Geri Dön

Eğrigöl'ün (Antalya) alpin chironomid stratigrafisinin incelenmesi

Examination of the alpine chironomid stratigraphy of Eğrigöl (Antalya)

  1. Tez No: 958274
  2. Yazar: CANSU AYDINHAN
  3. Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ GÜRÇAY KIVANÇ AKYILDIZ
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Biyoloji, Biology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Pamukkale Üniversitesi
  10. Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Biyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Biyoloji Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 106

Özet

Bu tezde çalışmasında, Eğrigöl'ün (Antalya) chironomid stratigrafisi 50 cm'lik bir karotta 1 cm'lik sekans aralıklarında incelenmiştir. Derinlik ekseninde chironomid topluluklarındaki kırılmalar sayısal yöntemlerle saptanmış ve ekolojik olarak yorumlanmıştır. Ham sayımlar örnek içi kafa kapsül toplamına göre yüzdeleştirilmiş, nadir taksonlar düşük katkı eşiklerine göre elenmiş ve Hellinger dönüşümü uygulanmıştır. Türlerin ordinasyon analizlerinde Temel Bileşen Analizi kullanılmıştır. PC1 ekseni tür ordinasyonu ve PC1–derinlik profili ile birlikte yorumlanmıştır. Zonasyon için süreklilik kısıtlı yaklaşımlar kullanılmış, CONISS ve PC1 üzerinde 1-boyutlu dinamik programlama tabanlı segmentasyon (BIC değerlendirmesi ile) ile toplam altı zon (Z1–Z6) tanımlanmıştır. Çeşitlilik indeksleri olarak Shannon–Wiener (H), tür zenginliği (S) ve Pielou eşitliği (J) metrikleri hesaplanmış ve zonlara göre karşılaştırılmıştır. Sonuçlar, PC1'in trofik durum/oksijenlenme gradyanını temsil ettiğini göstermiştir. Negatif yönlü PC1 ekseni, yüzeye yakın ötrof/ısınma-toleranslı taksonların (örn. Chironomus plumosus tip, Endochironomus tip, Glyptotendipes tip, Polypedilum tip) baskınlığına; pozitif yönlü PC1 ekseni ise alt kesimde oligotrof/serin ve iyi oksijenli koşullara uyumlu taksonlara (örn. Tanytarsus tip, Paratanytarsus tip, Cladotanytarsus tip, Cricotopus tip, Zavreliella tip) karşılık gelmiştir. Başlıca zon kırılmaları ~8–10 cm, ~20–22 cm ve ~35–40 cm derinliklerinde belirgindir. H ve J değerleri Z3–Z4'te tepe yaparak dengeli bir bileşimi, Z1'de birkaç türün baskınlaşmasına bağlı eşitlikte azalmayı, Z6'da ise düşük zenginlik ile birlikte oligotrof yapıyı işaret etmiştir.

Özet (Çeviri)

In this thesis study, the chironomid stratigraphy of Eğrigöl (Antalya) was examined in a 50 cm core at 1 cm sequence intervals. Breaks in chironomid communities along the depth axis were identified using numerical methods and interpreted ecologically. Raw counts were converted to percentages based on the total number of head capsules per sample, rare taxa were filtered out according to low contribution thresholds, and a Hellinger transformation was applied. Principal Component Analysis (PCA) was used for ordination of the taxa. The PC1 axis was interpreted together with the species ordination and the PC1–depth profile. Constrained clustering approaches were applied for zonation, and a total of six zones (Z1–Z6) were defined using CONISS and one-dimensional dynamic programming–based segmentation on PC1 (with BIC evaluation). Diversity indices including Shannon–Wiener (H), species richness (S), and Pielou's evenness (J) were calculated and compared across zones. The results showed that PC1 represents the trophic status/oxygenation gradient. The negative side of the PC1 axis corresponded to the dominance of surface-near, eutrophic/warming-tolerant taxa (e.g., Chironomus plumosus type, Endochironomus type, Glyptotendipes type, Polypedilum type), whereas the positive side of PC1 corresponded to taxa adapted to oligotrophic, cooler, and well-oxygenated conditions in the lower part (e.g., Tanytarsus type, Paratanytarsus type, Cladotanytarsus type, Cricotopus type, Zavreliella type). Major zonal breaks were evident at ~8–10 cm, ~20–22 cm, and ~35–40 cm depths. H and J values peaked in Z3–Z4, indicating a balanced composition, while in Z1 evenness decreased due to the dominance of a few species, and in Z6 low richness together with an oligotrophic structure was observed.

Benzer Tezler

  1. 'Namaras-Eğrigöl-Seyiricek (GB Hadim-Konya) yöresinin jeolojisi'

    'Geology of the Namaras-Eğrigöl-Seyiricek (SW Hadim-Konya/ Turkey)'

    ERDEM ÇÖREKÇİOĞLU

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2001

    Jeoloji MühendisliğiÇukurova Üniversitesi

    Jeoloji Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. CAVİT DEMİRKOL

  2. Bolkar Dağları bazı yüksek irtifa göllerinin sucul bentik makroomurgasız faunası

    Benthic macroinvertebrates of some high altitude lakes on Bolkar Mountains

    SELVİ İLHAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    BiyolojiNevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi

    Biyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SEVİL SUNGUR

  3. Bergama'da bir çevreci taban hareketi

    Grassroots environmentalism in Bergama

    ECEHAN BALTA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1999

    Kamu YönetimiAnkara Üniversitesi

    Kamu Yönetimi ve Siyaset Bilimi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SERPİL SANCAN ÜŞÜR

  4. Bakırçay deltası ve çevresinin holosen paleocoğrafyası

    Holocene paleogeography of Bakirçay delta and surroundings

    DİLAN DEMİREL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Coğrafyaİzmir Katip Çelebi Üniversitesi

    Coğrafya Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SERDAR VARDAR

  5. Çadır Dağı'nın Buzul jeomorfolojisi (Yalnızçam Dağları-Artvin)

    Glacial geomorphology of Çadır Mountain (Yalnızçam Mountains-Artvin)

    VOLKAN DEDE

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    CoğrafyaYüzüncü Yıl Üniversitesi

    Coğrafya Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ALİ FUAT DOĞU