Geri Dön

Multipl skleroz olgularında allopregnanolone düzeylerinin oksidatif stres indeksi ve hastalık seyir özellikleriyle ilişkisinin değerlendirilmesi

Evaluation of the relationship of allopregnanolone levels wi̇th oxidative stress index and disease course characteristics in people with multiple sclerosis

PDF İndir

  1. Tez No: 963298
  2. Yazar: ASLI GÜNDÜZ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. AYSUN ÜNAL
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Nöroloji, Neurology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Tekirdağ Namık Kemal Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Nöroloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 96

Özet

Giriş: Multipl skleroz (MS), merkezi sinir sisteminde inflamasyon, demiyelinizasyon ve nörodejenerasyon süreçlerinin birlikte seyrettiği otoimmün temelli kronik bir hastalıktır. Son yıllarda bağışıklık sistemi dışında, oksidatif stres ve nörosteroid metabolizmasındaki bozulmaların da hastalık patofizyolojisinde önemli rol oynadığı gösterilmiştir. Ancak allopregnanolon (ALLO) ve oksidatif stres indeksi (OSI) gibi biyobelirteçlerin klinik belirleyicilik düzeyi insan çalışmalarında yeterince aydınlatılamamıştır. Amaç: Bu çalışmada, MS hastalarında serum ALLO ve OSI düzeylerinin hastalık alt tipleri, klinik evreler ve fonksiyonel göstergelerle olan ilişkisi değerlendirilmiş; bu biyobelirteçlerin progresyonu öngörme ve ayırt etme potansiyeli araştırılmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 120 MS hastası ve 49 sağlıklı kontrol birey dâhil edilmiştir. Serum ALLO ve OSI düzeyleri klinik alt tipler (RRMS, SPMS, PPMS) ve evreler (atak, remisyon, progresyon) doğrultusunda karşılaştırılmıştır. EDSS ve MSFC gibi fonksiyonel testler kullanılmış; korelasyon, regresyon ve ROC analizleri ile biyobelirteçlerin klinik ilişkileri değerlendirilmiştir. Bulgular: Progresif MS grubunda ALLO düzeyleri anlamlı şekilde düşük, OSI düzeyleri ise yüksek bulunmuştur. OSI, progresyonun bağımsız biyolojik belirleyicisi olarak öne çıkarken; 9 Delikli Peg Testi (9HPT) skoru ile progresyon arasında ters yönde anlamlı ilişki saptanmıştır. ALLO düzeyleri daha düşük olsa da regresyon analizinde bağımsız belirleyici değildir. ALLO ile OSI arasında insan MS örnekleminde ilk kez negatif korelasyon gösterilmiştir. ROC analizinde ALLO (AUC = 0,614) ve OSI (AUC = 0,636) düzeyleri ile klinik alt tipler arasında istatistiksel olarak anlamlı ancak orta düzeyde ayırt edici güç gözlenmiştir. Sonuç: Bu çalışma, ALLO ve OSI biyobelirteçlerinin MS'te progresyon ve işlevsel bozulma ile ilişkili olduğunu göstermektedir. OSI daha güçlü bir öngörücü olarak öne çıkarken; ALLO klinik değerlendirmeye yardımcı tamamlayıcı bir parametre olabilir. Bulgular, bireyselleştirilmiş klinik izlem ve risk sınıflaması modellerinde bu biyobelirteçlerin kullanılabileceğini desteklemektedir.

Özet (Çeviri)

Introduction: Multiple sclerosis (MS) is a chronic autoimmune disease of the central nervous system characterized by inflammation, demyelination, and neurodegeneration. In addition to immune-mediated mechanisms, recent evidence highlights the involvement of oxidative stress and neurosteroid dysregulation in MS pathophysiology. However, the clinical relevance and predictive potential of biomarkers such as allopregnanolone (ALLO) and oxidative stress index (OSI) remain insufficiently explored in human studies. Aim: This study aimed to investigate the relationship between serum ALLO and OSI levels and their association with clinical subtypes, disease phases, and functional outcomes in MS patients. It also evaluated the predictive and diagnostic potential of these biomarkers in identifying progression. Material and Method: A total of 120 MS patients and 49 healthy controls were included. Serum ALLO and OSI levels were measured and analyzed across MS subtypes (RRMS, SPMS, PPMS) and disease phases (relapse, remission, progression). Functional outcomes were assessed using EDSS and MSFC scores. Correlation, regression, and ROC analyses were applied to evaluate biomarker relationships and their predictive value. Results: Progressive MS patients showed significantly lower ALLO and higher OSI levels. OSI was independently associated with progression risk, while 9-Hole Peg Test (9HPT) scores inversely predicted progression. Although ALLO was lower in the progressive group, it was not an independent predictor in regression models. A novel negative correlation between ALLO and OSI was identified. ROC analysis revealed moderate but statistically significant diagnostic performance for both biomarkers (AUC: ALLO = 0.614, OSI = 0.636). Conclusion: This study demonstrates that ALLO and OSI are associated with disease progression and functional decline in MS. While OSI emerged as a robust predictor, ALLO may serve as a complementary biomarker. These findings support the integration of oxidative and neurosteroid biomarkers into individualized clinical models for MS progression monitoring and risk stratification.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    60110

    Multipl skleroz olgularında SSR (Sempatik deri yanıtı) ve RRİV (R-R interval varyasyonu) değerlendirilmesi

    Sympathetic skin response (SSR) and R-R interval variation (RRİV) assessment in patients with multiple sclerosis

    EREN GÖZKE

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1997

    NörolojiMarmara Üniversitesi

    Nörolojik Bilimler Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. GÜLSEREN AKYÜZ

  2. Tez No

    423627

    Multipl skleroz olgularında bilişsel işlevlerin nörofizyolojik, nöropsikolojik testler, optik koherens tomografi ve manyetik rezonans traktografi ile değerlendirilmesi

    The relationship between cognitive impairment and neurophsiological, neuropshicological tests, optic coherens tomography and magnetic resonans tractography in multiple scleros patients

    TİMUR YILMAZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    NörolojiAkdeniz Üniversitesi

    Nöroloji Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. Ebru BARÇIN MIHÇI

  3. Tez No

    334077

    Multipl skleroz olgularında EDSS ve yürüme ölçekleri ile sonuçları ordinal hale getirilmiş SEP ve MEP yanıtının ilişkisi

    Ordinally adjusted SEP and MEP response relationsship wth EDSS and walking measures in patients with multiple sclerosis

    AHU ÜNSAL PARLAZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    NörolojiAdnan Menderes Üniversitesi

    Nöroloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NEFATİ KIYLIOĞLU

  4. Tez No

    861196

    Multipl skleroz olgularında cinsel disfonksiyon varlığının evlilik doyumu ve boşanma üzerine etki durumunun araştırılması

    Investigation of the effect of sexual dysfunction on marital satisfaction and divorce in multiple sclerosis cases

    YASİN AKTEPE

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    NörolojiAydın Adnan Menderes Üniversitesi

    Nöroloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NEFATİ KIYLIOĞLU

  5. Tez No

    643593

    Relapsing remitting multipl skleroz olgularında fingolimod tedavisinin klinik ve MR görüntüleme üzerine etkinliğinin retrospektif olarak değerlendirilmesi

    Retrospective evaluation of the effectiveness of fingolimod treatment on clinical and MR imaging in patients with relapsing remitting multiple sclerosis

    HANDE BALTACI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    NörolojiGazi Üniversitesi

    Nöroloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. EMİNE BELGİN KOÇER

Geri Dön