Sklera çökertmesi uygulanan retina dekolmanlı olgularda, OCT ile ölçülen retina kalınlığı ile final görme keskinliği arasındaki ilişki
Assessment of the relationship between the neurosensorial retina thickness and final visual acuity in successfully operated cases of rhegmatogenous retinal dettachment
- Tez No: 118865
- Danışmanlar: PROF.DR. HÜSNÜ GÜZEL
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Göz Hastalıkları, Eye Diseases
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2002
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Üniversitesi
- Enstitü: Cerrahpaşa Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 68
Özet
. ÖZET Amaç: Sklera çökertmesi cerrahisi uygulanan makula tutulumlu regmatojen retina dekolmanlı olgularda, cerrahi sonrasında makula bölgesinde izlenen yapısal değişiklikleri ve aynı gözlerin refraktif durumlarını değerlendirmek ve saptanacak olası değişikliklerin cerrahi sonrası elde edilen final en iyi düzeltilmiş görme keskinliği değerleriyle ölçütlenebilecek fonksiyonel başarıyla ilişkisini saptamak için bu çalışma tasarlanmıştır. Metod: Anatomik olarak başarılı çevresel skleral buckle ve takiben lazer fotokoagulasyon uygulanmış, tek taraflı, makulayı tutan regmatojen retina dekolmanı olan 1 6-59 yaşlar arasında 21 hasta çalışıldı. Hiçbiri DM, vaskulit, bağdokusu hastalıkları, penetran göz travması ya da diğer cerrahi girişim hikayesine sahip değildi. Ameliyat sonrası 6 aylık takip süresi içinde ayda bir en iyi düzeltilmiş görme keskinliği, sikloplejik kırılma kusurları (karşılaştırmalarda sferik ekivalan değeri kullanılmıştır), biyomikroskopik ve fundus muayeneleri yapıldı. Tüm olguların ameliyat sonrası birinci, yedinci, on beşinci ve otuzuncu günlerde ölçülen göz içi basıncı değerleri her iki gözde normal seviyelerde (10-22 mm Hg) bulunmuştur. Ayrıca Optik Koherens Tomografi (OCT) tetkikinin yapıldığı tarihlerde de göz içi basınçları, her iki gözde, normal seviyededir. Yapılan klinik muayenelerde görme keskinliği azaltmasına neden olabilecek herhangi bir başka oftalmolojik bulgu saptanan olgu çalışmanın kapsamı dışında tutulmuştur.. Tüm olgulara aynı cerrah tarafından, hastalığa ilişkin semptomların başlamasından itibaren ilk 3 hafta içerisinde, birincil ve tek cerrahi prosedür olarak standart 503 numaralı sponj eksoplant Makula bölgesindeki yapısal özellikler, OCT 2000 scanner (Humphrey Instruments, San Leandro, CA) cihazı kullanılarak, yatay ve dikey kesitlerle yapılmış, ölçüm sonrası, alınan kesitlerde hem santral foveadan hem de santral foveanın 1 mm temporalinden nörosensoriyel 53retina kalınlığı, aynı gözlemci tarafından, manuel işaretlemeyle, bilgisayarın kendi yazılımı dahilindeki otomatik cetvelle ölçülmüştür. En iyi düzeltilmiş görme keskinliği (Standart 10 satırlık içten aydınlatmalı Snellen eşeliyle) ve Optik Koherens Tomografi (OCT) ölçümleri her iki gözde yapılmış ve öpere olmamış sağlıklı gözler kontrol grubunu oluşturmuştur. İstatiksel karşılaştırma, yapılan bu ölçümlerden, en iyi düzeltilmiş görme keskinliğinin en yüksek düzeyde saptandığı tarihteki değerler arasında yapılmıştır. İstatistiksel analiz, eşlendirilmemiş serilerde t testi ve korelasyon testi kullanılarak yapılmıştır. Bulgular: Öpere edilen grupta ( r=0,26 p>0,05 ) refraktiv hatalar ile ekstrafovealar retina kalınlığı arasında zayıf bir ilişki varken, öpere edilmeyenlerde ilişki kuvvetlidir ( r=0. 56, p0. 05 ) Öpere edilen gözlerdeki fovea merkezindeki retina kalınlığı (ortalama 163.57 u ± 14.82), öpere edilmemiş gözlere göre fâzla farklı çıkmamıştır. ( ortalama 1 64.76 um ± 17.25 ) ( t= 0.81 1 p>0.05 ) Öpere edilmemiş gözlerdeki ekstrafovealar retina kalınlığı ( 253.428 um ±17.707) (t=0.702 p>0.05) ile öpere edilmişlerdeki kalınlık (255.523 um ±17.707) (t=0.702 p>0.05) arasındaki fark belirgin değildir. Retinanın yapısal incelemesinde, 3 olguda (%14.3) minimal düzeyde retina içi boşluklar izlenmiştir. Bu olgularda gözlenen düşük final görme keskinliği ve ameliyat edilmemiş diğer göze göre rölatif olarak daha kalın foveola dışı retina dokusu bulunması tüm olguların global karşılaştırılmasında kullanılan ortalama değerlerin istatistiksel olarak anlamlı bir sonuç vermemesine rağmen dikkat çekicidi Yorum: Makula tutulumlu yirtıklı retina dekolmanı olgularında anatomik olarak başarılı bir sklera çökertmesi cerrahisinden sonra bile elde edilecek en iyi görme keskinliği düşük olabilir. Bunu belirleyen tek faktör dekolman sürecinde geçen zaman değildir; farklı faktörler de bulunmalıdır. 54Normal gözlerde retina kalınlığı ile refraksiyon değeri arasında orta şiddette ve aynı yönde bir ilişki bulunmaktayken, sklera çökertmesi cerrahisi uygulanan gözlerde bu ilişki zayıflamakta ve sklera çökertme cerrahisi ile refraksiyon durumu az ya da çok değişmektedir Retina dekolmanı cerrahisinin ilk 3 hafta içinde uygulandığı makula tutulumlu retina dekolmanı olgularında en iyi düzeltilmiş görme keskinliğine ulaşıldığı anda foveoler ve perifoveoler retina kalınlığı diğer gözle karşılaştırıldığında anlamlı olarak farklı değildir. O halde vizyonun düşük kaldığı olgularda OCT ile gösterilebilenden daha ultrastrüktürel düzeyde ve retinal elektrisite ile de olasılıkla ilişkili olabilecek değişimler sözkonusu olmalıdır. Dekole makulada, perifoveal bölgede dekolman sürecinde kistik değişimler ortaya çıkmakta ve vizyonu etkilemektedir. 55
Özet (Çeviri)
ABSTRACT Purpose: To study the retinal thickness after conventional retinal detachment surgery and determine the correlation between retinal thickness and the final best corrected visual acuity (BCVA). Design: Observational case series. Methods: Twenty-one selected patients ( aged 16 to 59 years ) who have undergone a successful circumferential scleral buckling surgery followed by laser photocoagulation for the treatment of unilateral rhegmatogenous retinal detachment involving the macular region were included into the study. Operations were performed by the same surgeon within 3 weeks after the begining of symptoms. Patients who had history of systemic disease ( like diabetes mellitus,vasculitis or collagen tissue disease), penetrating eye injury, cataract or any other intra-ocular surgical intervention ( including intra-vitreal injections) were excluded from the study. All the cases (12 males and 9 females) agreed to have detailed ophthalmological examination (including best corrected visual acuity, cycloplegic refraction, slit lamp biomicroscopy and binocular indirect biomicroscopic funduscopy ) performed every month after the operation for 6 months. İn addition, intra-ocular pressure was measured 1 day,7 days,15 days,l month after the operation and monthly thenafter using noncontact tonometry. Patients who have showed elevated intra-ocular pressure findings (>22 mmHg) or presence of any ocular lesion other than retinal detachment that may decrease visual acuity were also not enrolled in this study. 56Optical coherence tomography (OCT) was performed monthly for 6 months after the operation in both operated and non-operated fellow eyes using Humphrey-Zeiss instrument (OCT 2000 scanner, Humphrey instruments, San Leandro, CA) with a nominal axial resolution of 1 0 urn. The thickness of the neurosensory retina was manually measured both at the center of the fovea and at the temporal extra-foveolar area at 1 mm distance from the foveola. The thickness of the neuroretina was defined as the distance between its inner and outer surfaces as determined by the manufacturer's software version CA A4.1. Values of retinal thickness obtained at time of the highest level of the best corrected visual acuity were considered in this study. The results obtained from both eyes were compared using Student t test for un-paired samples and correlation analysis. Results: There was a weak correlation between the refractive error values and the extra-foveolar retinal thickness in the operated eye group (r = 0.26 p> 0.05). While the correlation between the extra-foveolar retinal thickness and the refractive errors of the non operated fellow eye group found to be statistically significant (r =0.56 p< 0.01). Values of the retinal thickness (weather those measured extra-foveolarly or those at the centre of the fovea) were showed to be not correlated significantly with BCVA (r = 0.018 p> 0.05). The retinal thickness values obtained at the center of the fovea in the operated eye group (mean 163.57 JJm +14.82) showed no significant difference from that of the non-operated eye group (mean 164.76 |Jm + 17.25) (t =0.81 1 p> 0.05). There was no significant difference between the extra-foveolar retinal thickness measured in the operated eye group (253.428 |Jm ± 17.619 ) and the extra-foveolar retinal thickness in the non operated eye group (255.523 |Jm ± 17.707 ) (t =0.702 p> 0.05). Minimal intra-retinal seperation was noticed in 3 cases (%14.3). Althogh its statistical value was insignificant, BCVA in these cases was surprisingly low. 57Conclusions: Patients with regmatogenous retinal detachment involving macular region may show low BCVA even when they had undergone an anatomically successful scleral buckling surgery. The duration of the retinal detachment is not the only factor that determines BCVA in such cases. Despite the existance of a significant correlation between the refractive error and the retinal thickness in the non operated eye group, weak correlation was found between the retinal thickness and the refractive error in the operated eye group. Propably that was due to the artificial effects of scleral buckle upon refraction. The insignificant correlations found between the retinal thickness and BCVA in the operated eyes and the absence of a statistically significant difference between the retinal thickness values measured in two different macular areas of the operated and non operated fellow eye groups may suggest that OCT as alone is not a sufficient test regarding investigation of low BCVA levels in such cases. İntra-retinal seperation may be found to persist after successful scleral buckle surgery, and it may negatively affect BCVA. 58
Benzer Tezler
- Skleral çökertme cerrahisi sonrası kornea kalınlığı, ön kamara derinliği ve iridokorneal açı değişikliklerinin ön segment optik koherans tomografi ile değerlendirilmesi
Evaluation of changes in the corneal thickness, anterior chamber depth and iridocorneal angle following the scleral buckling surgery
ÖMER KARTI
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2010
Göz HastalıklarıDokuz Eylül ÜniversitesiGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ALİ OSMAN SAATCİ
- Yırtıklı retina dekolmanlarında skleral çökertme cerrahisi sonuçlarımız
Results of skleral buckling surgery performed to rhegmatogenous retinal detachments
OKAN AKMAZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2014
Göz HastalıklarıSağlık BakanlığıGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
UZMAN BORA YÜKSEL
- Yırtıklı retina dekolmanında skleral çökertme ve skleral çökertme ile kombine pars plana vitrektomi uygulanan olgularda cerrahi sonuçlarımız
Surgical outcomes of scleral buckling and scleral buckling plus pars plana vitrectomy for rhegmatogenous retinal detachment
CEYDA ERİŞTİ BÖLÜK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
Göz HastalıklarıGazi ÜniversitesiGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. İHSAN GÖKHAN GÜRELİK
- Kliniğimizde yırtıklı retina dekolmanı tedavisinde uygulanan klasik dekolman cerrahisi ve vitrektomi sonuçları
Our conventional surgery and plana vitrectomy results of primary rhegmatogenous retinal detachments
SÜLEYMAN BARIŞ BAŞKAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1999
Göz HastalıklarıÇukurova ÜniversitesiGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. İLTER VARİNLİ
- Regmatojen retina dekolmanı tedavisinde skleral çökertme, pars plana vitrektomi ve pnömotik retinopeksi sonuçlarının karşılaştırılması
Comparison of scleral buckling, pars plana vitrectomy and pneumatic retinopexy in the management of primary rhegmatogenous retinal detachment
RAŞİT KILIÇ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2010
Göz HastalıklarıErciyes ÜniversitesiGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. AYŞE ÖNER