Tip II diabetes mellitus hastalarında kardiyovasküler otonomik nöropati ile treadmill değişkenleri arasındaki ilişkilerin incelenmesi
The relations between vardiovasculer autonomic neuropathy and treadmill variables in diabetes mellitus type II
- Tez No: 108437
- Danışmanlar: PROF. DR. NİZAMETTİN TOPRAK
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Kardiyoloji, Cardiology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2001
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Dicle Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Kardiyoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 77
Özet
ÖZET Diyabetik hastalarda otonomik nöropati varlığının kötü bir prognostik değer taşıdığı bilinmektedir. Ancak otonomik nöropati tanısında klasik kardiyovasküler refleks testlerinden (KVRT, Ewing Bataryası Testleri) daha hassas, tekrar edilebilirliği yüksek, daha nesnel, nöropatinin seyrini de takip edilebilecek olan zaman bağımlı-kalp hızı değişkenliğinin (KHD) klinik uygulamalarda yeterince kullanıldığı söylenemez. Ayrıca literatürde non-iskemik otonomik nöropatili hastalarda KHD ile treadmill değişkenleri arasındaki ilişkiyi inceleyen bir çalışma yoktur. Biz bu çalışmada DM Tip II hastalarında Bruce protokolünden elde ettiğimiz verilerle, KVRT ile zaman bağımlı KHD parametreleri arasındaki ilişkileri incelemeyi hedefledik. Bu çalışmaya 46 DM Tip II hastası kaydedildi, egzersiz testi pozitif altı, efor testini hiç yapamayan iki hasta çıkarıldıktan sonra 38 hasta analizlere tabi tutuldu (20 kadın, 18 erkek, ortalama yaş 50,52 ± 11,03). Hastalara standart KVRT (Ewing Bataryası), Bruce maksimal efor testi, 24 saatlik Holter-EKG monitorizasyonu, zaman- ve frekans-bağımlı KHD incelemesi ve Doppler Ekokardiyografî yapıldı. Kardiyovasküler refleks testlerinden (Soluk alıp verme testi, ayağa kalkma ve Valsalva Manevrası'na kalp hızı yanıtı, ortostatik hipotansiyon varlığı) en az ikisinin bozuk olması KON lehine yorumlandı (KON+). Ayrıca her birinin varlığına bir puan verilerek her hasta için KON derecesi saptandı. Tüm hastalara standart Bruce protokolü uygulanarak, ulaştıkları MET değerlerine göre karşılaştırıldılar. Zaman-bağımlı KHD parametreleri olarak ise SDNN, SDANN, SD, RMSSD, pNN50, PNN50 çalışıldı. NASPE/ESC önerisi dikkate alınarak SDNN için 100 ms, RMSSD için 25 ms, SDANN için 92 ms, kendi gözlemimizi dikkate alarak SD için 35 ms PNN50 için 7500 kesim değerleri olarak kabul edildi Global bir indeks olarak SDNN, parasempatetik sistem indeksi olarak RMSSD ve çalışmamızda RMSSD ile en yakın korelasyonu olan sempatetik 63sistem indeksi SD'nin herbirinin normal değerleri (kesim değerlerinin üstündeki) için bir puan verilerek, her hasta için KHD skoru hesaplandı. Hastaların yaş ve cinsiyet dağılımı homojendi KON için tanı kriteri KHD alındığında KVRT'ne göre %45 daha fazla KON tanısı konuldu, erkeklerde her iki değerlendirmeyle de anlamlı olarak daha fazla KON saptandı. KVRT ile ağır KHD arasında ilişki vardı. KON derecesi ile KHD skoru hastaların klinik durumları ile sıkı korelasyonlar göstermekteydi Efor testinde hastaların ulaştığı MET değerleri ve egzersiz zamanı ile KON derecesi arasında bir korelasyon saptanamazken, en kuvvetlileri SD ve SDNN olmak üzere, çeşitli KHD parametreleriyle korelasyon saptandı. Bozulmuş KHD'nin özellikle treadmill testinin azalmış kronotropik değişkenleri ve basınç-hız ürünüyle birlikte olduğu görüldü. Sonuç olarak bu çalışmada KON'li hastaları ayırt etmede SDNN
Özet (Çeviri)
SUMMARY THE RELATIONS BETWEEN CARDIOVASCULAR AUTONOMIC NEUROPATHY AND TREADMILL VARIABLES IN DIABETES MELLITUS TYPE H It is known that presence of autonomic neuropathy carries a bad prognostic value in diabetic patients. However time-domain heart rate variability (HRV), which is more sensitive, reproducible and objective than classical cardiovascular reflex tests (CVRT, Ewing Battery Tests) and is capable to screen outcome of the neuropathy, is not said to be adequately used in clinical practice to diagnose autonomic neuropathy. Additionally there is no study of non ischemic diabetic patients with cardiovascular autonomic neuropathy (CAN), investigating the relations between HRV and treadmill variables. Current study was aimed to investigate the relations among the data obtained from treadmill test, CVRT and time-domain HRV. On purpose 46 DM Type II patients were registered for the study, after excluding six patients with positive exercise test and two patients who could not cooperate with the test, data of 38 patients (20 females, 18 males, average age 50,52 ± 11,03) were analysed. CVRT, treadmill exercise test, 24-hours Holter ECG monitorisation, time-domain HRV analysis and Doppler echocardiography were performed. Impairment of at least two of the CVRT (Heart rate responses to breathing, standing and Valsalva manouvre, presence of orthostatic hypotension) was evaluated as positive CAN (+). Additionally CAN degree was calculated by giving one point for presence of each parameter. All patients were exercised according to Bruce protocol and were compared according to MET values they had reached. SDNN, SDANN, SD, RMSSD, pNN50, PNN50 were studied as the time-domain HRV parameters. According to NASPE/ESC, 100 ms for SDNN, 25 ms for RMSSD, 92 ms for SDANN and according to our own observations, 35 ms for SD and 7500 for PNN50 were accepted as cut- points. HRV score was calculated by giving one point for each normal (values above cut- 65points) value of SDNN, as a global index, RMSSD, as a parasymphatetic index, and SD, as the symphatetic system index with the closest correlation with RMSSD. Age and gender distribution was homogenous. CAN was diagnosed at 45% patients more with HRV evaluation compared to CVRT criteria, males were exposed much higher rates of CAN in both evaliations. There was a relation between CVRT and severely impaired HRV values. Tight correlations between clinical evaluation of the patients and CVRT degree and HRV scores. Although there was no correlation between CAN degree and, MET values that patients reached in the exercise test and exercise duration, HRV parameters, in particular SD and SDNN, had various correlations with them. It was seen that impaired HRV was particularly together with decreased chronotropic responses of treadmill test and double product. Conclusively in this study we notify that diurinal parameters such as SDNN
Benzer Tezler
- İnsüline bağımlı olmayan Diabetes Mellitus'lu hastalarda diabetik nöropati tanısında isoproterenol uygulamasının değeri.
The Value of the administration of isoproterenol in the diagnosis of diabetic neuropathy in patients with Non-Insulin Dependent Diabetes Mellitus (NIDDM).
EYYÜP KENAN ÖZOK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1995
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıGATAİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MEHMET DANACI
- Trigliserit-glukoz indeksi ile dipper hipertansiyon ve non-dipper hipertansiyon arasındaki ilişki
The relationship between triglyceride-glucose index (TyG) with dipper hypertension and non-dipper hypertension
ALİ OĞUZHAN KARAL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
KardiyolojiKırıkkale ÜniversitesiKardiyoloji Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ ÇAĞLAR ALP
- Tip II diabetes mellitus hiperkolesterolemi hastalarında simvastatin ve lovastatin etkinliğinin araştırılması
Başlık çevirisi yok
NEVZAT UNUTMAZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1996
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıSağlık BakanlığıDOÇ.DR. HİLMİ ÇİFTÇİ
- Tip ıı diabetes mellituslu hastalarda asetilsalisilik asit direnci sıklığı ve olası nedenleri
Acetylsalicylic acid resistance incidence and possible causes in patients with type ii diabetes mellitus
EYYÜP TAŞDEMİR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2010
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıYüzüncü Yıl Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. CENGİZ DEMİR
- Normotansif tip 2 diyabetes mellitus hastalarında serum amilin seviyesiyle myokard performans indeksi arasındaki ilişki
Index of myocardial performance in patients with TYPE II diabetes mellitus without hypertension and its relationship with serum amylin levels and echocardiographic parameters
ÖMER TEKİN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2013
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıGATAİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ARİF YÖNEM
PROF. DR. MEHMET UZUN