Demir ve çelik endüstrisinde 2050 yılı net sıfır emisyonları çerçevesinde akademik çalışmaların araştırılması
Researching academic studies within the framework of2050 net zero emissions in the iron and steel industry
- Tez No: 939679
- Danışmanlar: PROF. DR. AFŞİN GÜNGÖR
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Enerji, Energy
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2025
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Akdeniz Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Makine Mühendisliği Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 67
Özet
Sanayi devrimiyle birlikte artan insan faaliyetleri, atmosferdeki karbondioksit (CO2) konsantrasyonunun dramatik bir şekilde yükselmesine neden olmuş ve bu durum, dünya yüzeyinden yansıyan ışınların hapsolmasına ve sera etkisi yaratmasına yol açmıştır. Bu süreç, küresel ısınma ve iklim değişikliği gibi ciddi çevresel sorunları beraberinde getirmiştir. Bu sorunların farkına varılmasıyla, CO2 ve benzeri sera gazlarının atmosfere salınımını azaltma ve sıfırlama çabaları başlamıştır. Bu bağlamda, karbon ayak izi kavramı geliştirilmiş ve üretim ile faaliyetler sonucu ortaya çıkan emisyonların azaltılması için hedefler belirlenmiştir. Demir ve çelik endüstrisi, büyük ölçekli bir sektör olup, yüksek enerji ihtiyacı nedeniyle önemli bir emisyon kaynağıdır. Özellikle çelik üretim tesislerindeki yüksek fırınlar, işletmenin üretim maliyetlerinin büyük bir kısmını oluşturmakta ve kömür kullanımı nedeniyle yüksek emisyonlara neden olmaktadır. Bu nedenle, sektörde iyileştirme çalışmalarına öncelik verilmesi gerekmektedir. Farklı ülkelerde demir ve çelik üretimi yapan tesislerde, 2050 yılı net sıfır emisyon hedeflerine ulaşmak için çeşitli çalışmalar yapılmış ve senaryolar geliştirilmiştir. Çelik, sanayi devriminden bu yana dünyanın en çok kullanılan metallerinden biri olmuştur. Çelik üretimi, yüksek enerji tüketimi ve karbon salınımı ile iklim değişikliğine katkıda bulunmaktadır. Bu çalışmada, global düzeyde çelik üretimi yapan ülkelerin 2050 yılı net sıfır emisyon hedefine ulaşmak için uygulayabilecekleri farklı senaryolar incelenmiştir. Enerji verimliliği, karbon tutma teknolojileri ve hidrojen kullanımı gibi seçenekler, senaryo ve vaka çalışmaları dikkate alınarak emisyon azaltma başarıları ve maliyetleri ile karşılaştırılmıştır. Bulgular, çelik üretiminde hidrojen kullanımının en etkili seçenek olduğunu göstermektedir. Ancak, hidrojen kullanımının yaygınlaştırılması için altyapı, politika ve finansman gibi zorlukların aşılması gerekmektedir. Sonuç olarak, demir ve çelik endüstrisi, 2050 yılı net sıfır emisyon hedeflerine ulaşmak için kısa, orta ve uzun vadeli stratejiler geliştirmekte ve bu doğrultuda çeşitli akademik çalışmalar yapılmaktadır. Bu çalışmalar, enerji verimliliği, karbon tutma teknolojileri ve hidrojen kullanımı gibi konuları içermekte ve hedef yıllarına göre emisyon azaltma başarıları ve maliyetleri ile ilgili değerli bilgiler sunmaktadır. Sektörün geleceği, bu tür yenilikçi çözümlerin uygulanabilirliği ve sürdürülebilirliği ile yakından ii ilişkilidir. Bu çalışma, global düzeyde çelik sektörünün karbon emisyonlarının azaltılması için önemli bir kaynak sunmaktadır. Daha detaylı ve güncel verilerle, ülke bazında daha özelleştirilmiş senaryoların geliştirilmesi gelecek çalışmalar için önemli bir adım olacaktır.
Özet (Çeviri)
Increasing human activity since the industrial revolution has led to a dramatic rise in the concentration of carbon dioxide (CO2) in the atmosphere, which traps radiation reflected from the earth's surface and creates a greenhouse effect. This process has led to serious environmental problems such as global warming and climate change. With the realization of these problems, efforts to reduce and eliminate the emission of CO2 and similar greenhouse gases into the atmosphere have begun. In this context, the concept of carbon footprint has been developed and targets have been set to reduce emissions resulting from production and activities. The iron and steel industry are a large-scale sector and a significant source of emissions due to its high energy demand. Especially blast furnaces in steel production facilities constitute a large part of the production costs of the enterprise and cause high emissions due to the use of coal. Therefore, improvement works in the sector should be prioritized. Various studies have been conducted and scenarios have been developed for iron and steel production facilities in different countries to achieve net zero emission targets for 2050. Steel has been one of the world's most widely used metals since the industrial revolution. Steel production contributes to climate change through high energy consumption and carbon emissions. In this study, different scenarios that global steel producing countries can implement to achieve the 2050 net zero emission target are examined. Options such as energy efficiency, carbon sequestration technologies and hydrogen utilization are compared with their emission reduction achievements and costs by considering scenarios and case studies. The findings show that the use of hydrogen in steelmaking is the most effective option. However, challenges such as infrastructure, policy and financing need to be overcome for the widespread use of hydrogen. In conclusion, the iron and steel industry are developing short, medium and longterm strategies to achieve the net zero emission targets for 2050 and various academic studies are being conducted in this direction. These studies cover topics such as energy efficiency, carbon sequestration technologies and hydrogen utilization, and provide valuable insights into emission reduction achievements and costs relative to the target years. The future of the industry is closely linked to the viability and sustainability of such innovative solutions. This study provides an important resource for reducing the carbon iv emissions of the steel sector globally. Developing more customized scenarios on a country-by-country basis with more detailed and up-to-date data will be an important step for future studies
Benzer Tezler
- Asit rejenerasyon tesisi yan ürünü hematitin kırmızı demir oksit pigmente dönüştürülmesi
Red iron oxide pigment derivation from acid regeneration plant by-product hematite
ÖZGÜR KARAKAŞ
Doktora
Türkçe
2020
Kimyaİskenderun Teknik ÜniversitesiMakine Mühendisliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ERDOĞAN KANCA
- Demir çelik endüstrisinde ergimiş cüruftan elde edilen atık ısının geri kazanımı
Waste heat recovery from molten slag in iron and steel industry
SEMİH AKIN
Yüksek Lisans
Türkçe
2016
EnerjiBursa Teknik ÜniversitesiMakine Mühendisliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. YUSUF ALİ KARA
- SLAB ısıtma fırınlarında enerji verimliliğine yönelik uyarlamalı ve model öngörülü kontrol
Adaptive nonlinear model predictive control for energy efficiency in SLAB reheating furnaces
DENİZ KAVAK
Doktora
Türkçe
2024
Bilgisayar Mühendisliği Bilimleri-Bilgisayar ve Kontrolİstanbul Teknik ÜniversitesiKontrol ve Otomasyon Mühendisliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. YAPRAK YALÇIN
- Döner fırınlarda çinko geri kazanımının makine öğrenmesi kullanılarak sınıflandırılması ve regresyon analizi
Classification and regression analysis of zinc recovery in rotary kilns using machine learning
DİDEM KÖFTER
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
Makine MühendisliğiKarabük ÜniversitesiMakine Mühendisliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MEHMET ÇELİK
DR. ÖĞR. ÜYESİ KÜRŞAT MUSTAFA KARAOĞLAN
- Denizli-Tavas mangan cevherinden karbotermal redüksiyonla ferromangan üretimine aktivasyonun etkisi
Effect of activation on ferromanganese production from Denizli-Tavas manganese ore by carbothermal reduction
GÖKHAN ÇİL
Yüksek Lisans
Türkçe
2013
Metalurji MühendisliğiSakarya ÜniversitesiMetalurji ve Malzeme Mühendisliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. KENAN YILDIZ