Geri Dön

Önleyici diplomasi çerçevesinde 2003 sonrası Orta Doğu'daki Türk-Amerikan ilişkileri

Turkish-American relations in the Middle East after 2003 within the framework of preventive diplomacy

  1. Tez No: 954436
  2. Yazar: HANEEN SAAD KAREEM GBURI
  3. Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ ALİ SEMİN
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Siyasal Bilimler, Uluslararası İlişkiler, Political Science, International Relations
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Gelişim Üniversitesi
  10. Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 124

Özet

20 Mart 2003 yılındaki Irak işgalinden bu yana, Türk-ABD ilişkileri, Orta Doğu coğrafyasını etkileyen hızlı bölgesel ve uluslararası gelişmelerin ışığında, esaslı değişimler ve karmaşık süreçler deneyimlemiştir. Bu bağlamda, önleyici diplomasi, Türkiye'nin ulusal menfaatlerini koruma ve çeşitli bölgesel meselelerdeki politika ve tutum farklılıklarından kaynaklanan gerilimleri azaltma amacıyla benimsediği temel araçlardan biri olarak öne çıkmıştır. Önleyici diplomasi, çatışmaların askeri ihtilaflara veya açık krizlere evrilmesini engellemeyi hedefleyen sürekli diyalog ve müzakere mekanizmalarını benimsemeye dayanmaktadır. Bu strateji, bilhassa Irak, Suriye ve Filistin'e dair krizler, terörizm ve Orta Doğu'daki silahlı gruplar bağlamında, Türkiye'nin Amerika Birleşik Devletleri (ABD) ile ilişkilerinde ortak çıkarları temin etme amacı doğrultusunda güçlendirilmiştir. Bu çalışma, önleyici diplomasinin Türk dış politikasında etkin bir araç olarak işlevselliğini analiz etmeyi ve 2003 yılından 2024 yılının sonuna kadar ABD ile yaşanan krizlerin yönetimindeki rolünü incelemeyi amaçlamaktadır. Çalışma, bu aracın bölgesel etkilerini değerlendirmeye odaklanmakla birlikte, Türkiye'nin müşkül alanlarla, özellikle Irak ve Suriye'de vuku bulan krizler ve bölgedeki ABD rolüyle başa çıkmak için benimsediği stratejileri ele alacaktır. Ayrıca, önleyici diplomasinin hem Türkiye hem de ABD politikaları üzerindeki etkisi ve bu aracın stratejik hedeflere ulaşmadaki muvaffakiyeti analiz edilecektir. Bu bağlamda, çalışma, önleyici diplomasi analizini, uluslararası ilişkilerde ulusal menfaatler ve gücün dış politikayı şekillendirmede belirleyici faktörler olduğunu vurgulayan realizm teorisiyle ilişkilendirmeyi hedeflemektedir.

Özet (Çeviri)

Since the invasion of Iraq on March 20, 2003, Turkish-American relations have experienced radical transformations and complex processes in the light of rapid regional international developments affecting the Middle East region. In this context, preventive diplomacy has emerged as one of the main tools adopted by Turkey to protect its national interests and reduce tensions arising from differences in policies and attitudes on various regional issues. Preventive diplomacy is based on adopting permanent dialogue and negotiation mechanisms aimed at preventing conflicts from turning into military disputes or open crises. This strategy has been strengthened in line with the aim of ensuring common interests in Turkey's relations with the United States, especially in the context of crises related to Iraq, Syria and Palestine, terrorism and armed groups in the Middle East. This study aims to analyze the effectiveness of preventive diplomacy as an effective tool in Turkish foreign policy and examine its role in the management of crises experienced by the United States (US) from 2003 to the end of 2024. While the study focuses on assessing the regional impacts of this tool, it will also discuss the strategies adopted by Turkey to deal with complex files, especially the crises in Iraq and Syria and the American role in the region. Additionally, the impact of preventive diplomacy on the policies of both Türkiye and the United States and the success of this tool in achieving strategic goals will be analyzed. In this context, the study aims to link preventive diplomacy analysis with realist theory, which emphasizes that national interests and power are the determining factors in shaping foreign policy in international relations.

Benzer Tezler

  1. A neorealist analysis of Iran-Russia relations: Tajik and Syrian civil wars

    İran-Rusya ilişkilerinin neorealist bir analizi: Tacik ve Suriye iç savaşları

    ESRA YANIK

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2019

    Uluslararası İlişkilerOrta Doğu Teknik Üniversitesi

    Ortadoğu Araştırmaları Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ DERYA GÖÇER AKDER

    DR. ZELAL ÖZDEMİR

  2. Makedonya Cumhuriyeti'nde Arnavut-Makedonya etnik çatışması ve Ohri süreci

    Albanian-Macedonian ethnic conflict in the republic of Macodonia and the Ohrid process

    NAZİF MANDACI

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2003

    Uluslararası İlişkilerAnkara Üniversitesi

    Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. İLHAN UZGEL

  3. Koruma sorumluluğu gelişimi ve uygulaması

    Development and implementation of protection responsibility

    FİLİZ DEĞER

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Uluslararası İlişkilerİstanbul Gelişim Üniversitesi

    Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HASAN SELÇUK KÖNİ

  4. Birleşmiş Milletler barış operasyonlarında yumuşak güç unsuru: Lübnan, Kosova ve Kıbrıs örnekleri

    The Soft Power Factor in United Nations Peace Operations: Cases of Lebanon, Kosovo, and Cyprus

    MOHAMMED QASİM KAREM

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Uluslararası İlişkilerİstanbul Üniversitesi

    Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. HAKAN GÜNEŞ

  5. 2000'li yıllarda ABD dış politikasında İran

    Iran in US foreign policy in the 2000s

    UĞUR ZENGİNER

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Uluslararası İlişkilerTrakya Üniversitesi

    Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SİBEL KAVUNCU