Çürük profilaksisinde kullanılan dört farklı materyalin in vivo ve in vitro koşullarda karşılaştırmalı olarak incelenmesi
In vivo and in vitro evaluation of four different materials used in caries prevention
- Tez No: 115970
- Danışmanlar: PROF.DR. OYA AKTÖREN
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Diş Hekimliği, Dentistry
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2002
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Üniversitesi
- Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Pedodonti Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 14155
Özet
136 ÖZET Bu çalışmanın amacı fissür örtücü materyallerinin in vivo - in vitro monomer salınımlarının, kalıcılıklarının ve in vitro kenar sızıntılarının incelenmesidir. in vivo çalışmada, dişlerinde fissür örtücü ya da reçine esaslı restoratif materyal bulunmayan 7-12 yaşlarındaki 20 sağlıklı çocuk 4 farklı fissür örtücü materyalin değerlendirilmesi için 5'er kişilik 4 gruba ayrıldı: 1. Grup: Ultraseal XT Plus, 2. Grup: Delton, 3. Grup: Optibond Dual Cure, 4. Grup: Fuji IX GP. Her çocuğun 4 birinci büyük azı dişine aynı materyal üretici firmanın önerileri doğrultusunda uygulandı. Fissür örtücü uygulamasından önce (kontrol grubu) ve sonraki 0, 1 ve 24. saatlerde tükürük örnekleri alındı; monomer salınımları ve miktarları HPLC'de analiz edildi. Çocukların 80 birinci büyük azı dişine uygulanmış fissür örtücülerin 6 ve 12 ay sonraki kalıcılıkları tam kalıcılık, yarım kayıp ve tam kayıp kriterlerine göre değerlendirildi. In vitro monomer çalışmasında 6 mm iç çapında ve 0,5 mm, 1 mm ve 2 mm kalınlıklarındaki kalıplara fissür örtücülerin yerleştirilmesi ile hazırlanan disklerdeki monomer salınımları incelendi. Her disk 0, 1 ve 24 saat sonra distile su ile dolu yeni tüplere aktarıldı; 72 distile su örneğinin monomer içeriği HPLC'de analiz edildi. in vitro kenar sızıntısı çalışmasında 60 adet çürük ve dolgu bulunmayan üçüncü büyük azı dişi her grupta her grupta 10'ar adet olmak üzere 6 gruba ayrıldı: 1. Grup: Ultraseal XT Plus, 2. Grup: Delton, 3. Grup: Optibond Dual Cure, 4. Grup: Fuji IX GP, 5. Grup: Optibond+ Ultraseal, 6. Grup: Optibond+ Delton. Üretici firmaların önerileri doğrultusunda fissür örtücü yerleştirilen dişlere 4°C - 50°C'de 100 kez ısı banyosu uygulandı. 24 saat % 0,5'lik metilen mavisi solüsyonunda bekletilen dişler mesio-distal yönde ortadan ayrıldı ve boya geçirgenliği açısından polarize-ışık mikroskobunda 0-3 skalasına göre incelendi. Monomer salimimi, kalıcılık ve kenar sızıntısına ilişkin bulguların istatistiksel değerlendirilmelerinde sırası ile Kruskall Wallis-Mann Whitney U testleri, n2- Fisher's testleri ve parametrik olmayan Kruskall Wallis-Dunn's testleri kullanıldı. In vivo monomer salınımı çalışmasında, Fuji IX grubu dışındaki tüm 0. saat örneklerinde Bis-GMA ve TEGDMA saptandı. Her grubun Bis-GMA ve TEGDMA değerleri arasında anlamlı farklılıkların (p>0.05) bulunmadı; gruplar arasındaki Bis-GMA (p>0.05) ve TEGDMA (p>0.05) değerleri arasındaki farklılıkların da anlamlı olmadığı belirlendi. 1. ve 24. Saat tükürük örneklerinin analizinde değerlendirilecek miktarlarda Bis-GMA ve TEGDMA salınmamın olmadığı saptandı. Distile su örneklerinin değerlendirilmesinde ise Bis-GMA'nın hiçbir su örneğinde saptanmadığı; 0 ve 1. saat distile su örneklerinin tümünde ise137 TEGDMA ve HEMA'nın bulunduğu belirlendi. In vitro monomer çalışmasında TEGDMA'nın en fazla salınan monomer olduğu ve en yüksek monomer salınımının ise 2 mm'lik disklerde oluştuğu saptandı. Fissür örtücülerin klinik olarak değerlendirilmesinde, grupların 6. (p0,05) saptanmadı. Fuji IX'un 6.(p
Özet (Çeviri)
138 SUMMARY The purpose of the study was to investigate in vivo - in vitro monomer release, the retention and in vitro microleakage rates of the fissure sealants. In in vivo study, 20 healthy children(7-12 years of age) with no prior placement of fissure sealants or resin based sealants were randomly assigned to 4 groups, 5 children of each: Group 1:Ultraseal XT Plus, Group 2:Delton, Group 3:Optibond Dual Cure, Group 4:Fuji IX GP. The first molars of each child were sealed with one sealant material according to the manufacturer's instructions. Saliva samples were collected before the treatment (as controls) and 0, 1 and 24 hours after sealant placement; HPLC was used to identify and quantify the released monomers. 80 first molars of children were checked for retention after 6 and 12 months. Clinical examinations for retention were evaluated using the following criteria: no loss(NL), partial loss (PL), complete loss (CL). In in vitro monomer study, the monomer release in the discs prepared by placing fissure sealants into molds with 6mm in diameter and 0,5-1- 2 mm in thickness was analyzed. Each disc was placed into a new container of distilled water at 0, 1 and 24 hours; 72 water samples were then analyzed by HPLC. In in vitro microleakage study, 60 human extracted third molars were randomly divided into 6 groups of 10 teeth each: Group 1:Ultraseal XT Plus, Group 2:Delton, Group 3:Optibond Dual Cure, Group 4:Fuji IX GP, Group 5:Optibond + Ultraseal, Group 6:Optibond + Delton. The teeth sealed according to the manufacturer's recommendations were thermocycled 100 times at 4°C/ 50°C and immersed in 0,5 % methylene blue solution for 24 hours. Each specimen sectioned in mesio-distal direction through the centers was examined for dye penetration on a scale of 0-3 under a light and polarized light microscope. The data for monomer release, retention and microleakage was analyzed by Kruskall Wallis -Mann Whitney U tests, n2- Fisher's tests and non parametric Kruskall Wallis-Dunn's tests, respectively. In in vivo monomer release study, Bis-GMA and TEGDMA were detected in all 0 hour elutes except Fuji IX samples. No statistical significances were found between Bis-GMA and TEGDMA values of each group (p>0,05); no significant differences in Bis-GMA (p>0,05) and TEGDMA (p>0,05) release were determined between the groups. Analysis of 1 and 24 hours elutes showed no detectable amount of Bis-GMA and TEGDMA release. In in vitro monomer release study, no Bis-GMA was dstjseted in any of the distilled water elutes. TEGDMA and HEMA were detected in all 0 and 1 hour elutes. TEGDMA was the highest detectable monomer in all distilled water elutes. The highest monomer release was detected in disc samples of 2 mm.139 Significant differences were obtained between the retention rates of the 6 months groups (p0,05) were determined between 6 and 12 month retention rates of each group. Fuji IX demonstrated significantly lower retention values than the other groups at 6 (p
Benzer Tezler
- Propolisin diş çürüğü oluşumuna etkisinin sıçan dişlerinde incelenmesi
Effect of propolis on dental caries formation in rats
GAMZE ERDEM (BOZCUK)
- Türk pedodontistlerin tanı ve tedavi yaklaşımlarının değerlendirilmesi
The evaluation of Turkish pedodontists' diagnostic and treatment approaches
GAMZE TOPÇUOĞLU
Diş Hekimliği Uzmanlık
Türkçe
2015
Diş HekimliğiErciyes ÜniversitesiPedodonti Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ MUSTAFA AYDINBELGE
- Miad gebelerde, preterm eylemde ve erken membran rüptüründe grup B streptokok prevalansının karşılaştırılması ve gebelik sonuçları
Comparison of group B streptococcal prevalence and pregnancy outcomes in term pregnant women, preterm labor and premature rupture of membranes
ZEYNEP HAZAL MAVİOĞLU IŞIKLAR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
Kadın Hastalıkları ve DoğumSağlık Bilimleri ÜniversitesiKadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ALEV AYDIN
- Çürük profilaksisinde fissür örtücülerin etkinlikleri ve sonuçları etkileyen faktörler
Başlık çevirisi yok
GAMZE AREN
- Çürük uzaklaştırma yöntemlerinin diş doku kaybı ve bağlanma üzerindeki rolü
The role of the caries removal techniques for volume loss and dentin bonding
ÖZLEM KANAR
Diş Hekimliği Uzmanlık
Türkçe
2022
Diş HekimliğiMarmara ÜniversitesiRestoratif Diş Tedavisi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. DİLEK TAĞTEKİN