Bedenin affı: On beşinci yüzyıl Floransası'nda yeni bir kutsallık kategorisinin inşası
The absolution of the body: The construction of a new category of sacrality in Fifteenth-century Florence
- Tez No: 948132
- Danışmanlar: PROF. DR. FİLİZ ZABCI
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Siyasal Bilimler, Political Science
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2025
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ankara Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Siyaset Bilimi Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 285
Özet
Siyasal iktidarın kaynağı ya da ilkesi (auctoritas) ile uygulanması (potestas) arasındaki ilişkiyi merkeze alan bir bakış açısının ürünü olan bu çalışma, modern iktidarın dayanağını ya da meşruiyetini uyruğunun can güvenliği zemininde biçimlendirdiği, bu yolla da bedeni, salt biyolojik (çıplak) yaşamı kutsallaştırmak suretiyle siyasallaştırdığı argümanına dayanmaktadır. Bedenin kutsallaştırılmak suretiyle siyasallaştırılmasının ise, Augustinus temelli Hıristiyan beden teolojisinde bir dönüşüm yaşanmasıyla, yani“bedenin affı”yla mümkün olabildiğinin savunulduğu çalışmada, bu dönüşümün tohumlarının, XV. yüzyılda, Floransa'da atıldığı ortaya konulmaktadır. Söz konusu argümanı temellendirmek üzere çalışmada, dönemin düşünce ve sanat dünyası, bu dönüşümün hem kurucusu hem de göstereni olarak analize tabi tutulmuştur. Bu çerçevede Petrarca, Poggio, Valla, Manetti, Ficino ve Pico gibi isimler üzerinden Floransa hümanist düşüncesi ele alınmış; bu isimlerin, hâkim Hıristiyan teolojisini yerinden ederek yeni bir teoloji inşa etme çabaları incelenmiştir. Bu yeni teolojik kavrayışın merkezinde, İncil'de yer alan“biz insanı kendi suretimizde, kendimize benzer yarattık,”(Yaratılış 1:26) ifadesi yer almaktadır ve bedensel varoluşuyla insan, ilahî mükemmelliğin, ilahî güzelliğin ve yaratıcı kudretin dünyevi bir yansıması olarak sunulmaya başlanmıştır. Sanat eserleri bağlamında ise, XV. yüzyılda çizgisel perspektif temelli teknik bir devrim gerçekleşmiş olsa da, bu devrimin seküler bir sanat anlayışı doğurmadığı, bilâkis Tanrı imgesinin ve özellikle enkarnasyon öğretisinin bu teknik devrimle bütünleştirildiği gösterilmeye çalışılmıştır. Bu doğrultuda, XV. yüzyıl Floransa sanatında, perspektif ve anatomi bilgisinin görsel gerçekliği natüralist bir biçimde yansıtmaktan ziyade, ilahî olanı görünür kılmak, Tanrısal düzenin dünyevi karşılığını resmetmek ve kutsal olanla, daha doğrudan bir ilişki biçimi geliştirmek üzere seferber edildiği yargısı ortaya konulmuştur.
Özet (Çeviri)
This study, grounded in an approach that places the relationship between the source or principle of political power (auctoritas) and its implementation (potestas) at its core, argues that modern power establishes its foundation or legitimacy on the basis of ensuring the life security of its subjects. In doing so, it politicizes the body by sacralizing mere biological (bare) life. The argument put forward in this study maintains that the politicization of the body through its sacralization becomes possible only through a transformation within Augustinian Christian bodily theology—namely, through the“absolution of the body.”This transformation, as the study posits, took root in fifteenth-century Florence. To substantiate this argument, the study examines the intellectual and artistic environment of the period as both the origin and the manifestation of this transformation. In this context, it analyzes Florentine humanist thought through figures such as Petrarch, Poggio, Valla, Manetti, Ficino, and Pico, focusing on their efforts to displace the dominant Christian theology and construct a new theological framework. At the heart of this new theological understanding lies the biblical statement,“Let us make man in our image, after our likeness”(Genesis 1:26). Through this lens, human bodily existence is reimagined as a worldly reflection of divine perfection, divine beauty, and creative power. In terms of artistic expression, the study highlights that although the fifteenth century witnessed a technical revolution based on linear perspective, this innovation did not result in a secular approach to art. On the contrary, it demonstrates that the image of God, and particularly the doctrine of incarnation, became integrated with this technical revolution. Accordingly, the study argues that in fifteenth-century Florentine art, the knowledge of perspective and anatomy was mobilized not merely to depict visual reality in a naturalistic way, but to make the divine visible, to portray the earthly counterpart of divine order, and to foster a more direct relationship with the sacred.
Benzer Tezler
- Blockchain usecases in real estate ecosystema smart contract example
Gayrimenkul sektöründe blok zincirin kullanım alanlarıakıllı anlaşma örneği
HAKKI YAVUZ AKAGÜN
Yüksek Lisans
İngilizce
2021
Mühendislik Bilimleriİstanbul Teknik ÜniversitesiGayrimenkul Geliştirme ve Yönetimi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. KEREM YAVUZ ARSLANLI
- Lecoq pedagojisi ve Türkiye'deki yansımaları
Lecoq pedagogy and reflections in Turkey
NEŞE METİN
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
Sahne ve Görüntü SanatlarıHaliç ÜniversitesiTiyatro Ana Sanat Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ TOLGA İSKİT
- Mapping the body: Major conceptions of human embodiment from the west
Bedenin haritasını çıkarmak: İnsan bedenselliği üzerine batıdan başlıca görüşler
AHMET MURAT AYAŞ
- Spor aracılığıyla bedenin göstergeleşmesi: Eskişehir'de body-fitness yapanlara yönelik sosyolojik bir saha araştırması
Imaging of body through sport: A sociological field study for bodybuilders and fitness enthusiasts in Eskişehir, Turkey
MUHAMMET NURULLAH ÇAKMAK
Doktora
Türkçe
2020
SosyolojiAnadolu ÜniversitesiBeden Eğitimi ve Spor Bilimleri Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. FUAT GÜLLÜPINAR
- Bedenin dil/ifade aracı olarak kullanılması; 'İtiraz eden beden'
Başlık çevirisi yok
SABRİ KUŞKONMAZ
Sanatta Yeterlik
Türkçe
2016
Sahne ve Görüntü SanatlarıBeykent ÜniversitesiSinema Televizyon Ana Sanat Dalı
PROF. SELMA KÖKSAL ÇEKİÇ