Geri Dön

Gelişimsel Pediatri Polikliniği'ne ilk üç yaşta konuşma gecikmesi yakınması ile başvuran çocukların okul öncesi dönemde gelişimlerinin değerlendirilmesi

Evaluation of preschool development in children presenting with speech delay complaints to the Developmental Pediatrics Outpatient clinic within the first three years of life

  1. Tez No: 963478
  2. Yazar: HAZAL ÇAVUŞOĞLU GÖKÇEN
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. AYSUN KARA UZUN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 166

Özet

Amaç: Konuşma gecikmesi okul öncesi dönemdeki çocuklarda görülen en yaygın gelişimsel problemlerden biridir. Bu nedenle altta yatan nedenleri ve risk faktörlerini belirlemek, tanıyı koymak zamanında müdahale açısından oldukça önemlidir. Bu çalışmada konuşma gecikmesi üzerinde etkisi olabilecek risk faktörlerini belirlemek, erken müdahale yaklaşımlarının konuşma gecikmesi ve çocuğun gelişimi üzerine etkisini değerlendirmek, konuşma gecikmesi yakınması ile başvuran çocukların okul öncesi değerlendirmesi sonucu karşılaşılabilecek gelişimsel sorunları belirlemek ve saptanan sorunlara yönelik erken müdahale planlarını oluşturmak amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışma prospektif bir çalışmadır. Çalışmaya Eylül 2019 ve Mayıs 2022 tarihleri arasında Ankara Bilkent Şehir Hastanesi Gelişimsel Pediatri Polikliniği'ne konuşma gecikmesi yakınması ile başvuran, ilk başvuruda 3 yaş ve altında olan ve Gelişimsel Pediatri Uzmanı tarafından ayrıntılı bütüncül gelişimsel değerlendirmesi yapılan çocuklar dahil edildi. Çocukların tıbbi kayıtlardan verilerine ulaşıldı. Bu çocuklardan araştırmanın yapıldığı dönemde yaşı 48-72 ay aralığında olanların ebeveynlerine araştırmacıya ait telefondan ulaşılarak çocuklar kontrole çağırıldı. Ardından bu çocuklara“Erken Gelişim Evreleri Envanteri”uygulandı. Bulgular: Çalışmaya konuşma gecikmesi yakınması ile başvuran 135 çocuk, kontrol grubuna ise 100 çocuk olmak üzere toplam 235 çocuk dahil edildi. Çalışma grubunun %74,1'i erkek, kontrol grubunun %44'ü erkektir. Çalışmamızda konuşma gecikmesi yakınması ile başvuran çocukların ailelerinin aylık geliri daha düşük bulundu. Çalışmamızda konuşma gecikmesi yakınması ile başvuran çocukların kitap okuma, oyun oynama ve parka gitme oranları kontrol grubuna göre daha düşük bulundu.Konuşma gecikmesi grubunda ekran maruziyet süreleri kontrol grubuna göre daha yüksek bulundu. Çalışmamızda erkek cinsiyet, düşük sosyoekonomik düzey, anne yaşının küçük olması, ailede konuşma gecikmesi tanısı alan birey olmasının çocukta konuşma gecikmesi riskini artırdığı görüldü. Konuşma gecikmesi yakınması ile başvuran çocukların kitap okuma, oyun oynama ve parka gitme oranları daha düşük, ekran maruziyet süreleri daha yüksek bulundu. Erken Gelişim Evreleri Envanteri ile okul öncesi dönem değerlendirmesinde konuşma gecikmesi grubunda iletişim, problem çözme ve kişisel-sosyal alanlarda gecikme saptanma oranı daha yüksek bulundu. Çalışmamızda ev ortamında dil gelişimini destekleyici öneriler, kreş, okul öncesi eğitim ve dil terapisi gibi erken müdahale stratejilerinin, çocukların dil ve iletişim becerilerini olumlu yönde etkilediği, sosyal etkileşimlerini artırdığı EGE sonuçlarında görülmüştür. Sonuç: İzole konuşma gecikmesi yakınmasıyla başvuran çocuklarda risk faktörleri belirlenmeli, tanıları erken konulmalı ve erken ve etkili müdahale yaklaşımları uygulanmalıdır. Hangi çocukların bu durumu doğal olarak atlatacağı, hangilerinin ise kalıcı sorunlar yaşamaya devam edeceği çoğu zaman önceden kestirilemediği için, bu çocukların gelişimleri bütüncül bir yaklaşımla izlenmeli ve düzenli olarak yeniden değerlendirilmelidir. Bu tür bir yaklaşım, çocukların sağlıklı ve dengeli bir gelişim süreci geçirmeleri, gelecekteki akademik başarıları ve sosyal uyumları açısından büyük önem taşır.

Özet (Çeviri)

Objective: Speech delay is one of the most common developmental issues seen in preschool children. Therefore, identifying the underlying causes and risk factors, and making a timely diagnosis is crucial for timely intervention. This study aims to identify the risk factors that may affect speech delay, evaluate the impact of early intervention approaches on speech delay and child development, determine the developmental problems that may be encountered as a result of the preschool assessment of children referred with speech delay, and create early intervention plans for the identified problems. Materials and Methods: This study is a prospective study. The study included children who were referred to the Developmental Pediatrics Outpatient Clinic at Bilkent City Hospital in Ankara between September 2019 and May 2022 with a complaint of speech delay, who were under 3 years old at their first visit, and who underwent a detailed comprehensive developmental evaluation by a Developmental Pediatrics Specialist. Data from their medical records were accessed. The parents of children whose age was between 48-72 months during the research period were contacted by phone and the children were called for a follow-up. Subsequently, the“Early Development Stages Inventory”was applied to these children. Findings: A total of 235 children were included in the study, with 135 children referred with a complaint of speech delay and 100 children in the control group. 74.1% of the study group and 44% of the control group were male. In our study, the monthly income of the families of children referred with a complaint of speech delay was found to be lower. The rates of reading books, playing games, and going to the park were lower in children referred with a complaint of speech delay compared to the control group. In the preschool assessment with the Early Development Stages Inventory, the rates of delays in communication, problem-solving, and personal-social areas were higher in the speech delay group compared to the control group. Screen exposure times were higher in the speech delay group compared to the control group. Conclusion: Children presenting with isolated speech delay, it is essential to identify associated risk factors, establish an early diagnosis, and implement timely and effective intervention strategies. Since it is often difficult to predict which children will experience spontaneous resolution and which will go on to develop persistent impairments, their developmental progress should be monitored through a holistic approach and reassessed regularly. Such a comprehensive strategy is crucial for supporting a healthy and balanced developmental trajectory, and plays a vital role in ensuring future academic achievement and successful social integration.

Benzer Tezler

  1. Mikrosefali tanısı alan çocukların retrospektif değerlendirmesi

    Retrospective evaluation of children diagnosed with microcephaly

    GÖKSU AYBEN AKPINAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. DENİZ YILMAZ

  2. Doğum sonrası depresyonun sıklığı, ortaya çıkartan risk faktörleri ve bebeğin anne sütü alımı, uykusu, büyümesi, gelişimi ve davranışı üzerine olan etkileri

    The prevalence of postpartum depression, risk factors causing postpartum depression, and the effects thereof on babies' breastfeeding, sleeping, growth, development, and behavior

    FİLİZ ŞİMŞEK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2005

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıAnkara Üniversitesi

    Sosyal Pediatri Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. BETÜL ULUKOL

  3. 0-36 ay arası atopik dermatit tanısı almış çocuklarda uyku ve gelişimin değerlendirilmesi

    Evaluation of sleep and developmetn in children with atopic dermatitis between 0-36 months

    EMİNE GÜLŞAH TORUN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İLKNUR BOSTANCI

    UZMAN AYŞEGÜL ERTUĞRUL

  4. Çocuk sağlığı izlemi yapılan 6 ay-6 yaş grubu çocuklarda ev kazası görülme sıklığı ve nedenleri annelerin ev kazaları ile ilgili uygulamalarının belirlenmesi

    Frequency and reasons of home accidents seen on children whose age group is from 6 months to 6 years and to whom paediatric health surveillance is applied

    ÖZGÜR ÖZTÜRK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    KazalarAnkara Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SEVGİ BAŞKAN

  5. 18-30 aylık bebeklerde yürüteç kullanımının bebeklerin mental, motor ve ruhsal gelişimi üzerine etkilerinin incelenmesi

    Examination of the effects of baby walker use on the mental, motor and psychological development of infants aged between 18 and 30 months

    MELİKE METE ÇİFTSEVEN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıklarıİstanbul Üniversitesi

    Aile Sağlığı Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. EMİNE GÜLBİN GÖKÇAY