Resim sanatında deformasyonun tarihsel boyutu (1500-1998)
The historical dimension of deformation in painting art (1500-1998)
- Tez No: 958742
- Danışmanlar: PROF. DR. MEHMET ÖZKARTAL
- Tez Türü: Sanatta Yeterlik
- Konular: Güzel Sanatlar, Sanat Tarihi, Fine Arts, Art History
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2025
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Süleyman Demirel Üniversitesi
- Enstitü: Güzel Sanatlar Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Resim Ana Sanat Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 261
Özet
Resim sanatında deformasyon, yalnızca fiziksel bozulmaları değil aynı zamanda estetik, kültürel ve toplumsal mesajların da iletilmesine katkıda bulunan önemli bir sanatsal tekniktir. Bu teknik yıllar boyunca pek çok sanatçı tarafından yaşadıkları dönemlere bağlı olarak değişimler geçirmiştir. Ancak deformasyon sadece sanatçıların akım dayanaklı ortaya koydukları biçim bozumundan başka bireyin bedeninde gerek doğuştan gerekse sosyal, kültürel ve patalojik pek çok nedene bağlı olarak da varlığını ortaya koymaktadır. Buna bağlı olarak nitel araştırma yöntemi kullanılarak yapılan bu çalışmada 1500-1998 yılları arasında figüratif sanatın deformasyon bağlamında farklı dönemlerde nasıl evrildiği ve sanatçıların deformasyonu estetik bir araç olarak nasıl kullandıkları üzerine durulmuştur. Tezin amacı, deformasyonun resim sanatında nasıl kullanıldığını ve bu kullanımın sanatsal ve toplumsal bağlamlarda ne tür anlamlar içerdiğini ortaya koymanın yanı sıra deformasyonun hem gerçek hem de hem de sanatçının isteği dışında gelişen durumlarının resim sanatı içerisinde kullanımlarını analiz etmektir. Çalışmanın ilk bölümleri, Rönesans'tan modern sanata kadar figüratif deformasyona bağlı olarak bedenin durumu genel olarak incelemektedir. Bu süreçte sanatçılar, figürleri deformasyon teknikleriyle yeniden şekillendirerek estetik sınırları zorladıkları görülmüştür. Bu incelenemeden sonra deformasyon ve deformasyonu ortaya çıkaran diğer yardımcı kavramlar açıklanmıştır. Gerekli açıklamaların ardından diğer bölümlerde, tezin bulgularıyla deformasyonun sadece estetik bir unsurun ötesinde, toplumsal ve bireysel mesajların güçlü bir araç olduğu görülmüştür. Ayrıca engellilik, biyolojik ve patolojik deformasyonlar, sanatçılar tarafından estetik bir bakış açısıyla ele alınmış, figürler aracılığıyla toplumsal eleştiriler yapılmıştır. Son bölümde ise yazarın kendi sanatsal çalışmaları, deformasyon temasına dayanarak analiz edilmiş, deformasyonun resim sanatında estetik, toplumsal ve bireysel anlamlarını irdelenerek figüratif sanatın geniş anlatım olanaklarını vurgulanmaya çalışılmıştır.
Özet (Çeviri)
The concept of deformation in painting encompasses not only physical distortions but also serves as a significant artistic technique that conveys aesthetic, cultural, and social messages. This technique has undergone transformations over the years, influenced by the specific eras in which various artists have worked. However, deformation is not limited to the formal distortions that artists intentionally create; it also manifests in the human body due to congenital, social, cultural, or pathological causes. Accordingly, this study, conducted using a qualitative research method, focuses on how figurative art evolved in relation to deformation across different periods between 1500 and 1998, and how artists employed deformation as an aesthetic tool. The aim of the thesis is to explore how deformation is used in painting and what meanings this usage carries in both artistic and societal contexts. Additionally, the thesis analyzes the application of deformation arising from both real and unintended circumstances, within the realm of painting. The initial sections of the study examine the condition of the body in relation to figurative deformation, from the Renaissance to modern art. During this process, it is observed that artists reshaped figures through deformation techniques, challenging aesthetic boundaries. Following this analysis, deformation and other related concepts are explained in detail. After these clarifications, subsequent sections present the findings of the thesis, showing that deformation is not merely an aesthetic element, but also a powerful medium for conveying social and individual messages. Furthermore, disabilities, biological, and pathological deformations have been addressed from an aesthetic perspective by artists, who used figures to make social critiques. In the final section, the author's own artistic works are analyzed, focusing on the theme of deformation. The study examines the aesthetic, social, and individual meanings of deformation in painting, emphasizing the broad expressive possibilities within figurative art.
Benzer Tezler
- Türk resim sanatında portre soyutlamaları - 1980 sonrası
Portrait abstraction in Turkish painting art - after 1980
AŞKIN AKMAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2021
Güzel SanatlarYeditepe ÜniversitesiPlastik Sanatlar Ana Bilim Dalı
PROF. DR. TEYMUR RZAYEV
- Çağdaş sanatta 'Bedenin huzursuzluğu' imgesinin plastik çözümlemesi
Plastic analysi̇s of the i̇mage of 'The uneasy body' in contemporary art
MERVE AKÇAY
- Kadın duygusallığının iki boyutlu düzlem üzerinde plastik açıdan değerlendirilmesi
Plastic empirical evaluation of female emotionality on two-dimensional plane
PERVİN KURÇEREN
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
Güzel Sanatlarİnönü ÜniversitesiResim Ana Sanat Dalı
PROF. DR. YÜKSEL GÖĞEBAKAN
- Matrakçı Nasuh'un Beyan-ı Menazil-i Seferi Irakeyn eserindeki seçili minyatürlerin tasarım ilkeleri açısından incelenerek soyutlanması
In terms of the design principles of selected miniatures in Matrakçı Nasuh's work Beyan-i Menazil-i Seferi Irakeyn abstract by examining
AYLA SERTEL
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
El SanatlarıSelçuk ÜniversitesiGeleneksel Türk Sanatları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. İLHAM ENVEROĞLU
- Resim sanatında stilizasyon ve deformasyon
Stylization and deformation in painting art
ZEYNEP UYGAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2010
Güzel SanatlarDokuz Eylül ÜniversitesiEğitim Bilimleri Bölümü
YRD. DOÇ. GÜLSEREN ESELLER PASİN