Geri Dön

Uterus adenokarsinomunda immünhistokimyasal mikrosatellit instabilite değerlendirilmesi ve klinikopatolojik prognostik parametrelerle ilişkisi

Immunohistochemical evaluation of microsatellite instability in uterine adenocarcinoma and its relationship with clinicopathological prognostic parameters

  1. Tez No: 967297
  2. Yazar: ALİ TÜMKAYA
  3. Danışmanlar: PROF. DR. KENAN SERDAR DOLAPÇIOĞLU
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Kadın Hastalıkları ve Doğum, Obstetrics and Gynecology
  6. Anahtar Kelimeler: Endometrium Kanseri, Mikrosatellit İnstabilite, İmmünhistokimya, Moleküler Sınıflama, Mismatch Repair, Prognoz, Endometrial Cancer, Microsatellite Instability, Immunohistochemistry, Molecular Classification, Mismatch Repair, Prognosis
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 89

Özet

Amaç: Bu çalışmada, Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı' na başvurup histerektomi olan ve patoloji sonucu uterus endometrioid karsinom tanısı almış hastalarda PMS2, MSH2, MSH6 ve MLH1 gen ekspresyon kayıp durumları değerlendirilerek klinik ve pognostik parameterelerle karşılaştırılması amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Araştırmada, Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi Hastanesi veri sistemi kullanılarak 01.01.2019–01.11.2024 tarihleri arasında histerektomi uygulanmış vakalar taranmış; bu vakalar arasından“uterus adenokarsinomu / endometrioid karsinom”tanısı almış 50 olgu seçilmiştir. Seçilen hasta grubunda tümör dokularında MSI sıklığı belirlenmiştir. Ayrıca kriterlere uygun olgular değerlendirilerek klinik, patolojik ve prognostik durumları incelenmiş ve kaydedilmiştir. Bulgular: Çalışmada toplam 50 olgu yer almıştır. Çalışmaya dahil edilen hastaların yaş ortalması 59.1 ± 8.5 (min=30, max=78) idi. Toplamda 20 (%40) hastada MMR kaybı izlenmiştir. Kayıp olan hastaların yaş ortalaması 57,1 ± 8,53 olup kayıp izlenmeyen hasta grubunda yaş ortalaması 60,37 ± 8,33 olarak tespit edilmiştir. İmmünohistokimyasal analizler sonucunda; MSH2 kaybı 3 hastada (%6), MSH6 kaybı 4 hastada (%8), MLH1 kaybı 13 hastada (%26) ve PMS2 kaybı 17 hastada (%34) saptanmıştır. MSH2 kaybı olan hastalarda seroza tutulumu ve metastaz durumlarında belirgin oransal artış gözlenmektedir (serozal invazyon %33.3, metastaz %33.3) ancak bu durum istatistiksel anlamlılığa ulaşmamamıştır (p=0.118 ve p=0.173). MLH1 kaybı olan grubun %92.3'ünde tümör boyutu 2.5 cm'nin üzerindeyken, kayıp olmayan grupta bu oran %78.4 olarak hesaplanmıştır. (p=0.414). PMS2 kaybı olan olguların %88.2'si agresif olmayan tümörler olarak izlenmiştir. (p=1.00). Çalışmaya dahil edilen II hastalardan 5(%10)'i exitus olmuştur. 22 hastaya izlem önerilmiş, 5(%10) hastaya sadece kemoterapi, 15(%30) hastaya sadece radyoterapi ve 8 (%16) hastaya kemoterapi ile radyoterapi önerilmiştir. MSI pozitifliği olan olguların daha erken yaşta tanı aldıkları, lenfovasküler invazyon oranlarının daha yüksek olduğu ve metastaz açısından risk teşkil ettiği gösterilmiştir. Sonuç: Bu çalışma sınırlı hasta sayısına rağmen MMR kaybının klinikopatolojik etkilerine dair önemli ipuçları sunmaktadır. Özellikle MSH2 ve MSH6 kaybı olan hastaların genç yaş grubunda kümelendiğini ve bu alt gruplarda tümör boyutu ile invaziv özelliklerin bazı farklılıklar gösterdiğini ortaya koymuştur. Ancak, çoğu değişken açısından istatistiksel anlamlılık saptanamamıştır. Bu nedenle ileri düzey çıkarımlar için daha kapsamlı veri setlerine ihtiyaç duyulmaktadır.

Özet (Çeviri)

Aim: This study aimed to evaluate the loss of expression in the PMS2, MSH2, MSH6, and MLH1 genes in patients who underwent hysterectomy and were diagnosed with endometrioid carcinoma of the uterus at Hatay Mustafa Kemal University, Faculty of Medicine, Department of Obstetrics and Gynecology. The results were compared with clinical and prognostic parameters. Materials and Methods: Using the hospital data system of Hatay Mustafa Kemal University, cases who underwent hysterectomy between 01.01.2019 and 01.11.2024 were retrospectively reviewed. Among these, 50 cases diagnosed with“uterine adenocarcinoma / endometrioid carcinoma”were selected. The frequency of microsatellite instability (MSI) was determined in tumor tissues of this patient group. Additionally, cases meeting inclusion criteria were evaluated in terms of their clinical, pathological, and prognostic characteristics, which were then recorded. Results: A total of 50 cases were included in the study. The mean age of the patients was 59.1 ± 8.5 years (min = 30, max = 78). Loss of mismatch repair (MMR) protein expression was observed in 20 patients (40%). The mean age in the MMR- deficient group was 57.1 ± 8.53, while it was 60.37 ± 8.33 in the MMR-proficient group. Immunohistochemical analysis revealed a loss of MSH2 in 3 cases (6%), MSH6 in 4 cases (8%), MLH1 in 13 cases (26%), and PMS2 in 17 cases (34%). In patients with MSH2 loss, there was a notable increase in rates of serosal invasion (33.3%) and metastasis (33.3%), although these findings were not statistically significant (p = 0.118 and p = 0.173, respectively). Among patients with MLH1 loss, 92.3% had tumors larger than 2.5 cm, compared to 78.4% in the group without MLH1 loss (p = 0.414). Of the cases with PMS2 loss, 88.2% had non-aggressive tumors (p = 1.00). Among the patients, 5 (10%) had died during the follow-up period. Follow-up was recommended for 22 patients; 5 (10%) received chemotherapy only, 15 (30%) received radiotherapy only, and 8 (16%) received both chemotherapy and radiotherapy. MSI-positive cases were found to be diagnosed at a younger age and had higher rates of lymphovascular invasion, suggesting a potential risk for metastasis. Conclusion: Despite the limited sample size, this study provides valuable insights into the clinicopathological impact of MMR deficiency. Particularly, patients with MSH2 and MSH6 loss tended to cluster in younger age groups and showed some variations in tumor size and invasive features. However, statistical significance was not achieved in most variables. Therefore, larger-scale studies are required to draw more robust conclusions.

Benzer Tezler

  1. Endometrial karsinomada P 53 ve BCL 2 expresyonu

    P 53 and BCL 2 expression in endometrial carcinoma

    SERKAN ERKANLI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1999

    Kadın Hastalıkları ve DoğumMarmara Üniversitesi

    Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. SAKIP PEKİN

  2. Uterus içi araçların endometrium üzerindeki histolojik etkileri

    Başlık çevirisi yok

    GÜNER BAŞARAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1969

    Kadın Hastalıkları ve DoğumAtatürk Üniversitesi

    Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı

  3. Ratlarda parsiyel östrojen antagonisti olan tamoksifenin ve aromataz inhibitörü olan letrozolün endometrium üzerine olan etkilerinin araştırılması ve nonselektif COX inhibitörü olan asetilsalisilik asit (Aspirin) ile kombinasyonu halindeki etkilerinin belirlenmesi

    Researching the effects of tamoxifen which is a partial estrogen antagonist and letrozole which is an aromatase inhibitor on endometrium, and determining the effects when these drugs are combined with a non-selective COX inhibitor acetylsalicylic acid (aspirin) in rats

    HANDE TÖRE

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    Kadın Hastalıkları ve DoğumEskişehir Osmangazi Üniversitesi

    Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. S.SİNAN ÖZALP

  4. Uterus ve uterus dışı leiomyosarkomların ayırıcı tanısında immünhistokimyasal belirleyicilerin yeri

    Başlık çevirisi yok

    DENİZ BAYÇELEBİ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    PatolojiOndokuz Mayıs Üniversitesi

    Tıbbi Patoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET KEFELİ

  5. Uterus ve overe yönelik cerrahi yaklaşımların over rezervine etkisi

    The Effects of uterine and ovarian surgery on ovarian reserve

    MEHMET ALİ ULUSOY

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1998

    Kadın Hastalıkları ve DoğumGazi Üniversitesi

    Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. KUTAY BİBEROĞLU