Egoizmin iki yüzü: Thomas Hobbes ve Ayn Rand
The two faces of egoism: Thomas Hobbes and Ayn Rand
- Tez No: 959608
- Danışmanlar: DOÇ. DR. RECEP BATU GÜNÖR
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Felsefe, Philosophy
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2025
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi
- Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Felsefe Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Felsefe Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 252
Özet
Etik bir teori olduğu iddia edilen egoizm, bu alanda çalışan pek çok kişinin eleştirilerine maruz kalmıştır. Bunun birincil nedeni kendisiyle ilişkilendirilebilir. Bireylerin kendi refahlarını artırmak için hareket etmeleri gerektiği ve yalnızca bu tür eylemlerin ahlaki açıdan değerli kabul edilebileceği yönündeki temel iddia, egoizmin dikkatleri çekmesi için yeterli görünmektedir. Dahası özgeci tutumların içinde bile egoist bir ilkenin var olduğu inancı, eleştirmenler için son tartışma noktası olmuştur. Fakat egoizmin yine de bu iddiayı sürdürmekte ısrar etmesi ve varsayımlarını güçlendirmek adına kendi içinde gelişme göstermesi, övgüye değer bir çaba olarak görülebilir. Bu gelişim, egoizmin tarih boyunca psikolojik, etik ve rasyonel boyutlar da dahil olmak üzere çeşitli şekillerde tezahür etmesine yol açmış ve böylece etik alandaki varlığını tesis etmiştir. Psikolojik kategori betimleyici bir yaklaşıma doğru kayarken, etik ve rasyonel kategoriler normatif etik çerçevesindeki temel varsayımlarını korumuştur. Bütün bunlara rağmen eleştirilerin yoğunluğu azalmamıştır. Bunun altında yatan sebebin ise egoizm kavramının kendi olduğu söylenebilir. Özellikle egoist ve egotist kavramlarının birbiri yerine kullanılması, bu teorinin anlaşılmasını perdelemektedir. Bu açıdan ilk olarak bu kavramlardan ne anlaşılması gerektiğine değinilmelidir. Sonrasında ise psikolojik egoizm açısından Thomas Hobbes'a; rasyonel egoizm için de Ayn Rand'ın fikirlerine bakılmalıdır. Buna ek olarak egoizmin hazcılık, faydacılıkla ve özgecilikle ilişkisine değinmek de yararlı olacaktır. Dolayısıyla bu çalışmada egoizm kavramın temellerine ve bu teorinin hazcılık, faydacılık ve özgecilikle ilişkisine değinilerek; Hobbes'un ve Rand'ın egoizmlerinin temel varsayımlarına bakılmaya çalışılmıştır.
Özet (Çeviri)
Egoism, which is claimed to be an ethical theory, has been subject to criticism from many people working in this field. The primary reason for this can be attributed to itself. The basic claim that individuals should act to increase their own well-being and that only such actions can be considered morally valuable seems sufficient to draw attention to egoism. Furthermore, the belief that an egoistic principle exists even within altruistic attitudes has been the final point of contention for critics. However, egoism's insistence on maintaining this claim and its development within itself to strengthen its assumptions can be seen as a commendable effort. This development has led to egoism manifesting itself in various forms throughout history, including psychological, ethical, and rational dimensions, thereby establishing its presence in the ethical field. While the psychological category has shifted toward a descriptive approach, the ethical and rational categories have retained their fundamental assumptions within the framework of normative ethics. Despite all this, the intensity of criticism has not diminished. t can be said that the underlying reason for this is the concept of egoism itself. In particular, the interchangeable use of the terms egoist and egotist obscures the understanding of this theory. From this perspective, it is necessary to first address what these concepts mean. Then, Thomas Hobbes should be examined in terms of psychological egoism, and Ayn Rand's ideas should be examined in terms of rational egoism. In addition, it would be useful to discuss the relationship between egoism and hedonism, utilitarianism, and altruism. Therefore, this study examines the foundations of the concept of egoism and its relationship with hedonism, utilitarianism, and altruism, and attempts to examine the basic assumptions of Hobbes' and Rand's egoism.
Benzer Tezler
- Egoizm in party time and Kozalar
Party time ve Kozalar'da egoizm
BİRSEN TANRIKULU
Yüksek Lisans
İngilizce
2008
İngiliz Dili ve EdebiyatıSelçuk Üniversitesiİngiliz Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. AYŞE GÜLBÜN ONUR
- The value of sociability in Rousseau, Hegel, and Nietzsche
Rousseau, Hegel ve Nietzsche'de toplumsallığın değeri
EMRE KARATEKELİ
Doktora
İngilizce
2021
FelsefeOrta Doğu Teknik ÜniversitesiFelsefe Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ŞEREF HALİL TURAN
- Die polemische moral als literarisches analysemittel im gesamtschaffen von Frank Wedekind
Frank Wedekind'in tüm eserlerinde edebi analiz aracı olarak polemik ahlak
NEJDET KELEŞ
Doktora
Almanca
2004
DinHacettepe ÜniversitesiAlman Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. NİHAT ÜLNER
- Ayn Rand'ın siyaset felsefesinde etik egoizmin rolü
The role of ethical egoism of Ayn Rand's political philosophy
EBRU ERSOY
