Pablo Larrain sinemasında politika, şiir ve müzik
Politics, poetry and music in the cinema of Pablo Larrain
- Tez No: 947021
- Danışmanlar: PROF. DR. MEHMET ÖZTÜRK
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Radyo-Televizyon, Sahne ve Görüntü Sanatları, Radio and Television, Performing and Visual Arts
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2025
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Marmara Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Radyo Televizyon ve Sinema Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Sinema Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 128
Özet
Bu tez, günümüz Şili sinemasından Pablo Larraín'in sinemasını politika, şiir ve müzik çerçevesinde inceleyecektir. Şili ve genel olarak Latin Amerika sık sık yaşadığı ekonomik ve siyasi krizler, askeri darbeler ve ayaklanmalarla dikkat çeken bir coğrafyadır. Türkiye'de Latin Amerika sineması dendiğinde çoğunlukla literatürde üçüncü sinema başlığıyla hakimiyetini sürdüren çalışmalar mevcuttur; ancak söz konusu coğrafyanın günümüz sinemasını akademik çevreler daha az ele alıp incelemiştir. Bu sinemanın, politik ve stilistik çok boyutluluğu düşünüldüğünde bu çalışma yeni bilgiler ekleyecektir. Bu tezin, akademik alanda Latin Amerika, özellikle Şili sineması bağlamında yapılacak diğer çalışmalara ışık tutması beklenmektedir. Çalışmada güncel Şili sinemasının önde gelen yönetmenlerinden Pablo Larraín'in filmografisi, film içerikleri, sinemaya bakışı ve eserlerini oluştururken hikayeye yön veren tarihi, toplumsal ve politik hususlar incelenecektir. Yönetmenin, eserlerinde düzenli olarak ve sık sık kullandığı; ayrıca hikaye anlatımında yararlandığı üç temel unsur analiz edilecektir. Bunlar; Şili siyasi tarihi, şiirsellik ve müziktir. Tony Manero (2008), Post Mortem (2010) ve No (2012): sırasıyla 1978, 1973 ve 1988 senelerinde geçen üçlemenin ilkinde toplumsal bir inkarın seyrettiği bir anlatı, ikincisinde Salvador Allende (1970-1973 yılları arasında görev yapmış 28. Cumhurbaşkanı) iktidarının son dönemlerinde şekillenen hikaye kurmaca ve eleştirel bir biçimde aktarılırken üçüncüsünde ise yakın tarihteki olaylardan beslenilerek, gerçeklik ve kurmacanın iç içe geçtiği bir anlatı sunulmaktadır. Neruda (2016) filminde ise dünyaca ünlü, Latin Amerika edebiyat dünyasında sıkça anılan ve siyasi kimliğinden ayrı düşünülemeyen Pablo Neruda'nın 1940'lardaki mücadelesi yine oldukça şiirsel ve akıcı bir şekilde gösterilmiştir. Ema (2019) filminde ise orijinal film müziklerinin sınırları zorlanarak seyirciye müzikal bir drama sunulmuştur. Yalnızca metaforların bulunduğu çeşitli anlamsızlıkların ötesinde, reggaeton (çağdaş bir Latin Amerika dans türü) dans ve müzik biçimi, aile yaşantısı ve toplumsal meselelerin ele alındığı film son yıllarda adından övgüyle söz ettirerek sinema otoriteleri tarafından incelenmiştir. Günümüzde kariyerinde aktif ilerlemelerle ana akım medyadaki çalışmaları ile de dikkat çeken Şilili yönetmen Pablo Larraín üzerinden Şili'nin tarihçesi, ülke sineması ve yönetmenin sinema anlayışının nasıl şekillendiği çalışmaya yön verecek, araştırma ve analizler ile ortaya koyulacaktır.
Özet (Çeviri)
This thesis will review the cinema of Pablo Larraín, one of the prominent film directors of Chile, within the scope of politics, poetry and music. Chile and Latin America generally strikes as a country full of economical and political crises, military coups and rebellions. However, the aforementioned geography has a lot more to offer regarding the lack of interest in our country and the grounds to be shaped through the culture's aspects. This study aspires to shed light on the potential studies about Chile and the cinema of Latin America, especially in terms of launching newly produced Latin American movies and when the studies about Latin American cinema remain very limited. The main focus of this study is to analyze the historical, communal and political matters forming Pablo Larraín's filmography, contents of his movies and his point of view through the cinema perception of his. Three main elements of the director's story-telling choices: attributions to the political history of Chile, poetry and music are surveyed through multiple analyses. Chile's political history is mirrored and manifests itself in denial where the social structure is damaged and the characters are in denial in the first film of Larraín's trilogy: Tony Manero (2008). The audience faces a story-telling where the reality and fiction intertwine in two of the films of Larraín; Post Mortem (2010) and No (2012), the first deals with the year 1973 when Salvador Allende (the 28th president served between the years 1970 and 1973) was at his last terms of power, presenting a fictive and entertaining base while the latter is basically stemming from recent history. Neruda (2016) mainly focuses on the world-wide known Pablo Neruda who is one of the most popular Chilean poets identified with his political views, also presenting an entertaining, poetic and fluent screening. The movie titled as Ema (2019) offers a musical drama pushing the limits of original soundtrack. Beyond a meaningless chaos only made of metaphors, the dance reggaeton (a common Latin American dance style), music, family issues and social matters, are the fundamental concepts in the film that have been mentioned within cinema authorities, also analyzed in recent years. Today, Chilean director Pablo Larraín continues to actively take part in both mainstream and arthouse productions and attract the audience more. Based on Pablo Larraín's filmography, this thesis aims to uncover Chilean history and the cinema of this country, being shaped by the director's point of view to cinema.
Benzer Tezler
- Pablo Pıcasso'nun La Familia De Saltimbanques eseri ile Rainer Maria Rilke'nin 5.Duino Ağıtı'nın imgesel ilişkileri
Imaginary relationships between Pablo Picasso's La Family De Saltimbanques and Rainer Maria Rilke's 5th Duino Elegy
SEVİNÇ ÇİFTCİ
Yüksek Lisans
Türkçe
2025
Güzel SanatlarMimar Sinan Güzel Sanatlar ÜniversitesiResim Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ HAYRİ AĞAN
- Pablo de Sarasate'nin seçilmiş eserlerinin keman tekniği ve müzik estetiği açısından incelenmesi
An examination of selected works by Pablo de Sarasate in terms of violin technique and musical aesthetics
BARIŞ KARABULUT
- Pablo Picasso ve Georges Braque'ın Kübist Dönem eserlerinde form-ışık ilişkisi
In Cubist Period, the form – light relation in Pablo Picasso and Georges Braque
ARZU İSGİLİP
Yüksek Lisans
Türkçe
2014
Güzel SanatlarTrakya ÜniversitesiGüzel Sanatlar Eğitimi Ana Bilim Dalı
DR. AYHAN ÇETİN
- Pablo Picasso'nun Kübizm'e geçiş dönemi: Yaşamı ve eserleri(1881-1907)
Pablo Picasso's transition period to Cubism :His life and works (1881-1907)
MERVE ÖZMAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2015
BiyografiAnkara ÜniversitesiBatı Dilleri ve Edebiyatları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ERTUĞRUL ÖNALP
- Pablo de Sarasate'nin yaşamı, müziği ve keman repertuvarındaki önemi kapsamında Op.23 Zapateado; Op.20 Zigeunerweıisen; Op.43 introduction and Tarantella ve Op.25 Carmen Fantasy başlıklı eserlerinin yapısal analizi ve yoruma yönelik çalışma yöntemleri
Pablo de Sarasate's life music and violin repertoire the analysis meaning and practice methods of his violin repertoire including Op. 23. apateado Op.20 Ziegeunerwiesen and introduction and tarantella and Op.25 Carmen Fantasy
CAN ÖZHAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2018
MüzikMimar Sinan Güzel Sanatlar ÜniversitesiMüzik Ana Sanat Dalı
YRD. DOÇ. DR. NİLAY SANCAR