Geri Dön

Okul binalarında çevre eğitimi amaçlı geçici yapı modeli önerisi

Portable structure model proposal for environmental education in school buildings

  1. Tez No: 939684
  2. Yazar: BURAK KOLTUKOĞLU
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. KUNTER MANİSA
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Mimarlık, Architecture
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Yıldız Teknik Üniversitesi
  10. Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Mimarlık Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Bina Araştırma ve Planlama Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 183

Özet

Sürdürülebilir toplum yapısına ulaşabilmek için, insan ile doğal çevre arasındaki yabancılaşmayı terse döndürecek ve etkileşimi yeniden arttıracak öneriler geliştirmek gerekmektedir. Bu amaca ulaşabilmek için, bireylerin çevre bilinci kazanması, çevreye yönelik farkındalık, bilgi, tutum, beceri ve katılım kavramlarını içselleştirmesi büyük önem taşımaktadır. Başka bir deyişle, bu kazanımları destekleyecek etkili ve sürdürülebilir bir çevre eğitimi sağlanmalıdır. Ancak yoğun kent merkezlerinde çevre bilincini artırabilecek güvenli alanların son derece sınırlı olması ve mevcut alanlara erişimde yaşanan güçlükler yabancılaşmayı daha da arttırmaktadır. Doğal çevrenin örnek bir eğitim modeli olmasına, fen bilgisi müfredatının çekirdeğini oluşturmasına ve eğitim programında geniş yer bulmasına karşın çevre olanaklarının sınırlı oluşu, öğrencilerde çevre bilincinin gelişmesini engellemektedir. Çözüm olarak, bu çalışmada açık kaynaklı Wikihouse ahşap yapı sistemi sera fonksiyonuna yönelik olarak optimize edilerek ve taşınabilir hale getirilerek, okul yapılarının atıl düz çatı yüzeylerine ya da bahçelerine entegre olabilen geçici yapı modeli tasarlanmış, üretilmiş ve pilot okul çatısında ilk kurulum gerçekleştirilmiştir. Pilot okul bünyesinde yer alan ve aynı fen bilgisi öğretmeninin eğitim verdiği iki 7.sınıf şubesi rastlantısal olarak deney ve kontrol grubu olarak belirlenmiştir. Kontrol grubu 7. Sınıf Fen Bilimleri Dersi Müfredatı'nda yer alan“Bitki ve Hayvanlarda Üreme, Büyüme ve Gelişme”konusu derslik içerisinde teorik olarak öğrenirken, deney grubu aynı üniteyi derslik içi geleneksel eğitimin yanı sıra sera içerisindeki etkinliklerle zenginleştirerek işlemiştir. Deney grubu ve kontrol grubu öğrencilerine Derman ve Senemoğlu (2016) tarafından geliştirilen“Sürdürülebilir Çevre Bilinci Ölçeği”ile Uzun ve Sağlam (2006) tarafından geliştirilen çevresel düşünce ve davranış alt boyutlarından oluşan“Çevresel Tutum Ölçeği”nin ön test ve son test olarak uygulanmıştır. Bulgular, altı haftalık etkinliklerden oluşan uygulamalı çevre eğitimi sürecinin deney grubu öğrencilerinin bilinç, davranış ve düşünme düzeyinde anlamlı bir artış sağladığını göstermektedir. Kullanım aşaması sonrasında model sökülerek ikincil bir okulun bahçesine taşınmış ve tekrar kurulmuştur. Model önerisi, literatürde ortaya konulan sera fonksiyonu beklentilerine ve taşınabilir olma gereklerine tam anlamıyla karşılık vermiştir. Bu özellikleriyle modelin, yoğun kent merkezlerindeki okullarımızın yeşil sınıf olanağına sahip olmasına imkan verdiği ve başta ortaokullar olmak üzere uygulamalı çevre eğitimine yönelik uygulanabilir bir çözüm sunduğu kanıtlanmıştır. Bu aktif ve doğrudan eylem temelli öğrenme modeli sayesinde, ülkemizin uygulamalı çevre eğitimi alanında kullanabileceği ekonomik ve özgün bir modelin oluşmasına öncülük edebileceği varsayılmaktadır.

Özet (Çeviri)

To achieve a sustainable society, it is necessary to develop proposals that will reverse the alienation between humans and the natural environment and increase the interaction again. In order to attain this target, it is of great importance to provide opportunities for environmental education that will enable the acquisition of environmental awareness, knowledge, attitude, skills, and participation. However, in densely populated urban centres, the limited availability of safe spaces to increase environmental awareness, along with the difficulties in accessing these limited areas, further exacerbates alienation. Despite the natural environment itself being an exemplary educational model, forming the core of the school science curriculum and having a prominent place in the education program, the limited environmental opportunities hinder the development of environmental awareness in students. As a solution to this problem, in this study, the open-source Wikihouse wooden structure system was optimised for greenhouse functionality and portability. By making it portable, a temporary structure model was created that could be integrated into unused flat roof surfaces or gardens of school buildings. This model was produced and the first installation was carried out on the pilot school roof. Two 7th-grade sections within the pilot school, taught by the same science teacher, were randomly assigned as the experimental and control groups. While the control group learnt the topic“Reproduction, Growth, and Development in Plants and Animals”theoretically within the classroom as part of the 7th Grade Science Curriculum, the experimental group enriched the same unit with activities in the greenhouse in addition to traditional classroom education. The“Sustainable Environmental Awareness Scale”developed by Derman and Senemoğlu (2016) and the“Environmental Attitude Scale”developed by Uzun and Sağlam (2006), which consists of sub-dimensions of environmental thought and behavior, were administered as pre-test and post-test to the experimental and control group students. The findings indicate that the six-week applied environmental education process significantly increased the awareness, behavior, and thinking levels of the experimental group students. After the usage phase, the model was dismantled and moved to the garden of a secondary school, where it was reassembled. The proposed model has fully met the expectations of the greenhouse function outlined in the literature and the requirements for portability. With these features, it has been proven that the model allows our schools in densely populated urban centres to have green classrooms and provides a viable solution for applied environmental education, especially for middle schools. Thanks to this active and direct action-based learning model, it is assumed that it could lead to the formation of an economical and unique model that our country can use in the field of practical environmental education.

Benzer Tezler

  1. Anaokulu binalarında form araştırılması ve strüktürel açıdan değerlendirilmesi

    Form examinations in kindergarten buildings and their structural evaluation

    SEYEDASGHAR MIRNEZAMI

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    MimarlıkGazi Üniversitesi

    Mimarlık Ana Bilim Dalı

    ÖĞR. GÖR. ASENA SOYLUK

  2. Ankara il merkezinde bulunan özel ve resmi okul öncesi eğitim kurumlarının çevre düzenlemesi ve çalışan eğitimci personelin nitelikleri yönünden karşılaştırmalı olarak incelenmesi

    Comparative examination of educational staf quality and environmental arangement of the public and private preschool educations in Ankara city centers

    FATMA KALEMCİ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1995

    Ev EkonomisiHacettepe Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Eğitimi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. NİLGÜN METİN

  3. Ordu ili okul planlamasının sonuçlarına ilişkin bir değerlendirme

    An evaluation on the results of Ordu province school planning

    TUNCAY ZORBA

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Eğitim ve ÖğretimAnkara Üniversitesi

    Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. KASIM KARAKÜTÜK

  4. The investigation of children-nature interaction based on biophilic design in the learning environment

    Öğrenme ortamında çocuk-doğa etkileşiminin biyofilik tasarım üzerinde incelenmesi

    MEŞKÜRE SENA KAYACAN

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2024

    İç Mimari ve Dekorasyonİstanbul Teknik Üniversitesi

    İç Mimarlık Ana Bilim Dalı

    PROF. ERVİN GARİP

  5. Architectural retrofit of educational buildings towards nearly zero energy and cost optimal levels considering the life cycle and occupant comfort

    Yaşam döngüsü ve kullanıcı konforuna göre yaklaşık sıfır enerji ve optimal maliyet seviyelerine yönelik eğitim binalarının mimari yönden iyileştirilmesi

    NAZANIN MOAZZEN FERDOS

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2020

    Mimarlıkİstanbul Teknik Üniversitesi

    Mimarlık Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. LEYLA TANAÇAN

    PROF. DR. MUSTAFA ERKAN KARAGÜLER