112 vakalarında yeşil kod uygulamasının ortaya çıkardığı ekonomik ve sosyal boyutlar: Çanakkale örneği
Economic and social dimensions of the green code application in 112 cases: The Çanakkale example
- Tez No: 967164
- Danışmanlar: PROF. DR. MURAT AYDIN
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Sağlık Yönetimi, Healthcare Management
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2025
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi
- Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Disiplinlerarası Sağlık Yönetimi Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 114
Özet
112 vakalarında yeşil kod uygulaması aciliyet düzeyi en düşük vakalar için belirlenen kodlamadır. Yeşil kodlu hastaların acil sağlık hizmetlerinden yararlanmaları ekonomik ve sosyal açıdan önemlidir. Bu araştırmada, Çanakkale ilinde 112 vakalarında yeşil kod uygulamasının ortaya çıkardığı ekonomik ve sosyal boyutların ortaya konulması amaçlanmıştır. Araştırma nicel desende ve tarama modelinde yapılmıştır. Araştırmada, tanı kodlarına göre her hasta kodunda hasta bulunduğu, ancak sarı ve yeşil triyaj kodlu hastaların yoğunluk gösterdiği belirlenmiştir. Yeşil triyaj kodu ile sağlık hizmeti alan hastaların cinsiyet dağılımının benzerlik gösterdiği, bu gruptaki hastaların büyük bölümünü ise sosyal güvence açısından hak sahibi olan bireylerin oluşturduğu saptanmıştır. Hastaların önemli bir çoğunluğunu Sosyal Güvenlik Kurumu (SGK) kapsamında olanlar oluştururken; BAĞ-KUR'lu, güvencesiz ve Yeşil Kartlı hastaların da bulunduğu görülmüştür. Çalışmada, adli vaka oranının oldukça düşük olduğu, hastaların çoğunluğunu adli vaka dışı durumların oluşturduğu tespit edilmiştir. Ayrıca, hastaların genellikle bölge içinden başvurduğu ve kentsel alanlarda yaşayan bireylerin daha yoğun olduğu belirlenmiştir. Çağrı nedenleri incelendiğinde, en büyük payı medikal nedenlerin oluşturduğu, bunun dışında trafik kazası, diğer kazalar, nakil ve yaralanma vakalarının yer aldığı görülmüştür. Acil başvuruların büyük çoğunluğunun“nakil-hastaneye”şeklinde sonuçlandığı, yeşil kodlu hastaların ise“nakil-ret”,“nakil-hastaneler arası”ve“nakil-eve”yönlendirmeleri ile sonuçlandığı saptanmıştır. Yeşil kodlu acil hastaların pupilla bulgularının tamamına yakınının normal olduğu belirlenmiştir. Solunum durumları değerlendirildiğinde hastaların büyük kısmının düzenli solunuma sahip olduğu, çok az bir bölümünde ise dispne bulunduğu tespit edilmiştir. Benzer şekilde, hastaların neredeyse tamamının düzenli nabız durumuna sahip olduğu görülmüştür. Acil hastalara ulaşma ve müdahale sürelerinin farklı dağılımlar gösterdiği anlaşılmıştır. Olay açıklamaları incelendiğinde, en yaygın nedenin medikal durumlar olduğu; bunu trafik kazası, diğer kazalar, nakil ve yaralanma vakalarının izlediği belirlenmiştir. Toplam tutara göre hastaların 0 ile 62.889 Türk lirası aralığında tutarla hizmet almışlardır. Hizmet alım ortalaması 2.896,81 Türk lirası olurken toplam maliyet ise 71.887.236,96 Türk lirasıdır. Yeşil kodlu sağlık hizmeti alanların sonuçlarına göre ekonomik durumlarının farklılık göstermiştir. En yüksek ekonomik sonuç ortalamasının nakil-diğer sonucu verilen hastalarda ve 1.7181,94 Türk lirası ortalamaya sahip olduğu görülürken en düşük ortalama ise 1.706,64 Türk lirası ile diğer sonuçlu hastalarda olduğu görülmektedir. Hastaların sosyal boyutuyla ilgili olarak ise çalışan ve emekli oldukları görülmüştür.
Özet (Çeviri)
In 112 emergency cases, the green code application represents the lowest level of urgency. The utilization of emergency health services by patients classified under the green code is significant both economically and socially. The present study aims to examine the economic and social dimensions arising from the application of the green code in 112 cases in Çanakkale province. The research was conducted using a quantitative design within the survey model. The findings indicate that patients were present in each diagnostic code category; however, yellow and green triage code patients were more prevalent. Among those who received healthcare services under the green triage code, the gender distribution was found to be similar, while the majority of these patients were individuals entitled to social security benefits. Most of the patients were covered by the Social Security Institution (SSI), although there were also patients affiliated with BAĞ-KUR, uninsured individuals, and Green Card holders. The proportion of forensic cases was found to be very low, with the majority consisting of non-forensic cases. Furthermore, it was determined that most patients were from within the region, with a higher concentration residing in urban areas. When analyzing the reasons for calls, the majority were attributed to medical causes, followed by traffic accidents, other accidents, transfers, and injuries. Most emergency admissions resulted in“transfer-to-hospital,”while green-coded patients were more frequently directed to“transfer-refusal,”“inter-hospital transfer,”and“transfer-to-home.”It was also observed that nearly all green-coded emergency patients had normal pupillary responses. Regarding respiratory status, the majority of patients exhibited regular breathing, with only a small proportion experiencing dyspnea. Similarly, nearly all patients were found to have a regular pulse status. The times of access and intervention for emergency patients displayed varying distributions. An analysis of incident descriptions revealed that medical cases were the most common, followed by traffic accidents, other accidents, transfers, and injuries. In terms of financial aspects, patients received services costing between 0 and 62,889 Turkish Lira. The average expenditure was 2,896.81 Turkish Lira, while the total cost amounted to 71,887,236.96 Turkish Lira. Economic outcomes differed depending on the results of green-coded healthcare services. The highest average cost was observed among patients classified under“transfer-other,”with a mean of 1,7181.94 Turkish Lira, while the lowest average was recorded among patients categorized as“other outcomes,”with 1,706.64 Turkish Lira. From a social perspective, it was determined that patients were predominantly either employed or retired.
Benzer Tezler
- Türkiye'de 2015-2018 yılları arasında gerçekleştirilen bazı kitlesel toplanma etkinliklerindeki acil sağlık hizmetlerinin değerlendirilmesi
Evaluation of emergency medical services performed in some mass gathering events in Turkey between the years 2015-2018
HÜSEYİN KOÇAK
Doktora
Türkçe
2019
Halk SağlığıBezm-i Alem Vakıf ÜniversitesiAfet Tıbbı Ana Bilim Dalı
PROF. DR. İBRAHİM TUNCAY
- Covid-19 pandemisinde aile sağlığı merkezlerinden acil yardım ambulansı nakillerinin değerlendirilmesi
Evaluation of emergency ambulance transports from family health centers during the Covid-19 pandemic
TUĞBA USUL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
Acil TıpSağlık Bilimleri ÜniversitesiAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. TARIK EREN YILMAZ
UZMAN TUĞBA YILMAZ
- Covid 19 pandemisinde aile sağlığı merkezlerinden acil yardım ambulansı nakillerinin değerlendirilmesi
Evaluation of emergency ambulance transports from family health centers during the Covid-19 pandemic
TUĞBA USUL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
Acil TıpSağlık Bilimleri ÜniversitesiAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. TARIK EREN YILMAZ
UZMAN TUĞBA YILMAZ
- Çocuk acil servisine 112 ambulansı ile getirilen vakaların klinik ve demografik özellikleri
Clinical and demographic characteristics of cases which were brought i̇nto the children emergency service with 112 ambulance
GÜLÜZAR GÜRHAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıNecmettin Erbakan ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. FATİH AKIN
- Çocuk acil servise 112 acil ambulans ile getirilen olguların özellikleri ve 112 acil ambulans tarafından konulan tanıların acil servis tanıları ile karşılaştırılması
Pediatric emergency service 112 emergency ambulance features and comparison of the diagnoses diagnosed BY 112 emergency ambulances with the diagnosis of emergency services
EYLÜL PINAR ÇAKIR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2017
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıGazi ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. OKŞAN DERİNÖZ