Geri Dön

Pediatrik nonenfeksiyoz üveitlerde adalimumab tedavisinin etkinliği ve güvenirliği

Efficacy and safety of adalimumab treatment in pediatric noninfectious uveitis

  1. Tez No: 948298
  2. Yazar: AHMET ASIM EREN
  3. Danışmanlar: DR. ZEYNEP SEYMEN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Göz Hastalıkları, Eye Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: nonenfeksiyöz pediatrik üveit, adalimumab, haftalık rejim, monoterapi, noninfectious paediatric uveitis, adalimumab, weekly regimen, monotherapy
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 118

Özet

ÖZET Amaç: Enfeksiyöz olmayan pediatrik üveitlerde adalimumab (ADA) tedavisinin; standart rejimde, haftalık rejimde ve monoterapi olarak etkinliği ve güvenirliğinin değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntem: Retrospektif olarak tasarlanan çalışmamızda nonenfeksiyoz pediatrik üveit olarak takip edilen ve adalimumab (ADA) tedavisi alan 33 hastanın 64 gözü dahil edilmiştir. Demografik ve klinik veriler, oküler özellikler, tedavinin süresi ve niteliği, ADA öncesi ve sonrası kullanılan ilaçlar, sahip olunan üveitik komplikasyonlar, uygulanan cerrahi prosedürler, geçirilen yıllık atak sayısı, en iyi düzeltilmiş görme keskinliği (EİDGK), kortikosteroid (KS) kullanım durumları, gözlemlenen yan etkiler, tedavi sonlandırma nedenleri arşiv dosyalarından retrospektif olarak tarandı. Bu veriler; birbirleriyle istatiksel olarak karşılaştırıldı, literatürdeki veriler ile benzer ve farklı yönleri açısından tartışıldı. Bulgular: ADA tedavisi 26,48 ±17,61 (6-68) ay süre ile uygulandı. Üveit tanısı alınan ortalama yaş 6,78 ±3,59 (2-14) iken ADA'ya başlanılan ortalama yaş 9,66 ±3,84 (2-16) olarak kaydedilmiştir. Hastaların; %9,1'i idiyopatik anterior üveit, %60,6'sı JİA ilişkili üveit, %15,2'si pars planit, %15,2'si ise idiyopatik panüveit etyolojiye sahipti. Kullanılan ilaç sayısı ortalaması ADA öncesi 1,51±0,75 iken, ADA sonrası 0,87±0,41 olmuştur. Geçirilen yıllık atak sayısı ortalaması ADA öncesi 2,79±2,25 iken, ADA sonrası 0,27±0,52 olmuştur. ADA öncesi kortikosteroid kullanım gereksinimi olmayan 8 hasta (%24,2) varken ADA sonrası 28 hasta (%84,8) vardı. EİDGK ortalaması logMAR cinsinden; ADA öncesi 0,29 ±0,38 (0-1,3) iken ADA sonrası 6. ayda 0,14±0,28 (0-1,3), ADA sonrası son vizitte ise 0,12 ±0,24 (0- 1,3) olarak saptanmıştır. Girişimsel işlem uygulanan hasta sayısı ADA öncesi 7 (%21,2) iken ADA sonrası da 7 (%21,2) olmuştur. 9 hastada (%27,3) yan etki gelişimi kaydedildi, bunlardan 7'si (%21,2) hafif yan etkiler iken 2'si (%6,2) tedavi kesilmesini gerektiren sistemik enfeksiyon ile ilişkilendirildi. ADA monoterapisi alan 5 hastamızın hepsinde KS tedavisi kesildi ve 4'ünde (%80) atak gelişimi izlenmedi. Haftalık ADA tedavisi alan 12 hastamız ortalama 11,8 (2-34) ay süre ile takip edildi. 9 hastada (%75) oküler inflamasyon kontrolü sağlandı, KS tedavisi kesildi ve atak gelişimi izlenmedi. 3 Hastada (%25) ise oküler inflamasyon kontrol altına xii alınamadığı için biyolojik ajan değişikliği yapılmıştır. Haftalık ADA tedavisi alan hastalarda ciddi yan etki gelişimi görülmemiştir. Sonuç: Adalimumab tedavisi; standart rejimde, haftalık rejimde ve monoterapi olarak kullanıldığı nonenfeksiyoz pediatrik üveitlerde; kortikosteroid kullanım ihtiyacını ve geçirilen yıllık atak sayısını azaltıp, ortalama EİDGK'yi artırmaktadır. Haftalık ADA rejimi biyolojik ajan değişikliği öncesinde etkili bir seçenektir. ADA monoterapisinin de efektif bir tedavi seçeneği olduğu gösterilmiştir. ADA'nın yan etki profilinin güvenli olduğu söylenebilir.

Özet (Çeviri)

ABSTRACT Objective: To evaluate the efficacy and safety of adalimumab (ADA) treatment in non-infectious paediatric uveitis in standard regimen, weekly regimen and as monotherapy. Materials and Methods: In this retrospective study, 64 eyes of 33 patients with noninfectious paediatric uveitis treated with adalimumab (ADA) were included. Demographic and clinical data, ocular characteristics, duration and nature of treatment, medications used before and after ADA, uveitic complications, surgical procedures performed, number of annual attacks, best corrected visual acuity (BCVA), corticosteroid (CS) use, observed side effects, and reasons for treatment termination were retrospectively reviewed from archive files. These data were statistically compared with each other and discussed in terms of similarities and differences with the data in the literature. Results: ADA treatment was administered for 26,48 ± 17,61 (6-68) months. The mean age at diagnosis of uveitis was 6,78 ± 3,59 years (2-14) and the mean age at initiation of ADA was 9,66 ± 3,84 years (2-16). The etiology of the disease was idiopathic anterior uveitis (9,1%), JIA-related uveitis (60,6%), pars planitis (15,2%) and idiopathic panuveitis (15,2%). The mean number of medications used before and after ADA was 1,51±0,75 and 0,87±0,41 respectively. The mean number of flare ups per year before and after ADA was 2,79±2,25 and 0,27±0,52 respectively. There were 8 patients (24,2%) who did not require corticosteroid use before ADA and 28 patients (84,8%) after ADA. The mean BCVA in logMAR was 0,29±0,38 (0-1,3) before ADA, 0,14±0,28 (0-1,3) at 6 months after ADA and 0,12±0,24 (0-1,3) at the last visit after ADA. The number of patients who underwent interventional procedures was 7 (21,2%) before ADA and 7 (21,2%) after ADA. 9 patients (27,3%) developed side effects, 7 (21,2%) of which were mild and 2 (6,2%) were associated with systemic infection requiring treatment discontinuation. CS treatment was discontinued in all 5 of our patients receiving ADA monotherapy and no uveitis flareup development was observed in 4 (80%) patients. 12 patients receiving weekly ADA treatment were followed up for a mean of 11.8 (2-34) months. In 9 patients (75%), ocular inflammation was controlled, CS treatment was discontinued and no uveitis xiv flare-up was developed. In 3 patients (25%), the biological agent was changed because ocular inflammation could not be controlled. No serious side effects were observed in patients receiving weekly ADA treatment. Conclusion: Adalimumab treatment decreases the need for corticosteroid use and the number of annual flare ups and increases the mean BCVA in noninfectious paediatric uveitis in standard biweekly regimen, weekly regimen and as monotherapy. Weekly ADA regimen is an effective option before biological agent change. ADA monotherapy has also been shown to be an effective treatment option. The side effect profile of ADA found to be safe.

Benzer Tezler

  1. Behçet ve diğer nonenfeksiyoz üveit hastalarında adalimumabın klinik etkinliğinin değerlendirilmesi

    Evaluation of the clinical effectiveness of adalimumab in behcet and other noninfectious uveit patients

    HATİCE KÜBRA SÖNMEZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Göz HastalıklarıErciyes Üniversitesi

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. CEM EVEREKLİOĞLU

  2. Yaygın değişken immün yetmezlik fenotipi ile gelen hastaların klinik, immünolojik, genetik özellikleri ve izlem sonuçlarının değerlendirilmesi

    Evaluation of the clinical, immunological and genetic characteristics and follow-up results of patients presenting with a common variable immunedeficiency phenotype

    HATİCE BÜŞRA KÜTÜKÇÜ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Allerji ve İmmünolojiAnkara Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ESİN FİGEN DOĞU

  3. Çocuklarda allojenik hematopoetik kök hücre nakli sonrası nörolojik komplikasyonlar ve risk faktörleri

    Neurological complications and risk factors after allogeneic hematopoietic stem cell transplantation in children

    GÜLAY AKSAK YİĞİT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    HematolojiHacettepe Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BÜLENT BARIŞ KUŞKONMAZ

  4. Arka segment tutulumu olan aktif ve inaktif non-enfeksiyöz enflamatuar üveitli hastalarda koroidal kalınlık ile koroidal vaskülarite indeksi ve adalimumab tedavisinin etkisi

    Choroidal thickness and choroidal vascularity index in patients with active and inactive non-infectious uveitis with posterior segment involvement and the effect of adalimumab treatment

    ELİF ER ARSLANTAŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Göz HastalıklarıErciyes Üniversitesi

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. CEM EVEREKLİOĞLU

  5. Çocuklarda miyokarditin teşhis, klinik seyir ve prognozunda ventriküler repolarizasyon heterojenite değişikliklerinin değerlendirilmesi

    Evaluation of the changes of ventricular repolarization heterogeneity in the diagnosis, clinical course and prognosis of myocarditis in children

    VESİLE BETÜL AYDIN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıNecmettin Erbakan Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MEHMET BURHAN OFLAZ