Geri Dön

Staphylococcus aureus izolatlarında VISA, hVISA varlığının saptanması ve delafloksasin'in in vitro etkinliğinin araştırılması

Detection of VISA and hVISA in Staphylococcus aureus isolates and investigation of the in vitro efficacy of delafloxacin

PDF İndir

  1. Tez No: 967279
  2. Yazar: MERVE AKTI
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. HATİCE YAZISIZ, DR. ÖĞR. ÜYESİ HANDE AFŞARLAR
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Mikrobiyoloji, Microbiology
  6. Anahtar Kelimeler: S. aureus, Metisilin direnci, hVISA, PAP-AUC, Delafloksasin, S. aureus, Methicillin resistance, hVISA, PAP-AUC, Delafloxacin
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Akdeniz Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Tıbbi Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 92

Özet

Staphylococcus aureus (S. aureus), sağlıklı insanların cilt ve burun florasında bulunabilen, deri başta olmak üzere yumuşak doku, kemik, kan dolaşımı ve solunum yolu enfeksiyonları, toksik şok sendromu ve besin zehirlenmesi gibi ciddi enfeksiyonlara da yol açabilen fırsatçı gram pozitif bir bakteridir. Vankomisin ve teikoplanin metisilin dirençli S. aureus (MRSA) enfeksiyonlarının tedavisi için en sık tercih edilen antibiyotiklerdir. Ancak, vankomisin ve teikoplanine karşı direnç artmaktadır, bununla ilişkili olarak yeni antibiyotiklere olan ihtiyaç vardır. Delafloksasin yeni bir antibiyotik olup, metisilin duyarlı S. aureus (MSSA) ve MRSA'ya karşı etkili in vitro aktiviteye sahip, çift hedefli anyonik yeni bir florokinolondur. Amerika Birleşik Devletleri gıda ve ilaç dairesi (FDA) tarafından yetişkin hastaların akut bakteriyal deri ve ve deri yapısı enfeksiyonları (ABDYE) ve toplum kökenli bakteriyal pnömoni (TKBP) tedavisinde duyarlı patojenler için onaylanmıştır. Bu çalışmanın amaçları, S. aureus izolatlarında metisilin direnci saptamada farklı yöntemlerin performansının karşılaştırılması, popülasyon analiz profili-eğri altında kalan alan (PAP-AUC) ile vankomisine heterojen dirençli Staphylococcus aureus (hVISA) araştırılması ve delafloksasinin in vitro etkinliğinin sıvı mikrodilüsyon (SMD) yöntemi ile değerlendirilmesidir. Çalışmaya Haziran 2021 ve Ekim 2023 tarihleri arasında yara, doku, derin trakeal aspirat ve balgam örneklerinden izole edilen toplam 105 S. aureus izolatı dahil edildi. Tanımlama konvansiyonel yöntemlerle ve matrix assisted laser desorption ionization time off flight mass spectrometry (MALDI-TOF MS) (Bruker Daltonics, Almanya) ile yapıldı. Metisilin direnci, sefoksitin (30 μg) (Bioanalyse, Türkiye) diski, VITEK 2 otomatize sistem (BioMerieux, Fransa) ve polimeraz zincir reaksiyonu (PZR) ile mecA ve mecC gen bölgesi araştırılarak tespit edildi. S. aureus izolatlarında vankomisin, teikoplanin ve delafloksasin minimum inhibitör konsantrasyon (MİK) değerleri SMD yöntemi ile tespit edildi. hVISA varlığı teikoplanin agar tarama yöntemi ve makro gradiyent test yöntemi ile araştırıldı ve altın standart yöntem olan PAP-AUC ile doğrulaması yapıldı. mecA geni PZR ile 64 (%61) izolatta saptandı. mecC geni hiçbir izolatta tespit edilmedi. Metisilin direnci saptamada referans yöntem olarak mecA PZR alındığında, sefoksitin disk difüzyon yönteminin özgüllüğü, duyarlılığı, pozitif prediktif değeri ve negatif prediktif değeri sırasıyla %97,6, %100, %98,5, %100; VITEK 2 oksasilin MİK için özgüllük, duyarlılık, pozitif prediktif değer ve negatif prediktif değer sırasıyla%92,7, %100, %95,5, %100; VITEK 2 sefoksitin taramanın özgüllük duyarlılık, pozitif prediktif değer ve negatif prediktif değerleri sırasıyla %87,8, %100, %92,7, %100 saptandı. Sefoksitin disk difüzyon yöntemi en iyi performansa sahipti. S. aureus izolatlarında vankomisin 0,5-2 mg/L ve teikoplanin 0,125-2 mg/L MİK değeri aralıklarında duyarlı bulunurken bir izolatta teikoplanin 4 mg/L MİK değerinde dirençli bulundu. Vankomisin için MİK50 değeri 1 mg/L ve MİK90 değeri 2 mg/L, teikoplanin için MİK50 değeri 0,5 mg/L ve MİK90 değeri 1 mg/L olarak bulundu. Makro gradiyent test yöntemi ile hVISA şüpheli izolat yoktu. Teikoplanin agar tarama yöntemi ile 12 izolat hVISA şüpheli saptandı. PAP-AUC yöntemi ile sadece iki izolatta (1 MRSA izolatı ve 1 MSSA izolatı) hVISA varlığı doğrulandı. İzolatların 19'unda (%18,1) delafloksasin dirençi bulundu. S. aureus izolatlarında delafloksasin duyarlılık oranı %81,9 idi (MRSA izolatlarında %75, MSSA izolatlarında %92,7). Levofloksasin direnç oranı S. aureus izolatlarında %19 (MRSA izolatlarında %26,6, MSSA izolatlarında %7,3) tespit edildi. Tüm izolatlarda delafloksasin için MİK50/90 değeri 0,008 mg/L/0,5 mg/L; MSSA izolatlarında 0,008 mg/L/0,016 mg/L; MRSA izolatlarında 0,008 mg/L/0,5 mg/L bulundu. Sonuç olarak, S. aureus izolatlarında metisilin direnci tespitinde sefoksitin disk difüzyon yöntemi en iyi performansa sahiptir; enfeksiyon kontrolünde ve vankomisin tedavi başarısızlığındaki rolü nedeniyle klinikte önemli olan hVISA varlığı izolatların %1,9 oranında saptanmıştır; delafloksasin duyarlılık oranı, özellikle de levofloksasin dirençli izolatlarda, diğer çalışmalara göre daha düşük bulunmuştur.

Özet (Çeviri)

Staphylococcus aureus (S. aureus) is an opportunistic gram-positive bacterium that can be found in the skin and nasal flora of healthy people and can cause serious infections, including skin, soft tissue, bone, bloodstream, respiratory tract, toxic shock syndrome, and food poisoning. Vancomycin and teicoplanin are the most commonly preferred antibiotics for the treatment of methicillin resistant S. aureus (MRSA) infections. However, resistance to vancomycin and teicoplanin is increasing, resulting in a need for new antibiotics. Delafloxacin is a novel antibiotic, a dual-target anionic fluoroquinolone with in vitro activity against methicillin sensitive S. aureus (MSSA) and MRSA. It is Food and Drug Administration (FDA)-approved for the treatment of susceptible pathogens in adult patients with acute bacterial skin and skin structure infections (ABSSSI) and community-acquired bacterial pneumonia (CABP). The aims of this study are to compare the performance of different methods in detecting methicillin resistance in S. aureus isolates, to investigate (population analysis profile-area under the curve) PAP-AUC using heteroresistant vancomycin intermediate S. aureus (hVISA), and to evaluate in vitro activity of delafloxacin with the broth microdilution (BMD) method. A total of 105 S. aureus isolates isolated from wound, tissue, deep tracheal aspiration and sputum samples between June 2021 and October 2023 were included in the study. Identification was performed by conventional methods and matrix assisted laser desorption ionization- time of flight mass spectrometry (MALDI-TOF MS) (Bruker Daltonics, Germany). Methicillin resistance was determined by investigating the mecA and mecC gene regions using cefoxitin (30 μg) (Bioanalyse, Turkey) disk, VITEK 2 automated system (BioMerieux, France), and polymerase chain reaction (PCR). Vancomycin, teicoplanin, and delafloxacin minimum inhibitory concentration (MIC) values in S. aureus isolates were determined by the BMD method. The presence of hVISA was investigated by the teicoplanin agar screening method and the macrogradient test method, and confirmated by using PAP-AUC as the gold standard method. The mecA gene was detected in 64 (61%) isolates by PCR. The mecC gene was not detected in any isolate. Using mecA PCR as the reference method for detecting methicillin resistance, the specificity, sensitivity, positive predictive value, and negative predictive value of the cefoxitin disk diffusion method were 97.6%, 100%, 98.5%, and 100%, respectively; the specificity, sensitivity, positive predictive value, and negative predictive value for the VITEK 2 oxacillin MIC were 92.7%, 100%, 95.5%, and 100%, respectively; and the specificity, sensitivity, positive predictive value, and negative predictive values of the VITEK 2 cefoxitin screening were 87.8%, 100%, 92.7%, and 100%, respectively. The cefoxitin disk diffusion method had the best performance. S. aureus isolates were found susceptible to vancomycin at MIC values between 0.5 and 2 mg/L and teicoplanin at MIC values between 0.125 and 2 mg/L, while one isolate was found resistant to teicoplanin at MIC values of 4 mg/L. The MIC50 for vancomycin was 1 mg/L and the MIC90 was 2 mg/L. The MIC50 for teicoplanin was 0.5 mg/L and the MIC90 was 1 mg/L. There were no isolates suspected of hVISA using the macrogradient test method. The teicoplanin agar screening method identified 12 isolates as suspected of hVISA. The presence of hVISA was confirmed in only two isolates (1 MRSA isolate and 1 MSSA isolate) using the PAP-AUC method. Delafloxacin resistance was found in 19 (18.1%) of the isolates. The delafloxacin susceptibility rate in S. aureus isolates was 81.9% (75% in MRSA isolates, 92.7% in MSSA isolates). Levofloxacin resistance was 19% in S. aureus isolates (26.6% in MRSA isolates, 7.3% in MSSA isolates). The MIC50/90 value for delafloxacin was found to be 0.008 mg/L/0.5 mg/L in all isolates; 0.008 mg/L /0.016 mg/L in MSSA isolates; and 0.008 mg/L/0.5 mg/L in MRSA isolates. In conclusion, the cefoxitin disk diffusion method had the best performance in detecting methicillin resistance in S. aureus isolates; the presence of hVISA, which is clinically important due to its role in infection control and vancomycin treatment failure, was detected in 1.9% of the isolates; the delafloxacin susceptibility rate, especially in levofloxacin-resistant isolates, was found to be lower than in other studies.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    448767

    Dolaşım sistemi enfeksiyonu etkeni olarak izole edilen metisiline dirençli staphylococcus aureus (MRSA) izolatlarında makro e-test yöntemi ile vankomisine azalmış duyarlı s. aureus (VISA) ve vankomisine heterojen dirençli (HVISA) sıklığının ve bu suşların moleküler genetik özelliklerinin araştırılması

    Investigation of the frequency of vancomycin intermediate staphylococcus aureus (VISA) and heterogeneous vancomycin resistant s. aureus (HVİSA) among methicillin resistant s. aureus (MRSA) strains isolated from bloodstream by using the macro e-test method and characterization of molecular genetic features of these strains

    BÜŞRA BETÜL ÖZMEN ÇAPIN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    MikrobiyolojiAnkara Üniversitesi

    Tıbbi Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ZEYNEP CEREN KARAHAN

  2. Tez No

    935732

    Metisiline dirençli staphylococcus aureus izolatlarında vankomisine düşük düzeyde direnç varlığının araştırılması

    The investigation of low-level resistance to vancomycin in methicillin-resistant staphylococcus aureus isolates

    ŞERİFE UÇAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Mikrobiyolojiİnönü Üniversitesi

    Tıbbi Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. YÜCEL DUMAN

  3. Tez No

    720131

    Metisiline dirençli staphylococcus aureus izolatlarında hVISA oranlarının belirlenmesi için iki farklı yöntemin karşılaştırılması

    Comparison of two different methods for determination of hVISA rates in methicilline-resistant staphylococcus aureus

    NESRİN SAKARYA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    MikrobiyolojiGaziantep Üniversitesi

    Tıbbi Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ DENİZ GAZEL

  4. Tez No

    420000

    Staphylococcus aureus izolatlarında metisilin, makrolid-linkozamid-streptogramin B ve vankomisin direncinin araştırılması

    Investigation of the methicillin, macrolide-lincosamide-streptogramin B and vancomycin resistance in clinical staphylococcus aureus isolates

    ESRA DALKILIÇ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    MikrobiyolojiMarmara Üniversitesi

    Farmasötik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÜMRAN SOYOĞUL GÜRER

  5. Tez No

    872998

    Klinik örneklerden izole edilen metisiline dirençli Staphylococcus aureus izolatlarında seftobiprolün tek başına ve kombine halde in vitro etkinliği

    In vitro efficacy of ceftobiprole alone and in combination on methicillin-resistant Staphylococcus aureus isolates isolated from clinical specimens

    MÜGE TEPE FINDIK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Mikrobiyolojiİstanbul Üniversitesi

    Tıbbi Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. LÜTFİYE ÖKSÜZ

Geri Dön