Hipogonadotropik hipogonadizm tanılı hastaların fenotip-genotip korelasyonu açısından retrospektif incelenmesi
Retrospective study of patients diagnosis of hypogonadotropic hypogonadism in terms of phenotype-genotype correlation
- Tez No: 960479
- Danışmanlar: PROF. DR. YUSUF ÖZKUL
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Genetik, Genetics
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2025
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Erciyes Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Tıbbi Genetik Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 177
Özet
İzole hipogonadotropik hipogonadizm, dolaşımdaki seks steroidlerinin düşük konsantrasyonlarının varlığında gonadotropinler Luteinize edici hormon ve Folikül Uyarıcı Hormonun uygunsuz derecede düşük serum konsantrasyonları ile karakterize edilir. İdiyopatik hipogonadotropik hipogonadizm (Normosmik) ve Kallmann sendromu (Anosmik) olarak sınıflandırılır. Vakaların yaklaşık %35 ile 45'inde tanımlanmış genetik etyoloji tespit edilmektedir. Digenik ve oligogenik kalıtım vakaların %1,5-15'inde tanımlanmıştır. Literatürde 50'den fazla gen ile ilişkilendirilmiştir ve çok sayıda aday ve muhtemel aday gen bulunmaktadır. Bu tez çalışmasında merkezimize başvuran 40 hipogonadotropik hipogonadizm tanılı olgunun klinik ve genetik verileri retrospektif olarak incelenmiştir. Kadın/erkek oranı 1/3, yaş ortalaması 20.5, erkeklerde en sık başvuru nedeni gecikmiş puberte, kadınlarda en sık başvuru nedeni ise primer amenore olarak saptanmıştır. Olguların %40'ında hiposmi veya anosmi mevcuttu. 4 olguda kliniğini açıklayacak CNV-SNV saptanmamıştır. 36 olguda aday ve muhtemel aday genler dahil 40 farklı gende toplam 63 varyant tespit edilmiştir. 11 farklı gende 15 muhtemel patojenik/patojenik varyant (%37,5) tespit edilmiştir. 19 olguda monogenik (%52,7), 11 olguda digenik (%30,5), 6 olguda (%16,6) oligogenik varyant tespit edilmiştir. ANOS1, FGFR1, TACR3, GNRHR patojenik varyantların en sık gözlendiği genlerdi. Çalışmamızdaki olgularda KHH ile nedensel ilişkisi netleşen ve muhtemel aday genlerden olan AMHR2, AXL, SMCHD1, CDON, DCC, DMXL2, IGSF10, NTN1, PLXNA1, PLXNB1, ROBO1, SCEL, SEMA3E, SEMA7A, SIRT1, SLIT2, SOX2, TRAPPC9 genlerinde varyant saptanmıştır. Farklı olarak olgularda FGFR1, EGR1 homozigot varyantı, DiGeorge Sendromu saptanmıştır. EGR1 genini özellikle gonodotropin salınımını etkileyen genler ile bilrikte digenik veya oligogenik kalıtım modelinde Konjenital Hipogonadotropik Hipogonadizm ve kadın infertilitesinde aday gen olarak bildiriyoruz. Bulgularımız KHH ile ilişkili hastalıklarda digenik-oligogenik kalıtımı, aday ve muhtemel aday genlerin KHH ile kanıtlarını bir dereceye kadar genişletmekte ve genetik etyolojinin giderek daha iyi anlaşılmasına katkıda bulunmaktadır.
Özet (Çeviri)
Isolated hypogonadotropic hypogonadism is characterized by abnormally low serum concentrations of gonadotropins LH and FSH in the presence of low concentrations of circulating sex steroids. It is classified into idiopathic hypogonadotropic hypogonadism (normosmic) and Kallmann syndrome (anosmic). A defined genetic etiology is identified in approximately 35–45% of cases. Digenic and oligogenic inheritance has been identified in 1.5-15% of cases. Over 50 genes have been associated with the condition in the literature and there are numerous candidate and possible candidate genes. In this thesis study, the clinical and genetic data of 40 cases diagnosed with hypogonadotropic hypogonadism who applied to our center were retrospectively examined. The female/male ratio was 1/3, the average age was 20.5, the most common reason for referral in males was delayed puberty and the most common reason for referral in females was primary amenorrhea. Hyposmia or anosmia was present in 40% of the cases. No CNV-SNV explaining the clinical presentation was detected in 4 cases. A total of 63 variants were detected in 40 different genes, including candidate and potential candidate genes, in 36 cases. Fifteen probable pathogenic/pathogenic variants (37.5%) were detected in 11 different genes. Monogenic variants were detected in 19 cases (52.7%), digenic variants in 11 cases (30.5%) and oligogenic variants in 6 cases (16.6%). ANOS1, FGFR1, TACR3 and GNRHR were the genes with the highest frequency of pathogenic variants. In our study, variants were detected in AMHR2, AXL, SMCHD1, CDON, DCC, DMXL2, IGSF10, NTN1, PLXNA1, PLXNB1, ROBO1, SCEL, SEMA3E, SEMA7A, SIRT1, SLIT2, SOX2, TRAPPC9 genes, which have a clear causal relationship with CHH and are possible candidate genes. In contrast, homozygous variants in FGFR1 and EGR1 were identified in cases with DiGeorge syndrome. We report the EGR1 gene as a candidate gene for Congenital Hypogonadotropic Hypogonadism and female infertility in a digenic or oligogenic inheritance model, particularly in conjunction with genes that affect gonadotropin secretion. Our findings extend the evidence for digenic-oligogenic inheritance and candidate and potential candidate genes in CHH-related disorders to some extent and contribute to a better understanding of the genetic etiology.
Benzer Tezler
- Son on yılda kliniğimizde takip edilen hipogonadotropik hipogonadizm olgularının gözden geçirilmesi
The review of patients with hypogonadotropic hypogonadism followed up at our clinic in last ten years
FATİH KÜRŞAT YILMAZEL
- Erkek hipogonadotropik hipogonadizm tanılı hastaların demografik özellikleri, radyolojik ve laboratuvar verilerinin değerlendirilmesi
Evaluation of demographic features, radiologic and laboratory parameters in male patients with hypogonadotrophic hypogonadism
FERHAT BACAKSIZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2015
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıDicle Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ALPASLAN KEMAL TUZCU
- İzole hipogonadotropik hipogonadizm tanılı erkek hastaların tedavi ile ortaya çıkan klinik, radyolojik ve laboratuvar sonuç değişimlerinin değerlendirilmesi
In male patients with isolated hypogonadotropic hypogonadism evaluation of clinical, radiological and laboratory outcome changes occuring with treatment
MUSTAFA ERCAN GÜLER
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
İç HastalıklarıHatay Mustafa Kemal Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ MÜGE ÖZSAN YILMAZ
- Büyüme hormonu tedavisi alan hastaların tedavi yanıtlarının değerlendirilmesi ve multipl hipofizer hormon yetmezliği olan olguların genetik etiyolojilerinin araştırılması
Evaluation of response to growth hormone treatment and investigation of genetic etiology in patients with multiple pituitary hormone deficiency
FATMA DERYA BULUT
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2014
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıÇukurova ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. BİLGİN YÜKSEL
- Hipogonadotropik hipogonadizm nedeni ile in vitro fertilizasyon uygulanan hastaların tedavi sonuçlarının açıklanamayan infertilite hastalarının sonuçları ile karşılaştırılması
Başlık çevirisi yok
KÜBRA DİLBAZ
Tıpta Uzmanlık
İngilizce
2021
Kadın Hastalıkları ve DoğumSağlık Bilimleri ÜniversitesiKadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SERDAR DİLBAZ