Türk sinemasında babalar ve kızları
Fathers and daughters in Turkish cinema
- Tez No: 953453
- Danışmanlar: DOÇ. DR. HACER AKER
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Radyo-Televizyon, Sahne ve Görüntü Sanatları, Radio and Television, Performing and Visual Arts
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2025
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Selçuk Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Radyo Televizyon ve Sinema Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Radyo Televizyon Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 172
Özet
Toplumda yaygın olarak baba-erkek çocuk, anne-kız çocuk ilişkisi ön planda tutulmasına rağmen kız çocuğunun yaşamında babanın rolü de en az anne kadar belirleyici bir görev üstlenmektedir. Sinema, toplumsal norm ve yapılarla şekillenen bir anlatı alanı sunarak bu ilişkileri, belirli dönemsel kodlar çerçevesinde yansıtmaktadır. Türk sinemasında baba-kız ilişkisini doğrudan odağına alan film sayısının oldukça az olduğu görülmektedir. Bu çalışma, sinemada azınlıkta kalan baba-kız ilişkinin temsil biçimlerini merkezine alarak filmlerdeki baba figürünün kız çocuğu üzerindeki etkisini anlamaya, anlatı boyunca bu ilişkinin nasıl kurulduğunu ve içinde bulunduğu dönemin toplumsal bağlamında ne gibi anlamlar yüklendiğini çözümlemeye çalışmaktadır. Çalışma ayrıca, Türk sinemasında baba-kız ilişkilerinin dönemsel olarak nasıl temsil edildiğini ve bu temsillerin ne yönde değiştiğini incelemeyi de amaçlamaktadır. Türk sinemasında baba-kız ilişkilerine odaklanan bir çalışmanın literatürde yer almaması, bu çalışmanın önemini ortaya koymaktadır. Bu doğrultuda, Türk sineması dönemlerinde, baba‑kız ilişkisini ağırlıklı olarak işleyen filmler belirlenmiş; bu filmler, psikanalitik yaklaşım çerçevesinde metin analizi yöntemiyle incelenmiştir. İncelenen filmlerde, baba figürünün zamanla değişen toplumsal ve kültürel koşullarla birlikte farklı temsil biçimleriyle gösterildiği gözlemlenmiştir. İlk dönemlerdeki ataerkil ve otoriter baba figürü, zamanla yerini çatışmalı ve duygusal babalara bırakmıştır. Son dönemdeki filmlerde ise babalar kimi zaman şefkatli, kimi zaman baskıcı yönleriyle hesaplaşan karmaşık figürler şeklinde temsil edilmiştir. Bu değişim, kız çocuğu temsilinde de dönüşüme yol açmıştır. Başlangıçta edilgen ve sessiz olan kız karakterler, ilerleyen dönemlerde daha özerk, mücadele eden ve sembolik anlamda babanın yasasından çıkmaya çalışan figürlere evirilmiştir.
Özet (Çeviri)
Although the relationship between father and son and mother and daughter is commonly prioritised in society, the role of the father in the life of the daughter is as decisive as that of the mother. Cinema reflects these relationships within the framework of certain periodical codes by offering a narrative space shaped by social norms and structures. It is observed that the number of films that directly focus on the father-daughter relationship in Turkish cinema is quite low. This study tries to understand the effect of the father figure in the films on the daughter by focusing on the representation forms of the father-daughter relationship, which is in the minority in cinema, and to analyse how this relationship is established throughout the narrative and what meanings are attributed to it in the social context of the period it is in. The study also aims to examine how father-daughter relationships are represented in Turkish cinema periodically and how these representations change. The lack of a study focusing on father-daughter relationships in Turkish cinema in the literature reveals the importance of this study. Accordingly, the films in the Turkish cinema periods, which predominantly deal with the father-daughter relationship, were identified and these films were analysed by text analysis method within the framework of psychoanalytic approach. In the films analysed, it was observed that the father figure was shown in different forms of representation with the changing social and cultural conditions over time. The patriarchal and authoritarian father figure in the early periods was replaced by conflicted and emotional fathers in time. In recent films, on the other hand, fathers are represented as complex figures who are sometimes compassionate and sometimes come to terms with their oppressive aspects. This change has also led to a transformation in the representation of the daughter. Initially passive and silent girl characters have evolved into more autonomous, struggling and symbolically trying to get out of the father's law.
Benzer Tezler
- Türk Sinemasında toplumsal gerçekçilik ve Yılmaz Güney sineması
Social realism in Turkish Ci̇nema and Yılmaz Güney movies
BERRİN ŞAHİN
Yüksek Lisans
Türkçe
2006
Güzel SanatlarBeykent ÜniversitesiSinema Televizyon Ana Bilim Dalı
DOÇ. BURAK BUYAN
- Representation of women in Turkish cinema: A reading of gender, space and spatial practices in Southeastern Anatolia (1960-1990)
Türk sı̇nemasında kadının temsı̇lı̇: Güneydoğu Anadolu'da cı̇nsı̇yet, mekân ve mekânsal pratı̇kler üzerı̇ne bı̇r okuma (1960-1990)
GÖKÇE ÇAĞATAY
Yüksek Lisans
İngilizce
2024
Mimarlıkİzmir Ekonomi ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ TUBA DOĞU
DR. ÖĞR. ÜYESİ DENİZ AVCI HOSANLI
- Türk sinemasında illüstratif afişler (1950-1960)
Illustrative posters in Turkish cinema (1950-1960)
SERRA DOĞAN
- Türk sinemasında din olgusu
The religion phenomenon in Turkish cinema
ADNAN YAŞAR
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
Sahne ve Görüntü SanatlarıHarran ÜniversitesiFelsefe ve Din Bilimleri Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. CELİL ABUZAR
- Türk sinemasında Allah tasavvuru (1970-1990)
The concept of God in Turkish cinema
İRFAN PINAR
Yüksek Lisans
Türkçe
2018
DinAtatürk ÜniversitesiTemel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. RESUL ÖZTÜRK