Geri Dön

Deneysel diyabet oluşturulan ratlarda aralıklı orucun bazı biyokimyasal parametreler üzerine etkileri

Effects of intermittent fasting on some biochemical parameters in rats with experimental diabetes

  1. Tez No: 966632
  2. Yazar: HÜSEYİN ÇALİ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. PINAR ALKIM ULUTAŞ
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Beslenme ve Diyetetik, Biyokimya, Nutrition and Dietetics, Biochemistry
  6. Anahtar Kelimeler: Aralıklı oruç, diyabet, inflamatuvar belirteç, Intermittent fasting, diabetes, inflammatuar marker
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Aydın Adnan Menderes Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Veterinerlik Biyokimyası Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Veteriner Biyokimya Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 80

Özet

Amaç: Bu çalışmada deneysel olarak Diabetes Mellitus oluşturulan ratlarda aralıklı oruç uygulanmasının bazı biyokimyasal parametreler üzerindeki etkisini incelemek amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Bu amaçla çalışmada 28 adet erişkin Sparque Dawley rat kullanıldı. Gruplar; 1- Sağlıklı Kontrol Grubu (n=7), 2-Diyabetik Grup (n=7), 3- Sağlıklı-Aralıklı Oruç Grubu ve 4-Diabetli-Aralıklı Oruç Grubu (n=7) olarak belirlendi. Grup 2 ve 4 de bulunan ratlara diyabet oluşturmak için 0,01 M sodyum sitrat tamponu (pH 4.5) içinde streptozosin 50mg/kg intraperitonal olarak uygulandı. Kontrol grubu hayvanlara 0.01 M sodyum sitrat verildi. Enjeksiyonu takiben 7 gün sonra hayvanlar 12 saat süre ile aç bırakılarak glukoz düzeyleri ölçüldü. Diyabet doğrulandıktan sonra 3 ve 4. gruptaki hayvanlara 6 hafta aralıklı oruç (16:8) uygulandı. Uygulamaları takiben anestezi altında kan örnekleri alınan ratlardan elde edilen serum ve plazmalardan glukoz, Hb A1c analizleri spektrofotometrik olarak; IL-1, IL-6, TNF- ve CRP analizleri rat spesifik ELISA kitleri ile ölçüldü. Bulgular: Ortalama CRP,TNF-, IL-1 ve IL-6 düzeyleri arasında istatistik önemde bir fark belirlenemedi. Serum ortalama TNF- düzeyleri deneysel diyabet oluşturarak normal beslenen grupta diğer tüm deneme gruplarından yüksek olarak saptandı. Diyabetli normal beslenen grubun ortalama serum glukoz (P=0.000) ve HbA1c (P=0.014) konsantrasyonları diğer tüm gruplardan anlamlı düzeyde yüksek saptanmıştır. Hem diyabet hemde sağlıklı gruplarda aralıklı oruç beslenmesinin serum glukoz konsantrasyonlarında anlamlı değişikliğe neden olmadığı belirlendi. Sonuç: Tüm bu veriler, aralıklı oruç modelinin diyabetin inflamatuvar ve metabolik komplikasyonları üzerinde düzenleyici bir etki oluşturabileceğine işaret etmektedir. Ancak, bazı parametrelerde istatistiksel anlamlılık elde edilememesi, bu etkinin sınırlı veya dolaylı olabileceğini düşündürmektedir.

Özet (Çeviri)

Objective: This study aimed to investi gate the effects of intermittent fasting on some biochemical parameters in rats with experimentally induced diabetes mellitus. Materials and Methods: 28 adult Sparque Dawley rats were used in the study. Rats were grouped into the following categories: 1. Healthy Control Group (n = 7), 2. Diabetic Group (n = 7), 3. Healthy-Intermittent Fasting Group, and 4. Diabetic-Intermitten Fasting Group (n = 7). To induce diabetes in rats in Groups 2 and 4, streptozocin (50 mg/kg) in 0.01 M sodium citrate buffer (pH 4.5) was administered intraperitoneally. Control group animals were administered 0.01 M sodium citrate. Following the injection, the animals were fasted for 12 hours, and their glucose levels were measured 7 days later. After diabetes was confirmed, animals in groups 3 and 4 were subjected to 6 weeks of intermittent fasting (16:8). Following the application, serum and plasma samples from rats were taken under anaesthesia, and glucose and haemoglobin A1c analyses were measured spectrophotometrically. IL-1, IL-6, TNF-α, and CRP analyses were measured using rat-specific ELISA kits. Results: No statistically significant difference was found between the mean CRP,TNF, IL-1 and IL-6 levels. Serum mean TNF- levels were found to be higher in the experimental diabetes-induced normal-fed group than in all other experimental groups. The mean serum glucose (P = 0.000) and HbA1c (p = 0.014) concentrations of the diabetic normal-fed group were found to be significantly higher than those in all other groups. It was determined that intermittent fasting did not cause a significant change in serum glucose concentrations in both diabetic and healthy groups. Conclusion: All these data indicate that the intermittent fasting model may have a regulatory effect on the inflammatory and metabolic complications of diabetes. However, the lack of statistical significance in some parameters suggests that thise ffect may be limited or indirect.

Benzer Tezler

  1. Diyabetik yara iyileşmesinde hiperbarik oksijen tedavisinin rolünün deneysel olarak araştırılması

    Başlık çevirisi yok

    ESRA ARTVİNLİ AKGÜL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1997

    Deniz ve Sualtı Hekimliğiİstanbul Üniversitesi

    Deniz ve Sualtı Hekimliği Ana Bilim Dalı

  2. Deneysel diyabet oluşturulan ratlarda serum sitokin ve vitamin düzeylerinin incelenmesi

    Serum cytokine and vitamin levels in experimental diabetic rats

    METE YAZAR

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    BiyokimyaYüzüncü Yıl Üniversitesi

    Biyokimya (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. YETER DEĞER

  3. Deneysel diyabet oluşturulan ratlarda bor'un bazı biyokimyasal parametrelere etkisi

    The effect of boron on some biochemical parameters in experimental diabetic rats

    SELCEN ÇAKIR

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    BiyokimyaErciyes Üniversitesi

    Biyokimya (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MERYEM EREN

  4. Deneysel diyabet oluşturulan ratlarda likopen uygulamasının lipoprotein, paraoksonaz ve sitokinler üzerine etkisi

    The effects of lycopene on lipoprotein, paraoxonase, cytokine in experimental diabetic rats

    SEVİM ÇİFTÇİ YEGİN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    BiyokimyaYüzüncü Yıl Üniversitesi

    Biyokimya Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. FATMAGÜL YUR

  5. Deneysel diyabet oluşturulan ratlarda selenyum'un kırık iyileşmesi üzerine etkilerinin radyolojik, histopatolojik ve biyomekanik olarak değerlendirilmesi

    Radiological, histopathological and biomechanical evaluation of selenium effects on fracture healing in experimental diabetes in rats

    SERDAR İPEK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Ortopedi ve TravmatolojiAbant İzzet Baysal Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. KUTAY ENGİN ÖZTURAN