Geri Dön

Enstrümante omurga derin cerrahi yara enfeksiyonuna predispozan faktörler

Predisposing factors of the deep infection in instrumented spinal surgery

  1. Tez No: 115377
  2. Yazar: CEM OZAN ARDIÇ
  3. Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. CAN KOŞAY
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Ortopedi ve Travmatoloji, Orthopedics and Traumatology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2002
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Dokuz Eylül Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 153

Özet

ÖZET AMAÇ: Postoperatif derin yara yeri enfeksiyonu omurga enstrümantasyon cerrahilerinin en korkulan, ağır sonuçları ile hastaya en zararlı majör komplikasyonlarından biridir. Bu çalışmanın amacı omurga enstrümantasyonunda postoperatif derin cerrahi yara enfeksiyonları için risk faktörlerini belirlemek ve önemlerini ortaya koymaktır. Erken ve geç enfeksiyon olgularının özelliklerini araştırmak, aralarındaki temel benzerlik ve farkları ortaya koymak, kimi tedavi stratejileri ve önemleri belirlemek diğer amaçlarımızdır. YÖNTEM VE GEREÇLER: Çalışma grubu 1989 ile 2000 arasındaki 869 enstrümante omurga cerrahisi olgusu arasından seçildi. 29 derin enfeksiyon olgusu belirlendi. Enfekte olgular 17 erken 12 geç enfeksiyon olarak ayrıldı. 17 erken enfeksiyon olgusu için 51 kişiden oluşan yaş, cinsiyet, ameliyat olma yılı ve etioloji eşleştirmen kontrol grubu oluşturuldu. 12 geç enfeksiyon olgusu için enstrümanları enfeksiyon dışı nedenlerden çıkarılmış olan 41 hasta kontrol grubu olarak seçildi. Olguların yaş, cinsiyet, tanı, ameliyat olma yılı, gövde kütle indeksi, ameliyat süresi ve ameliyat şekli, enstrümanın içerdiği segment sayısı, parapleji varlığı, preoperatif hospitalizasyon süresi, üriner kateter süresi, sigara içme öyküsü, travma varlığı değişkenleri kaydedildi. İstatistik için uygun olmayan diğer olası faktörler (DM, uzun süreli yara drenajı, masif transfüzyon vb) için birer risk puanı verilip 2 ve üzerinde olup olmadıkları kaydedildi. Yara kültürleri, tedavi için gerekli debridman ameliyatı sayısı, debridman ameliyatlarında batikonlu lavajın kullanılıp kullanılmadığı, kaç debridman ameliyatında irrigasyon sistemi ya da kapalı sistem dren kullanıldığı ayrıca çıkarıldı. İstatistik için ki kare, t testi, Mann Whitney-U, korelasyon testleri, ANOVA, ve lojistik regresyon analiz modeli kullanıldı. SONUÇLAR: Erken ya da geç enfeksiyon gelişmesi için en önemli faktörlerin önem sırasıyla aşamalı omurga cerrahisi (p= 0,005), 4 günden fazla preoperatif hospitalizasyon (p= 0,042), politravma varlığı (p= 0,012), parapleji varlığı (p = 0,039), diğer olası faktörler toplamının 2 nin üzerinde olması (p=0,005), olduğu bulundu. Bunları sırasıyla uzun süreli üriner kateterizasyon, ameliyat süresinin uzun olması ve 4 ile 7 arası segmentli enstrüman kullanımı izliyordu. Gövde kütle indeksi yetişkin hastalar için bir risk faktörüydü (p = 0,024). Aşamalı ameliyat şekli enfeksiyon riskini, 6,057 kat arttırmakta (güven aralığı1,437 - 25,540), 4 günden fazla preoperatif hospitalizasyon 6,012 kez arttırmaktaydı (güven aralığı 1,179-30,658). 66Erken enfeksiyon için en önemli risk faktörleri aşamalı omurga cerrahisi ve 4 günden fazla preoperatif hospitalizasyondu (p = 0,003 p= 0,014). Aşamalı cerrahinin enfeksiyon riskini diğer cerrahi çeşitlerine göre 10,5 kat arttırdığı (güven aralığı 1.014 -108,755), 4 günden fazla preoperatif hospitalizasyonun erken enfeksiyonu 5,332 kat arttırdığı bulundu (güven aralığı 1,025 -27,747). Diğer olası faktörler toplamının 2 üzerinde olması ve politravma varlığı azalan önemle diğer risk faktörleriydi. Yalnızca uzun süreli kateterizasyon ve diğer olası faktörler toplamının 2 üzerinde olmasının (p=0,009, p=0,040) geç enfeksiyonlar için risk faktörü olduğu bulundu. Geç ve erken enfeksiyon olguları birbirleriyle karşılaştırıldıklarında hiçbir anlamlı fark bulunamadı. Yalnızca preoperatif hospitalizasyon süreleri için anlamlılığa yakın sonuç alındı (p=0,088). Irrigasyon sistemi kullanılması ya da kapalı sistem dren kullanılması ile debridman ameliyat sayılarının azaltılması arasında anlamlılığa yakın bir sonuç elde edildi (rho= -0,453, p=0,078). Debridman ameliyatlarında batikonlu irrigasyon yapılmasının ise debridman ameliyatı sayısına bir etkisi bulunamadı (p = 0,371). SONUÇ: Aşamalı omurga cerrahisi ve 4 günden fazla preoperatif hospitalizasyon enfeksiyon riskini 6 şar kat arttırırlar. Aşamalı omurga cerrahisi erken enfeksiyon riskini 10,5 kat arttırır. 4 günden fazla preoperatif hospitalizasyon erken enfeksiyon riskini 5,33 kat arttırır. Uzun süreli üriner kateterizasyon ve diğer olası faktörler puanının 2 üzerinde olması geç enfeksiyon için risk faktörüdür. 67

Özet (Çeviri)

Özet çevirisi mevcut değil.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    638579

    Torakolomber transpediküler vida ile posterior stabilizasyon uygulanan hastalarda cerrahi alan enfeksiyonu gelişiminin prospektif takibi

    Prospective follow-up of surgical site infection in patients undergoing posterior stabilization with thoracolumbar transpedicular screw

    BURAK EREN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    NöroşirürjiSağlık Bakanlığı

    Beyin-Sinir ve Omurilik Cerrahisi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. FEYZA KARAGÖZ GÜZEY

  2. Tez No

    729503

    Derin gluteal ağrı sendromunda graston tekniği etkinliğinin elastografi yöntemi ile incelenmesi

    Graston technique in deep gluteal pain syndrome efficiency with elastography method examination

    ZİYACAN ÖZKAYA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Fizyoterapi ve Rehabilitasyonİstanbul Aydın Üniversitesi

    Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ DEMET BİÇKİ

  3. Tez No

    406635

    Nöromonitör kullanılarak enstrumante edilen omurga pedikül vida pozisyonlarının radyolojik olarak değerlendirilmesi

    Radiological evaluation of positions of pedicle screws which are instrumented with neuromonitoring

    ABBAS KAYA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Ortopedi ve TravmatolojiGaziantep Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. BURÇİN KARSLI

  4. Tez No

    448821

    İleri omurga deformitelerinde 3 boyutlu modellemenin cerrahi plan üzerine etkisi

    The effect of 3d printed spine model on surgical planning of complex spine deformities

    ORTAÇ ÜRÜN GÜRAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Ortopedi ve TravmatolojiDokuz Eylül Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İZGE HAKAN GÜNAL

  5. Tez No

    452848

    Büyüyen omurgada füzyonsuz enstrümantasyon sonrasında komşu segment problemleri

    Adjacent segment problems after fusionless instrumentation in the growing spine

    İLYAS ÇAĞLAR YILGÖR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Ortopedi ve TravmatolojiHacettepe Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MUHARREM YAZICI

Geri Dön