The Development of noun and adjective usage among Turkish preschoolers
2-6 yaş arasındaki Türk çocuklarında isim ve sıfat kullanımı gelişimi
- Tez No: 116737
- Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. SİBEL KAZAK BERUMENT
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Dilbilim, Eğitim ve Öğretim, Psikoloji, Linguistics, Education and Training, Psychology
- Anahtar Kelimeler: Dil Gelişimi, İsim, Sıfat vı, Language Acquisition, Noun, Adjective IV
- Yıl: 2002
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Orta Doğu Teknik Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Psikoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 157
Özet
oz 2-6 YAŞ ARASINDAKİ TÜRK ÇOCUKLARINDA İSİM VE SIFAT KULLANIMININ GELİŞİMİ Baykara, Arzu Yükesek Lisans Tezi, Psikoloji Bölümü Tez Yöneticisi: Yrd. Doç. Sibel Kazak Berument Temmuz, 2002, 143 sayfa Bu çalışmada 2-6 yaş arasındaki Türk çocuklarında isim ve sıfat kullanımının gelişimi araştırılmıştır. İsimler tek isim, bileşik isim ve isim-fiil olmak üzere üç kategori altında incelenmiştir. Sıfatlar ise tek sözcüklü sıfatlar ve iki sözcüklü, üç sözcüklü sıfat tamlamaları olmak üzere üçe ayrılmıştır. Ayrıca tek sözcüklü sıfatlara niteleme, belirtme, işaret, sayı, belgisiz, ve unvan sıfatı olarak bakılmıştır. 96 çocuk 8 ayrı yaş grubuna dahil edilmiştir. Çocuklarla bireysel olarak 30-45 dakika görüşülmüş, toplam üç oturum yapılmıştır. Çocukların konuşma örneklenilen 3 farklı yöntem ile toplanmıştır. Birinci yöntemde (hikaye yaratma) çocuklara 5 renkli hikaye kanı gösterilmiş ve çocuklardan bunlara bakarak bir hikaye kurup anlatmaları istenmiştir. İkinci yöntemde (hikaye anlatma) çocuklardan akıllarına gelen ya da bildikleri bir hikayeyi anlatmaları istenmiştir. Üçüncü yöntemde (yapısallaştırılmış oyun) çocuklardan yapısallaştırılmış oyun ortamında oynamaları ve oynarken yaptıklarını anlatmaları istenmiştir. Araştırmada çocukların kullandıkları toplam sözcük sayısına bağlı olarak yaşlara göre isim ve sıfat kullanımlarının yüzdesi belirlenmiştir. Araştırmanın bulgularına göre isim kullanım yüzdesinde yaşa bağlı olarak herhangi anlamlı bir farklılık gözlenmemiştir. Ancak sıfat kullanım yüzdesine bakıldığında 2-2.05 yaşındaki çocukların 3.06-3.11, 4-4.05, 5-5.11, 6-6.11 yaşındaki çocuklara oranla konuşmalarında anlamlı biçimde daha az sıfat kullan dıkları, yine ayrıca 2.06-2.11 yaşındakilerin de 3.06-3.11 yaşındaki çocuklardan anlamlı biçimde daha az sıfatkullandıkları bulunmuştur. Sonuçlara dayanarak şu yargıya varılabilir: 3 Vz yaşındaki çocuklarda sıfat kullanımı yüksek bir seviyeye ulaşmaktadır. Daha sonra bu oran çocuklar 5 yaşma geldiğinde hafifçe azalmakta ancak çocuklar 6 yaşına geldiğinde yine artmaktadır. Diğer bir bulgu da konuşma ömeklemi toplama yönteminin ne kadar önemli olduğudur. İsim kullanım yüzdesine bakıldığında, çocukların hikaye anlatma bölümünde hikaye yaratma ve yapısallaştırılmış oyun bölümüne oranla daha fazla isim kullandıkları bulunmuştur. Sıfat kullanım yüzdesine bakıldığında ise çocukların hikaye anlatma ve hikaye yaratma bölümlerinde yapısallaştırılmış oyun bölümüne oranla daha fazla sıfat kullandıkları bulunmuştur. Bulgular değerlendirilmiş ve gelecek çalışmalar için öneriler verilmiştir.
Özet (Çeviri)
ABSTRACT THE DEVELOPMENT OF NOUN AND ADJECTIVE USAGE AMONG TURKISH PRESCHOOLERS Baykara, Arzu M.Sc, Department of Psychology Supervisor: Assist. Prof. Sibel Kazak Berument July 2002, 143 Pages. The present study investigated the development of noun and adjective usage among Turkish preschoolers ranging from 2 to 6 years of age. In this study nouns were investigated under three categories: single nouns, compound nouns and infinitives. Adjectives were investigated as adjectival constructions made up of one, two, or three words. Adjectival constructions with single adjectives were investigated under two basic categories: qualificative adjectives and determinative adjectives. Determinative adjectives were further divided into demonstrative, numeral, indefinite, interrogative, and title adjectives. Ninety-six children participated in the study. The children were seen individually for three sessions. Speech samples of the children were collected under three different contexts. In the story generation section children were presented with five coloured pictures in a sequence and asked to tell a story about them. In story telling section the children were asked to tell a story that they knew of or they made up. In the structured play section children were presented with structured sets of toys and told to play with them however they want. The results of ANOVA with repeated measure showed that there was no age difference among 2 to 6 years old children in terms of percentage of total noun usage. However, an age difference was observed in terms of total adjective usage. 2-2.05 year old children used lower percentages of adjectives than 3.06-3.11, 4-4.05, 5-5.11, 6-6.11 year- olds. In addition, 2.06-2.11 year-olds used lower percentages of adjectives than 3.06-3.11 iiiyear-olds. So, it was concluded that children in their VA year tend to show a peak in terms of adjective usage. Then this percentage slightly declines when they are 5 years old and it increases again when they are 6 years old. Another finding of this study was the importance of context. Regarding the percentage of total noun usage, children in story generation used higher percentages of nouns compared to story generation and structured play. In terms of total adjective usage, story generation and story telling elicited higher percentages of adjectives than structured play. All the results indicated that the context in which the speech samples are collected is very important and researchers who are dealing with language development should prefer to use a combination of methods instead of depending on only one method. An interpretation of the results and the shortcomings of the findings were discussed. Some future directions were also suggested.
Benzer Tezler
- Kasidede övgü kalıpları ve divan şiiri öğretimindeki yeri
The praise phrases of kaside and its role in teaching divan poetry
ESRA USLU
Yüksek Lisans
Türkçe
2015
Eğitim ve ÖğretimDokuz Eylül ÜniversitesiOrtaöğretim Sosyal Alanlar Eğitimi Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. İLYAS YAZAR
- Yabancılara Türkçe öğretiminde yazma becerilerinin gelişimine yönelik boylamsal bir araştırma
A longitudinal research on the development of writing skills in teaching Turkish to foreigners
YEŞİM TÜRKMEN
Doktora
Türkçe
2023
Eğitim ve ÖğretimGazi ÜniversitesiTürkçe ve Sosyal Bilimler Eğitimi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ÖMER ÖZKAN
- Vocabulary development trajectories of an emergent bilingual child: linguistic, instructional, and socio-interactional perspectives in preschool
Çift dillilik gelişim sürecinde olan bir çocuğun kelime gelişimi yörüngeleri: Okul öncesi dönemde dilbilimsel, öğretimsel ve sosyo-etkileşimsel perspektifler
ERSOY ERDEMİR
Doktora
İngilizce
2013
Eğitim ve ÖğretimState University of New York at BuffaloEğitim Ana Bilim Dalı
PROF. DR. JANINA BRUTT-GRIFFLER
PROF. DR. X. CHRİSTİNE WANG
DOÇ. DR. ERİN KEARNEY
- 5-6 yaş çocuklarının sözlü anlatımlarında bağdaşıklık araçları ve fiilimsilerin kullanılması
Cohesion devices and gerunds are used into the verbal lectures of 5-6 ages children
SÜMEYYE ŞAHİN
Yüksek Lisans
Türkçe
2015
Eğitim ve ÖğretimMustafa Kemal Üniversitesiİlköğretim Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. ZAFER GÜRLER
- Türkçe tümcelerin yüklem odaklı anlam ve dilbilgisi çözümlemesi
Grammatical and semantic analysis of turkish sentence based on predicate
İLKNUR DÖNMEZ
Doktora
Türkçe
2016
Bilgisayar Mühendisliği Bilimleri-Bilgisayar ve Kontrolİstanbul Teknik ÜniversitesiBilgisayar Mühendisliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. EŞREF ADALI