İletim tipi, mikst tip ve sensörinöral işitme kayıplarında servikal vestibüler uyarılmış miyojenik potansiyel yanıtları alınırken hava ve kemik yolu iletimli uyaranların kullanılması
Utilization of air- and bone-conducted stimuli when obtaining cervical vestibular evoked myogenic potential responses in conductive, mixed, and sensorineural hearing loss
- Tez No: 960789
- Danışmanlar: PROF. DR. BÜLENT SATAR
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Odyoloji, Audiology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2025
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
- Enstitü: Gülhane Sağlık Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Kulak Burun Boğaz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Odyoloji Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 77
Özet
Amaç: Bu çalışmanın amacı, normal işiten ve farklı işitme kaybı tiplerine sahip bireylerde (iletim tipi, sensörinöral ve mikst işitme kaybı), hava ve kemik yolu ile sunulan 500 Hz tone burst (TB) ve dar band CE-Chirp uyaranları ile elde edilen servikal vestibüler uyarılmış miyojenik potansiyel (cVEMP) yanıtlarını karşılaştırmak ve uyaran tipinin yanıt elde etme oranı, p13–n23 latansları ve amplitüdleri üzerindeki etkilerini değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya, 18–50 yaş aralığında olan 53 bireyden elde edilen toplam 96 kulak verisi dâhil edilmiştir. Katılımcılar, işitme durumlarına göre dört gruba ayrılmıştır: normal işiten bireyler (n=32 kulak), iletim tipi işitme kaybı (n=22), sensörinöral işitme kaybı (n=22) ve mikst işitme kaybı (n=20). Tüm katılımcılara rastgele sırayla dört farklı uyaran ile cVEMP testi uygulanmıştır: hava yolu tone burst (AC TB), hava yolu chirp (AC Chirp), kemik yolu tone burst (BC TB) ve kemik yolu chirp (BC Chirp). Hava yolu uyarımı 95 dB nHL, kemik yolu uyarımı ise 50 dB nHL şiddetinde uygulanmıştır. Her bir uyaran tipi için dört grupta cVEMP yanıt elde etme oranları, p13 ve n23 latans değerleri ile p13–n23 amplitüdleri karşılaştırılmıştır. Yanıt elde etme oranları işitme kaybı türlerine ve uyaran tiplerine göre değerlendirilirken, latans ve amplitüd verileri hem stimulus tipi hem de işitme kaybı grupları arasında analiz edilmiştir. Ayrıca tone burst ve chirp uyaranların zamanlama ve amplitüd özellikleri üzerindeki etkileri incelenmiş; elde edilen bulgular ışığında farklı uyaranların klinik kullanım potansiyelleri tartışılmıştır. Bulgular: Normal işiten bireylerde hava yolu ve kemik yolu chirp uyaranları ile yüksek yanıt oranları elde edilirken, BC TB uyaranı ile yanıt oranı anlamlı düzeyde düşük bulunmuştur. İletim tipi işitme kaybı grubunda yalnızca BC Chirp ile yanıt alınabilirken, hava yolu uyaranları yanıtsız kalmıştır. Sensörinöral işitme kaybı grubunda ise hava yolu uyaranlarıyla yanıt alınabilmiş, BC TB ile yanıt elde edilememiştir. Mikst işitme kaybı grubunda ise hiçbir uyaran tipi ile anlamlı yanıt alınamamıştır. Latans analizlerinde, chirp uyaranlarla elde edilen p13 ve n23 latansları, TB uyaranlara kıyasla anlamlı düzeyde daha kısa bulunmuştur. Amplitüd analizlerinde ise stimulus tipine bağlı farklar gözlemlenmiş, BC TB uyaranı ile elde edilen amplitüdler anlamlı şekilde daha düşük bulunmuştur. Sonuç: cVEMP testi uygulamalarında stimulus tipi ve iletim yolu hem yanıt elde etme oranı hem de yanıt parametreleri üzerinde doğrudan etkili olmaktadır. Özellikle iletim tipi işitme kaybı olan bireylerde hava yolu uyaranları ile yanıt alınamamakta, bu nedenle kemik yolu chirp uyaranları öncelikli olarak tercih edilmelidir. Chirp uyaranlar, kısa latanslı ve yüksek yanıt oranlı ölçümler sağladığı için klinik uygulamalarda önemli bir alternatif oluşturmaktadır. Ancak uyaran özellikleri kadar, işitme kaybı tipi ve fizyolojik bütünlük de cVEMP yanıtlarının yorumlanmasında dikkate alınmalıdır.
Özet (Çeviri)
Objective: The aim of this study was to compare cervical vestibular evoked myogenic potential (cVEMP) responses obtained using air- and bone-conducted 500 Hz tone burst (TB) and narrow band CE-Chirp stimuli in individuals with normal hearing and different types of hearing loss (conductive, sensorineural, and mixed hearing loss), and to evaluate the effects of stimulus type on response rate, p13–n23 latencies, and amplitudes. Materials and Methods: The study included a total of 96 ears from 53 participants aged between 18 and 50 years. Participants were categorized into four groups based on their hearing status: normal hearing (n = 32 ears), conductive hearing loss (n = 22), sensorineural hearing loss (n = 22), and mixed hearing loss (n = 20). Each participant underwent cVEMP testing in randomized order using four different stimuli: air-conducted tone burst (AC TB), air-conducted chirp (AC Chirp), bone-conducted tone burst (BC TB), and bone-conducted chirp (BC Chirp). Air-conducted stimuli were delivered at 95 dB nHL, and bone-conducted stimuli at 50 dB nHL. For each stimulus, cVEMP response rates, p13 and n23 latencies, and p13–n23 amplitudes were compared across the four groups. Response rates were analyzed according to hearing loss type and stimulus condition, while latency and amplitude values were assessed in relation to both stimulus type and hearing loss group. Additionally, the timing and amplitude characteristics of tone burst and chirp stimuli were evaluated and their clinical applicability discussed. Results: In normal-hearing participants, high response rates were obtained with both AC and BC chirp stimuli, while the response rate for BC TB was significantly lower. In the conductive hearing loss group, responses were observed only with BC Chirp; air-conducted stimuli elicited no responses. In the sensorineural hearing loss group, responses were obtained only with air-conducted stimuli; BC TB yielded no responses. No significant responses were recorded with any stimulus type in the mixed hearing loss group. Latency analysis showed that both p13 and n23 latencies were significantly shorter with chirp stimuli compared to TB stimuli. In amplitude analysis, stimulus type was found to affect outcomes; BC TB produced significantly lower amplitudes compared to the other stimuli. Conclusion: Stimulus type and delivery method in cVEMP testing have a direct impact on response rate and response parameters. In particular, air-conducted stimuli often fail to elicit responses in individuals with conductive hearing loss, making bone-conducted chirp stimuli the preferred choice in such cases. Chirp stimuli offer advantages such as shorter latencies and higher response rates, highlighting their potential for clinical use. Nevertheless, the characteristics of the stimulus, hearing loss type, and physiological integrity should all be taken into account when interpreting cVEMP results.
Benzer Tezler
- Revizyon stapes cerrahisi
Revision stapes surgery
UFUK DÜZENLİ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2015
Kulak Burun ve BoğazSağlık BakanlığıKulak Burun Boğaz ve Baş-Boyun Cerrahisi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. TOLGAHAN ÇATLI
- Konjenital tek taraflı işitme kayıplı çocuklarda etiyolojik faktörler ve odyolojik bulgular
Etiological factors and audiological evaluation of the children with congenital unilateral hearing loss
İLKEM UÇAL
Yüksek Lisans
Türkçe
2013
Kulak Burun ve BoğazHacettepe ÜniversitesiKulak Burun Boğaz Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. BİLGEHAN BÖKE BUDAK
- Yapay zeka destekli odyometri ölçüm sisteminin tasarımı ve gerçekleştirilmesi
Design and implementation of supported artificial intelligence audiometer meas-urement system
BÜŞRA ER
Yüksek Lisans
Türkçe
2020
Mühendislik BilimleriAfyon Kocatepe ÜniversitesiBiyomedikal Mühendisliği Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ UĞUR FİDAN
- İleti tipi işitme kayıplarının koklea üzerindeki etkisi
The effect of conductive hearing loss on cochlea
SİNAN EROĞLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
Kulak Burun ve BoğazSağlık Bilimleri ÜniversitesiKulak Burun Boğaz ve Baş-Boyun Cerrahisi Ana Bilim Dalı
DR. HASAN DENİZ TANSUKER
- Mukopolisakkaridoz hastalığında odyolojik bulgular
Audiologic findings in mucopolysaccharidoses
HANDAN TURAN DİZDAR
Yüksek Lisans
Türkçe
2010
Kulak Burun ve BoğazHacettepe ÜniversitesiKulak Burun Boğaz Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. AYDAN GENÇ