Geri Dön

Distal femur kırıklarında plaklı osteosentez sonrası angulasyon sorunları ve klinik yansımaların retrospektif analizi

Retrospective analysis of angulation problems and clinical reflections after plate osteosentesis in distal femur fractures

  1. Tez No: 939287
  2. Yazar: CHINGIZ EMINOV
  3. Danışmanlar: PROF. DR. SALİH KEMAL AKTUĞLU
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Ortopedi ve Travmatoloji, Orthopedics and Traumatology
  6. Anahtar Kelimeler: Distal femur kırığı, Plaklı osteosentez, Rotasyonel dizilim bozukluğu, Koronal dizilim bozukluğu, Kaynamama, Fonksiyonel sonuçlar, Distal femur fracture, Plate osteosynthesis, Rotational malalignment, Coronal malalignment, Nonunion, Functional outcomes
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ege Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 106

Özet

Giriş: Distal femur kırıkları, fiksasyon tekniklerindeki gelişmelere rağmen yüksek morbidite ile seyreden zorlu yaralanmalardır. Plaklı osteosentez sonrası gelişen açısal deformiteler, önemli fonksiyonel bozukluklara ve hızlanmış dejeneratif değişikliklere yol açabilmektedir. Amaç: Bu retrospektif çalışma, distal femur kırıklarında plaklı osteosentez sonrası gelişen koronal, sagittal ve rotasyonel deformiteleri bilgisayarlı tomografi ve direkt grafi ile değerlendirmeyi, bu deformitelere neden olan faktörleri tanımlamayı ve fonksiyonel sonuçlara etkisini analiz etmeyi amaçlamıştır. İkincil amaçlar arasında kaynamama ve eklem sertliği gibi komplikasyonların değerlendirilmesi yer almaktadır. Yöntem: 2014-2023 yılları arasında distal femur kırığı nedeniyle plaklı osteosentez uygulanan 49 hasta (39 erkek, 10 kadın; ortalama yaş 49.0±17.2 yıl) retrospektif olarak incelendi. Kırıklar AO/OTA sınıflamasına göre sınıflandırıldı. Postoperatif dizilim, koronal (LDFA) ve sagittal (PDFA) parametreler için direkt grafiler kullanılarak değerlendirilirken, rotasyonel dizilim bozukluğu bilgisayarlı tomografi ile femoral anteversiyonun karşı tarafla karşılaştırılması yoluyla değerlendirildi. Fonksiyonel sonuçlar, Knee Society Score (KSS), Western Ontario ve McMaster Universities Osteoarthritis Index (WOMAC) ve Alt Ekstremite Fonksiyon Skoru (AEFS) kullanılarak değerlendirildi. Kaynamama, enfeksiyon ve posttravmatik artrit gibi komplikasyonlar kaydedildi. Bulgular: Hastaların yaş ortalaması 50.66, cinsiyet dağılımı %59.5 erkek ve %40.5 kadın olarak saptandı. Genç yaş gruplarında erkek (%72-75), ileri yaşlarda kadın predominansı (%60-80) gözlendi. Travma nedenleri arasında trafik kazaları (%39.3) ve basit düşme (%36) en sık görüldü. Cerrahi sonuçları değerlendirilen 49 hastada, anteversiyon farkı >15° olan grupta bacak uzunluk farkı (1.6 cm vs 0.5 cm, p=0.004) ve femur uzunluk farkı (1.5 cm vs 0.5 cm, p=0.012) anlamlı derecede yüksek bulundu. Fonksiyonel sonuçlarda (KSS, WOMAC, AEFS) anlamlı fark görülmedi (p>0.05). Kaynamama oranı %22.4 olup, açık kırıklarda kapalı kırıklara göre 6.5 kat daha fazla kaynamama riski saptandı (p=0.014). Kötü redüksiyon kalitesinde kaynamama riski 44.4 kat artmıştır (p90° olan grupta tüm fonksiyonel skorlar anlamlı derecede daha iyiydi (p15°) gözlendi ve bu grupta internal rotasyon baskındı (%77'ye karşı %23 eksternal rotasyon,)ancak istatiksel olarak anlamlı fark saptanmadı(p=0.083). Koronal plan deformitesi (>5°) hastaların %30.6'sında mevcuttu ve varus angulasyonu valgusa göre daha yaygındı (%87'ye karşı %13, p=0.053). Sonuç: Distal femur kırığı sonrasında plaklı osteosentez uygulanan hastalarda hem rotasyonel hem de koronal plan dizilim bozuklukları yaygındır ve koronal planda varus deformitesi baskındır. Rotasyonel dizilim bozukluğu, bacak uzunluk farkı ile anlamlı şekilde ilişkilidir. Açık kırıklar ve yetersiz redüksiyon kalitesi, kaynamama için önemli risk faktörleridir. Bu bulgular, distal femur kırıklarının cerrahi tedavisinde hem rotasyonel hem de koronal dizilime özel dikkat gösterilerek doğru redüksiyon ve fiksasyonun önemini vurgulamaktadır.

Özet (Çeviri)

Introduction: Distal femur fractures remain challenging injuries with high morbidity despite advances in fixation techniques. Angular deformities following plate osteosynthesis can lead to significant functional impairments and accelerated degenerative changes. Objective: This retrospective study aimed to evaluate coronal, sagittal, and rotational deformities after plate osteosynthesis in distal femur fractures using computed tomography and radiographs, identify factors contributing to these deformities, and analyze their impact on functional outcomes. Secondary objectives included assessment of complications such as nonunion and joint stiffness. Methods: Forty-nine patients (39 males, 10 females; mean age 49.0±17.2 years) who underwent plate osteosynthesis for distal femur fractures between 2014-2023 were retrospectively evaluated. Fractures were classified according to the AO/OTA classification. Postoperative alignment was assessed using radiographs for coronal (LDFA) and sagittal (PDFA) parameters, while rotational malalignment was evaluated by comparing femoral anteversion with the contralateral side using computed tomography. Functional outcomes were assessed using the Knee Society Score (KSS), Western Ontario and McMaster Universities Osteoarthritis Index (WOMAC), and Lower Extremity Functional Scale (AEFS). Complications including nonunion, infection, and post-traumatic arthritis were recorded. Results: Mean age was 50.66 years with 59.5% male and 40.5% female patients. Male predominance was observed in younger age groups (72-75%), while female predominance was noted in older age groups (60-80%). Traffic accidents (39.3%) and simple falls (36%) were the most common trauma mechanisms. In the surgical outcome group, patients with anteversion difference >15° had significantly greater leg length discrepancy (1.6 cm vs. 0.5 cm, p=0.004) and femoral length discrepancy (1.5 cm vs. 0.5 cm, p=0.012). No significant differences were found in functional outcomes (KSS, WOMAC, AEFS) (p>0.05). The nonunion rate was 22.4%, with open fractures having 6.5 times higher risk compared to closed fractures (p=0.014). Poor reduction quality increased nonunion risk by 44.4 times (p90° had significantly better functional scores (p15°) was observed in 26.5% of patients, with internal rotation predominance (77% vs. 23% external rotation), though not statistically significant (p=0.083). Coronal plane deformity (>5°) was present in 30.6% of patients, with varus angulation more common than valgus (87% vs. 13%, p=0.053). Conclusion: Both rotational and coronal plane malalignments are common after plate osteosynthesis for distal femur fractures, with varus deformity predominant in the coronal plane. Rotational malalignment is significantly associated with leg length discrepancy. Open fractures and inadequate reduction quality are important risk factors for nonunion. These findings emphasize the importance of accurate reduction and fixation with special attention to both rotational and coronal alignment in the surgical treatment of distal femur fractures.

Benzer Tezler

  1. Femur cisim kırıklarında kilitli intramedüller çivileme sonrası rotasyonel sorunlar ve klinik yansımaları

    Rotational problems and clinical reflections after locked intramedullary nailing in femoral shaft fractures

    ONUR SÜER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Ortopedi ve TravmatolojiEge Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SALİH KEMAL AKTUĞLU

  2. Erişkin femur cisim kırıklarının kompresif tip kilitli intramedüller çivilerle tedavisi

    Comparesive interlocking intaramedulary nailing of femoral shaft fractures in adults

    MEHMET BULUT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2004

    Ortopedi ve TravmatolojiFırat Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. ERHAN YILMAZ

  3. İntertrokanterik femur kırığı bulunan 70 yaş ve üstü, ASAIII-IV olan cerrahi açıdan riskli hastalarda eksternal fiksatör ile osteosentez tedavisi uygulamalarımız ve sonuçları

    Our practices and results of osteosynthesis treatment with external fixator in surgically risky patients aged 70 years and older with intertrochanteric femur fracture and ASAIII-IV

    AHMET AYBAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    Ortopedi ve TravmatolojiSağlık Bakanlığı

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MUSTAFA CEVDET AVKAN

  4. Total diz protezi sonrası gelişen periprostetik distal femur metafiz kırıklarında retrograd kanal içi çivileme ve plak-vida kombinasyonlarının stabilitesinin sonlu elemanlar yöntemiyle araştırılması

    Finite element analysis of the stability of retrograde intramedullary nail and plate-screw combinations for periprosthetic distal femoral metaphysis fractures following total knee replacement

    EREN BULUT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Ortopedi ve TravmatolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ BURHAN KURTULUŞ

  5. Distal femur kırıklarında uygulanan tibia çivisi ile retrograd intramedüller çivileme tekniğinde distal kilit vidalarının anatomik oluşumlar ile ilişkisi

    The relationship of distal locking screws with anatomical structures in tibial nailing versus retrograde intramedullary nailing techniques in distal femur fractures

    YASİN ŞERİF ERHAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2025

    Ortopedi ve TravmatolojiZonguldak Bülent Ecevit Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ERCAN ŞAHİN