuna varılmıştır.
Özet (Çeviri)
Aim: This study aimed to investigate the effects of rosmarinic acid (RA) on oxidative stress, inflammation, and fibrosis caused by ionizing rays-induced radiation in an animal model. Materials and Methods: A total of 42 male Sprague-Dawley rats were randomly assigned to seven groups (n=6): G0 (control), G1(14), G1(28), G2(14), G2(28), G3(14), and G3(28). Groups G1(14) and G1(28) were irradiated but received no treatment. G2(14) and G2(28) received intraperitoneal saline. G3(14) and G3(28) were administered 20 mg/kg rosmarinic acid dissolved in saline via intraperitoneal injection. On days 14 and 28, skin tissues were collected for histopathological and biochemical analysis. Statistical evaluations were performed using SPSS software. Results: In light microscopy, healthy skin morphology was observed in the G0 group. In the G1 and G2 groups of both 14th and 28th days, deterioration in epidermal and dermal integrity, occasional losses, and mostly hyperplasic areas were detected at similar levels. Mast cell and inflammation data increased in G1 and G2 groups, while vascularization decreased. Morphologic damages were decreased in G3 groups compared to G1 and G2 groups. Immunofluorescence analysis showed that the expression of TGFß-1, 8-OHdG antibodies, which were intense in the G1 and G2 groups, decreased in the G3 group. Biochemical markers of oxidative stress and inflammation were significantly higher in G1 and G2 groups versus control but notably decreased in G3. Conclusion: The protective effect of RA was observed in radiotherapy-induced dermatitis damages. It was concluded that RA may contribute to the clinic as a supportive agent against radiotherapy-induced dermatitis damage.
Benzer Tezler
- Ciltte oluşan radyasyon hasarı üzerinde ginkgo bilobanın etkisi, rat modelinde araştırılması
Effect of ginkgo biloba on skin, evaluation on rat
EDA YİRMİBEŞOĞLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2007
OnkolojiGazi ÜniversitesiRadyasyon Onkolojisi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ERAY KARAHACIOĞLU
- Küratif radyoterapi uygulanan baş-boyun kanserli hastalarda tek nükleotid polimorfizmi ve mikronükleus oluşumunun radyotoksisite üzerindeki etkisinin araştırılması
Investigation of the effect of single nucleotide polymorphism and micronucleus formation on radiotoxicity in patients with head and neck cancer treated with curative radiotherapy
SEVDA YENER
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
Radyasyon Onkolojisiİstanbul Üniversitesi-CerrahpaşaRadyasyon Onkolojisi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ÖMER EROL UZEL
- Lokal ileri evre akciğer kanserinde konvansiyonel radyoterapi ve eşzamanlı ek doz radyoterapi tekniklerinin prospektif ve randomize olarak karşılaştırılması
Concomitant boost radiotherapy or conventional radiotherapy for locally advanced non small cell lung cancer: Procpective, randomized study
FATMA AYSUN ERASLAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2005
OnkolojiAnkara ÜniversitesiRadyasyon Onkolojisi Ana Bilim Dalı
DOÇ.DR. MELTEM NALÇA ANDRİEU
- Radyoterapiye bağlı tükürük bezi hasarlarının azaltılmasında hiperbarik oksijenin etkilerinin deneysel araştırılması
Experimental investigation of the effects of hyperbaric oxygen on reduction of radiotherapy-based successful gun damages
MUSTAFA YAVUZ DİZDAR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1996
Onkolojiİstanbul ÜniversitesiRadyasyon Onkolojisi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MEHMET EMİN DARENDELİLER
- Cinsiyet farkının radyoterapiye bağlı akut akciğer toksisite üzerine etkisinin genetik prediktör olan ataksi telenjiektazi mutasyon, TGF-ß1 ve SOD2 paneli ile araştırılması
Cinsiyet farkinin radyoterapiye bağli akut akciğer toksisite üzerine etkisinin genetik prediktör olan ataksi telenjiektazi mutasyon, TGF-ß1 ve SOD2 paneli ile araştirilmasi
DENİZ ÇELİK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2013
OnkolojiTrakya ÜniversitesiRadyasyon Onkolojisi Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. RUŞEN COŞAR