Çocuklarda hemodiyaliz tedavisinde oluşan akut hipotansiyon nitrik oksit düzeyindeki değişimlerin etkisinin incelenmesi
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 115447
- Danışmanlar: PROF.DR. SEVİNÇ EMRE
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2002
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 62
Özet
ÖZET Kan basıncının düzenlenmesinde önemli bir vazoaktif molekül olan NO'in hemodiyaliz tedavisi alan üremik hastalardaki hipotansiyon etiyolojisindeki rolü kesin olarak bilinmemektedir. Bu çalışmada, SDBY olan ve hemodiyaliz tedavisi uygulanan çocuk hastalarda hemodiyaliz sırasında oluşan akut hipotansiyona NO'nun etkisinin değerlendirilmesi, ayrıca SDBY deki hastaların NO düzeyinin sağlıklı kontrollerle karşılaştırılması amaçlanmıştır. Son dönem böbrek yetersizliğinde hemodiyaliz tedavisi gören, yaş ortalaması 13.5 ± 3.6 yıl olan 17 hasta (9 erkek, 8 kız) çalışmaya alındı. Hastalardan diyaliz öncesi ve sonrası NO'in son ürünleri nitrit + nitrat ( N02 + NO3 ) için serum örnekleri ayrıldı. Çalışma grubunda hemodiyaliz öncesi NO 116.5 ± 191.6 uM, sağlıklı kontrollerde ise 84.4 ± 92.9 jjM ölçüldü, aralarındaki fark anlamlı bulunmadı. Yedi olguda diyaliz sonrası NO artarken, diğerlerinde (10 hasta) NO düzeyi değişmedi veya diyaliz sonunda NO azaldı. Çalışma grubundaki hastalar NO düzeyi artan (Grup I) ve değişmeyen yada azalan (Grup II) olgular olarak iki gruba ayrıldılar. Grup Fin diyaliz öncesi NO konsantrasyonu 34.3 ± 16.4 uM, diyaliz sonrası 213.7 ± 160.9 uM (p=0.02), Grup IF nin diyaliz öncesi NO 174 ± 237 uM, diyaliz sonrası 25.9 ± 11.6 ^M (p=0.07) bulundu. Grup I ve II diyaliz sonrası NO konsantrasyonları arasında da anlamlı fark bulundu (p=0.002). Hemodiyaliz de ultrafîltrat miktarı ve iki diyaliz arasında kilo alımı Grup I de Grup II den anlamlı olarak yüksekti. Hastaların diyaliz alma süresi ve KBY süresi her iki grupta farklı bulunmadı. Grup II de SKB da maksimum düşme 64 ± 21.8 mmHg, DKB da maksimum düşme 40 ± 14 mmHg iken; Grup I de SKB da 52maksimum düşme 80 ± 20.7 mmHg, DKB da maksimum düşme 60 ± 35.7 mmHg idi ve NO düzeyi artan grup I olgularında sistolik ve diyastolik kan basmçlarmdaki düşme grup IFye göre anlamlı olarak daha belirgindi. Çalışmamızın bulguları SDBY olan ve hemodiyaliz tedavisi uygulanan olgularda plazma NO düzeylerinin diyaliz öncesi ve sonrası, sağlıklı çocuklardan farklı olmadığım göstermektedir. Olgularımızda diyaliz ile temizlenerek düşmesi beklenen NO düzeylerinde belirgin değişiklik olmaması, diyaliz sırasında da NO üretiminin artarak devam ettiğini düşündürmektedir. Ayrıca NO düzeylerindeki diyaliz öncesi ve sonrası değişimler olgular temelinde ayrı ayrı değerlendirildiğinde, bazı hastalarda NO düzeyinde diyaliz sonrası artış olması ve bu olgularda hipotansiyonun daha belirgin olması çocuklarda diyaliz ilişkili hipotansiyon etiyopatogenezinde NO artışının rolü olabileceğini düşündürmektedir. Ancak, çocuk SDBY hastalarında, NO'in hemodiyalize bağlı hipotansiyondaki rolünün tam olarak belirlenebilmesi için NOS inhibisyonu yaparak NO üretimi olmadan hipotansiyon gelişiminin kontrollü ve daha geniş hasta gruplarında yapılan çalışmalar ile desteklenmesi gerektiğini düşünmekteyiz. 53
Özet (Çeviri)
Özet çevirisi mevcut değil.
Benzer Tezler
- Diyaliz öncesi ve diyaliz tedavisindeki kronik böbrek yetmezliği olan çocuklarda saç ve plazma selenyum düzeyleri ile oksidatif hasar ilişkisi
Başlık çevirisi yok
EROL ORTAÇ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2005
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıOndokuz Mayıs ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ.DR. OZAN ÖZKAYA
- Sürekli ayaktan periton diyaliz hastalarında diyaliz yeterliliğine etkili faktörler
Başlık çevirisi yok
DENİZ ÖKDEMİR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2009
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık BakanlığıÇocuk Sağlığı ve Eğitimi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. NİLGÜN ÇAKAR
- Renal osteodistrofili çocuklarda oral 'pulse' kalsitriol tedavisinin etkinliği ve güvenirliği
Başlık çevirisi yok
BÜLENT KARA
- Kronik böbrek yetmezlikli çocuklarda eritropoetin tedavisinin somatik gelişme üzerine etkisi
Başlık çevirisi yok
F. NAZLI KARA
- Demir eksikliği anemisinde intravenöz demir hidroksil sukroz tedavisinin endojen eritropoetin düzeyine etkisi ve vitamin A desteğinin anemi tedavisindeki rolü
Başlık çevirisi yok
MUSTAFA ÇALIK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1999
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıErciyes ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF.DR. MEHMET AKİF ÖZDEMİR