Geri Dön

Travmatik el ve ön kol yaralanmalı hastaların rehabilitasyon sürecinde takip randevularına uyumunu etkileyen faktörler

Factors affecting compliance with follow-upappointments in the rehabilitation process ofpatients with traumatic hand and forearm injuries

  1. Tez No: 940537
  2. Yazar: İREMNUR ÖZCAN ÖZEL
  3. Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ HANDE ÖZDEMİR
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon, Physical Medicine and Rehabilitation
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Trakya Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 81

Özet

El ve ön kol yaralanması sonrası rehabilitasyonun, komplikasyonları önlemede ve maksimum uzun vadeli işlevselliğe ulaşmada yeri çok önemlidir. El ve ön kol yaralanması sonrası takip randevuları ve rehabilitasyona düşük uyum gösteren popülasyonların daha iyi tanımlanabilmesi ve uygun kaynakların sağlanabilmesi için uyum ve devamlılığa katkıda bulunan faktörlerin belirlenmesi önem arz etmektedir. Bu araştırmada el ve ön kol yaralanması sonrası rehabilitasyon polikliniği takip randevularına uyumu etkileyen faktörlerin gözden geçirilmesi amaçlanmıştır. Prospektif olarak planlanan bu çalışmaya 81 el ve ön kol yaralanmalı hasta dahil edilmiştir. Hastalara akut travmatik el ve ön kol yaralanması sonrasında sosyodemografik ve klinik özellikler, egzersiz şekilleri ve egzersiz bakış açıları, yaralanma tipleri ve şiddetleri, hastalık algıları ve psikiyatrik durumları açısından çeşitli değerlendirmeler yapılmıştır. Hastalara iki hafta aralıklarla 12 hafta boyunca fizik tedavi ve rehabilitasyon polikliniğine randevu oluşturulmuştur. Hastalar takip randevularına uyumlu ve takip randevularına uyumsuz olmak üzere iki gruba ayrılmıştır ve özellikleri kaydedilmiştir. Daha önce herhangi bir sebeple fizik tedavi ve rehabilitasyon programına dahil olmuş olanlar, yaralı elini kullanmadan işini sürdürebilmesinin çok güç olacağını ya da mümkün olmayacağını belirtenler ve hastane temelli ayaktan tedavi programına dahil edilmiş olan hastaların takip randevularına daha uyumlu olduğu gözlenirken daha önce fizik tedavi ve rehabilitasyon programına dahil olmamış, el yaralanmasının işini sürdürmesine engel olmayacağı ya da kısmen etkileyeceğini düşünenler ile hastane temelli ayaktan tedavi programı yerine ev programı ile tedavisi yürütülenler takip randevularına daha az uyum göstermiştir. Diğer sosyodemografik ve klinik özellikler, egzersiz şekilleri ve egzersiz bakış açıları, 46 yaralanma tipleri ve şiddetleri, hastalık algıları ve psikiyatrik durumları açısından istatiksel olarak anlamlı fark saptanmamıştır. Bilindiği kadarıyla el ve ön kol yaralanmalarında hastaların takip randevularına uyumunu prospektif olarak inceleyen ilk çalışma niteliğindeki bu çalışmanın sonuçlarının uzun vadede daha iyi hasta katılımı ve dolayısıyla iyileşmeye katkı sağlamak üzere daha kişiselleştirilmiş ve etkili rehabilitasyon programlarının önünü açacağı düşünülmektedir.

Özet (Çeviri)

The role of rehabilitation after hand and forearm injuries is crucial in preventing complications and achieving maximum long-term functionality. Identifying the factors that contribute to adherence and continuity is essential to better define populations with low adherence to follow-up appointments and rehabilitation after hand and forearm injuries and to allocate appropriate resources accordingly. This study aims to review the factors affecting adherence to follow-up appointments in rehabilitation clinics after hand and forearm injuries. This prospective study included 81 patients with hand and forearm injuries. Patients were assessed in terms of sociodemographic and clinical characteristics, exercise types and perspectives, injury types and severity, illness perceptions, and psychiatric conditions following an acute traumatic hand and forearm injury. Patients were scheduled for follow-up appointments at the physical therapy and rehabilitation clinic every two weeks for 12 weeks. They were categorized into two groups: adherent to follow-up appointments and non-adherent, and their characteristics were recorded. It was observed that patients who had previously participated in a physical therapy and rehabilitation program for any reason, those who stated that it would be very difficult or impossible to continue their work without using the injured hand, and those who were included in a hospital-based outpatient treatment program were more likely to adhere to follow-up 48 appointments. In contrast, patients who had not previously participated in a physical therapy and rehabilitation program, those who believed that their hand injury would not prevent them from continuing their work or would only partially affect it, and those who received treatment through a home-based program rather than a hospital-based outpatient program showed lower adherence to follow-up appointments. No statistically significant differences were found regarding other sociodemographic and clinical characteristics, exercise types and perspectives, injury types and severity, illness perceptions, and psychiatric conditions. To the best of our knowledge, this study is the first prospective study examining adherence to follow-up appointments in patients with hand and forearm injuries. The findings suggest that more personalized and effective rehabilitation programs may improve long-term patient participation and, consequently, recovery outcomes.

Benzer Tezler

  1. El fleksör tendon yaralanmalı hastalarda sanal gerçeklik tabanlı görev spesifik egzersizlerin fonksiyonel düzey ve hastalıkla ilişkili yaşam kalitesi üzerine etkisinin değerlendirilmesi

    Evaluation of the effect of virtual reality based task specific exercises on functional level and disease related quality of life in patients with hand flexor tendon injury

    MERT KARAÇAY

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Fiziksel Tıp ve RehabilitasyonAnkara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi

    Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    PROF. NEBAHAT SEZER

  2. Düşük yoğunluklu lazer tedavisinin zon V-VIII arası ekstansör tendon yaralanmalarında ağrı, fonksiyonellik ve yaşam kalitesi ile ilişkisinin değerlendirilmesi

    Evaluation of the relationship of low level laser therapy with pain, functionality and quality of life in extensor tendon injuries between zones V-VIII

    FARUK ERDOĞAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Fiziksel Tıp ve RehabilitasyonSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. BEDRİYE BAŞKAN

  3. Periferik sinir yaralanmalı olgularda geleneksel fizyoterapi programına eklenen aşamalı motor imgeleme eğitiminin üst ekstremite fonksiyonlarına etkisi

    The effects of graded motor imagery treatment added to conventional physiotherapy program on upper extremity functions in cases with peripheral nerve injury

    GÜLDANE NALBANTOĞLU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Fizyoterapi ve RehabilitasyonBiruni Üniversitesi

    Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ZEYNEP HOŞBAY

  4. Travmatik el yaralanması geçiren bireylerde yaralanma ciddiyetinin ağrı ve gelişen anksiyete üzerindeki etkisinin ergoterapist perspektifinden değerlendirilmesi

    Evaluation of the effect of injury seriousness on pain and developing anxiety in individuals with traumatic hand injury by occupational therapist perspective

    MELİKE YALÇINKAYA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    ErgoterapiÜsküdar Üniversitesi

    Ergoterapi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SEVDA ASQAROVA

  5. EEG tabanlı çoklu sensör destekli bir insan makine arayüzünün geliştirilmesi

    Development of an eeg and multi sensor based human machine interface

    GÜRKAN KÜÇÜKYILDIZ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Bilgisayar Mühendisliği Bilimleri-Bilgisayar ve KontrolKocaeli Üniversitesi

    Mekatronik Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HASAN OCAK