Geri Dön

İnovasyon ve refah ilişkisi: Ülkelerin gelişmişlik düzeyine göre bir uygulama

Innovation and prosperity: Evidence from countries bydevelopment level

  1. Tez No: 939985
  2. Yazar: ALPER AYKUT EKİNCİ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. SERDAR ÖZTÜRK
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Ekonomi, Economics
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: İktisat Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: İktisat Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 117

Özet

İnovasyon, ekonomik büyümeyi teşvik etmek, rekabet gücünü artırmak ve yoksulluk, eşitsizlik, eğitim, sağlık, çevresel sürdürülebilirlik gibi toplumsal zorlukları ele almak için giderek daha önemli hale gelmiştir. Hızla gelişen küresel ekonomide, inovasyon yalnızca teknolojik ilerlemeyi genişletmekle kalmayıp aynı zamanda sosyal ilerlemeyi ve refah iyileştirmesini de hızlandıran önemli bir itici güç görevi görmektedir. İnovasyon, yaratıcılığı, üretkenliği ve problem çözme yeteneklerini teşvik ederek, yaşam standartlarını yükseltme, istihdam fırsatları yaratma ve genel refahı iyileştirme potansiyeline sahiptir. İnovasyonun ekonomik ve sosyal etkilerini başarıyla yöneten ülkeler daha dayanıklı ve rekabetçi ekonomik yapılar elde edeceklerdir. Refah ise, bireylerin ve firmaların risk alabileceği, araştırma ve geliştirmeye yatırım yapabileceği ve temel ihtiyaçlarını karşılama zorunluluğu yaşamadan yaratıcı çabalar sürdürebileceği bir ortam yarattığı için inovasyonu teşvik etmede önemli bir rol oynamaktadır. Güçlü bir refah temeli, bir ülkenin inovasyon kapasitesini sürdürmek için gerekli olan insan sermayesi gelişimini desteklemektedir. İnovasyon ve refah arasındaki bu karşılıklı ilişki, özellikle farklı kalkınma aşamalarındaki ülkeler için farklı öneme sahiptir. Gelişmiş, gelişmekte olan ve az gelişmiş ülkeler, her biri refahı artırmak için inovasyondan yararlanmada birbirinden ayrı zorluklar ve fırsatlarla karşı karşıyadırlar. İnovasyonun ve refahın bu çeşitli bağlamlarda birbirlerini nasıl desteklediğini anlamak, küresel ölçekte sürdürülebilir kalkınmayı, sosyal katılımı ve uzun vadeli refahı teşvik eden politikalar oluşturmak için önemlidir. İnovasyonun ekonomik büyüme üzerindeki kabul edilen önemine rağmen, ekonomik kalkınmanın farklı aşamalarında inovasyon ile refah arasındaki karşılıklı ilişkiye ilişkin mevcut literatürde önemli bir boşluk bulunmaktadır. Mevcut çalışmalar ağırlıklı olarak gelişmiş ülkelerdeki inovasyona odaklanmaktadır ve inovasyonun az gelişmiş ülkelerde refah sonuçlarını nasıl etkilediğini veya refah unsurlarının farklı ekonomik bağlamlarda inovasyona nasıl katkıda bulunduğu ihmal edilmiştir. Bu tez, bu boşluğu doldurmak için refahı etkileyen temel inovasyon bileşenlerini ve inovasyonu yönlendiren refah bileşenlerini belirlemeyi ve bu dinamiklerin farklı ekonomik kalkınma seviyelerinde nasıl farklılık gösterdiğine dair kapsamlı bir anlayış sağlamayı amaçlamaktadır. Bu amaca yönelik olarak, TAN (Tree Augmented Naive) Bayes Ağı, Kısmi En Küçük Kareler Yapısal Eşitlik Modellemesi (PLS-SEM) ve Önem- Performans Haritası Analizi (IPMA) yöntemlerini içeren bir metodolojik çerçeve kullanılmıştır. Bu yöntemler, Küresel İnovasyon Endeksi (GII) ve Legatum Refah Endeksi'nden (LPI) alınan verilerin kapsamlı bir analizini mümkün kılarak, inovasyon ve refahın farklı ekonomik ortamlarda nasıl etkileşime girdiğine dair ayrıntılı bilgiler sağlamaktadır. Bulgular, gelişmiş ve gelişmekte olan ülkeler için kurumların, yaratıcı çıktıların ve bilgi ve teknoloji çıktılarının refahı etkileyen en etkili inovasyon bileşenleri olduğunu ortaya koymaktadır. Diğer taraftan, az gelişmiş ülkeler için kurumlar, altyapı ve yaratıcı çıktılar refahı etkileyen en etkili inovasyon bileşenleridir. Refahın inovasyon üzerinde en etkili bileşenleri gelişmiş ve gelişmekte olan ülkeler için sosyal sermaye, altyapı ve pazara erişim, girişimcilik koşulları iken, az gelişmiş ülkeler için ise eğitim, yönetişim ve ekonomik kalitedir. Çalışmanın bulguları doğrultusunda, sürdürülebilir kalkınma ve yüksek refah düzeyi için inovasyon ve refah politikalarının beraber ele alınması ve ülkelerin gelişmişlik düzeylerine göre bu politikaların uyarlanması gerekliliği vurgulanmaktadır.

Özet (Çeviri)

Innovation has increasingly become essential for promoting economic growth, enhancing competitiveness, and addressing societal challenges such as poverty, inequality, education, health, and environmental sustainability. In a rapidly growing global economy, innovation not only expands technological advancement but also acts as a key driving force that accelerates social progress and improves prosperity. Innovation has the potential to improve living standards, create employment opportunities, and improve overall welfare by fostering creativity, productivity, and problem-solving abilities. Countries that effectively manage the economic and social impacts of innovation will achieve more resilient and competitive economic structures. Prosperity plays a crucial role in fostering innovation by creating an environment where individuals and firms can take risks, invest in research and development, and pursue creative endeavors without the obligation of meeting basic survival needs. A strong foundation of prosperity supports the development of human capital, which is essential for maintaining a country's capacity for innovation. This mutual relationship between innovation and prosperity is of varying importance for countries at different stages of development. When developed, developing, and underdeveloped countries are taken into consideration, each faces different challenges and has different opportunities in utilizing innovation to enhance prosperity. Understanding how innovation and prosperity support each other in these diverse contexts is crucial for creating policies that promote sustainable development, social inclusion, and long-term well-being on a global scale. Despite the widely accepted importance of innovation for economic growth, there is a significant gap in the current literature regarding the mutual relationship between innovation and prosperity at different stages of economic development. Existing studies mostly focus on innovation in developed countries, neglecting how innovation affects prosperity outcomes in underdeveloped countries or how prosperity components contribute to innovation in different economic contexts. This thesis aims to fill this gap by identifying the key innovation components that influence prosperity and the prosperity components that drive innovation, providing a comprehensive understanding of how these dynamics differ across various levels of economic development. To achieve this, a methodological framework including Tree Augmented Naive (TAN) Bayesian Networks, Partial Least Squares Structural Equation Modeling (PLS-SEM), and Importance-Performance Map Analysis (IPMA) is employed. These methods enable a comprehensive analysis of data from the Global Innovation Index (GII) and the Legatum Prosperity Index (LPI), providing detailed insights into how innovation and prosperity interact in different economic environments. The findings reveal that for developed and developing countries, institutions, creative outputs, and knowledge and technology outputs are the most influential innovation components affecting prosperity. On the other hand, for underdeveloped countries, institutions, infrastructure, and creative outputs are the most significant innovation components affecting prosperity. The most influential components of prosperity on innovation for developed and developing countries are social capital, infrastructure and market access, and enterprise conditions. For underdeveloped countries, education, governance, and economic quality are the most influential components of prosperity. Based on the findings, the study emphasizes the necessity of addressing innovation and prosperity policies together for sustainable development and high levels of well-being, and the importance of adapting these policies according to the countries' levels of development.

Benzer Tezler

  1. Küresel inovasyon endeksi ile seçilmiş makroekonomik değişkenlerin nedensellik ilişkisinin incelenmesi: G7 ve Türkiye örneği

    Examining the causal relationship between the global innovation index and selected macroeconomic variables: The case of G7 and Turkey

    TENZİLE KARACA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    İşletmeSakarya Uygulamalı Bilimler Üniversitesi

    Uluslararası Ticaret ve Lojistik Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ NERMİN CEREN TÜRKMEN

  2. İnovasyon, kalkınma; G-20 ülkeleri üzerine bir inceleme

    Innovation and development; A study on g20 countries

    FERHAT ÖZBAY

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    EkonomiSüleyman Demirel Üniversitesi

    İktisat Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. BEKİR SAMİ OĞUZTÜRK

  3. İnovasyonun lojistik performans ve enerji sürdürülebilirliği üzerindeki etkisinin incelenmesi

    Investigating the impact of innovation on logistic performance and energy sustainability

    AYŞE YILDIZ KIRKAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Endüstri ve Endüstri Mühendisliğiİstanbul Teknik Üniversitesi

    Endüstri Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ERKAN IŞIKLI

  4. Teknoloji, inovasyon ve ekonomik büyüme ilişkisi: Üst ve üst orta gelir gruplarındaki ülkeler üzerine bir inceleme

    The relationship between technology, innovation and economic growth: An investigation of high and upper middle income countries

    ESRA BALLI

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    EkonomiÇukurova Üniversitesi

    İktisat Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MUAMMER TEKEOĞLU

  5. Küresel rekabetin belirleyicilerinin panel veri analizi

    Panel data analysis of determinants of global competition

    KADRİYE YEZDAN AKYURT

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    EkonomiAnadolu Üniversitesi

    İktisat Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MUSTAFA ÖZER