Geri Dön

Justice and justification: The argument against Kantian subordination of politics to morality (The cases of John Rawls and Jurgen Habermas)

Adalet ve gerekçelendirme: Siyasetin ahlaka indirgenmesine ilişkin Kantçı Arguman (John Rauls ve Jurgen Habermas durumları)

  1. Tez No: 123052
  2. Yazar: SEDAT YAZICI
  3. Danışmanlar: PROF. DR. AHMET İNAM
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Felsefe, Philosophy
  6. Anahtar Kelimeler: adalet, gerekçelendirme, liberalizm, komunitarianizm, kamu aklı, kamu gerekçelendirmesi, Rawls, Habermas, Kant ve Sandel, justice, justification, liberalism, communitarianism, public reason, public justification, Rawls, Habermas, Kant and Sandel
  7. Yıl: 2002
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: Orta Doğu Teknik Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Felsefe Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 285

Özet

oz ADALET VE GEREKÇELENDİRME: SİYASETİN AHLAKA İNDİRGENMESİNE İLİŞKİN KANTÇI ARGÜMAN (JOHN RAWLS VE JURGEN HAMERMAS DURUMLARI) YAZICI, Sedat Doktora, Felsefe Bölümü Tez Yöneticisi: Prof. Dr. Ahmet İnam Ocak 2002, 277 sayfa Bu çalışmanın, tarihsel amacı, John Rawls ve Jurgen Habermas'ın siyaset ve ahlak felsefesinin Kantçı mirasını aydınlatarak, Kant'ın çağdaş siyaset felsefesinde yol açtığı yanlış yönlendirmeyi ortaya çıkarmaktır. Tezin kavramsal amacı ise, bir siyaset kuramının gerekçelendirme yöntemi ile onun temel değerleri arasındaki içsel ilişkiyi vurgulayarak bir siyasi kuramın siyasi ve ahlaki değerlerinden bağımsız olarak gerekçelendirilemeyeceği görüşünü savunmaktır. Rawls'm aksine, Habermas'ın kamu gerekçelendirmesi modeli yine de ağır koşullar içermektedir. Habermas, siyasi sorunların karmaşıklığı ve çağdaş demokratik toplum olgusunun siyaset felsefesinde çoğulcu bir bakış açısı gerektirdiğinin farkında olmasına karşın, Rawls'm ortak-ujVI düşüncesine gösterdiği eleştirini gösterdiği gibi kabu gerekçelendirmesinin dağıtıcı model olamayacağını savunmaktadır. Ancak, Habermas, siyasi adalet için dağıtıcı gerekçelendirme modelini reddettiği sürece, siyasi sorunlar için öngördüğü üçlü-yaklaşım yönteminin bir anlamı kalmamaktadır. Ancak, dağıtıcı kamu gerekçelendirme modelinin de bir sınırı vardır. Liberal-demokratik siyasi kuramlar kamu gerekçelendirmesi için uzlaşmacı (consensual) ve dağıtıcı (distributive) modelleri birlikte kabul etmelidirler: prosedür ve temel demokratik haklar için birincisini, diğer özgül (substantial) siyasi sorunlara ilişkin uzlaşmalar için de ikincisini. Ancak bu şekilde hem rasyonel uzlaşma ideali hem de farklı değer bakış açılarının gerçekliğinin kavrandığı siyasi gerekçelendirme yöntemi ortaya konmuş olur. Bu yönüyle, Habermas prosedür ilkelerine ilişkin uzlaşma birliğini doğru bir şekilde yakalamış olmasına karşın liberal kuramların öngördüğü presedur-özgül ayrımını görmezlikten gelmektedir.

Özet (Çeviri)

Ill ABSTRACT JUSTICE AND JUSTIFICATION: THE ARGUMENT AGAINST KANTIAN SUBORDINATION OF POLITICS TO MORALITY (THE CASES OF JOHN RAWLS AND JURGEN HABERMAS) YAZICI, Sedat Ph. D., Department of Philosophy Supervisor: Prof. Dr. Ahmet İnam January 2002, 277 pages By providing a clarification of the Kantian legacy on which both Rawls's and Habermas's justification of the principles of justice rests, the historical part of this dissertation aims to demonstrate the misdirection that Kant gave to the contemporary political philosophy. The conceptual part of the dissertation argues for the idea that, due to an internal connection between the justificatory methodology of a political theory and its essential ideas, a political system cannot be justified independently of its political and moral values.IV I argued that, unlike Rawls, Habermas's model of the idea of public justification is still too demanding with respect to the normative requirements of a political consensus. Although he realizes that the complexity of political issues and the fact of contemporary democratic societies make it necessary to employ a pluralist perspective in politics; it is evident from his critique of Rawls's idea of an overlapping consensus that a distributive reading of the public justification is not possible in a political consensus. My suggestion is that Habermas's tripartite distinction for ethical-political questions does not make sense insofar as he excludes the possibility of a distributive justification for the political conception of justice. I have also argued that a distributive mode of public justification has a limitation. By limiting the claims of diversity to conceptions of the good, a political conception of justice must emphasize a unity for the consensual agreement. In this regard, though Habermas truly captures the liberal idea of the unity of a consensual agreement on the procedural principles, his theory, unfortunately, is blind to the distinction that has been made by most liberals regarding the procedural and substantial principles of a political agreement.

Benzer Tezler

  1. John Rawls ve Michael Sandel'de adalet kavramı

    Justice in the philosophy of John Rawls and Michael Sandel

    HACIHANIM YALÇIN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    FelsefeSelçuk Üniversitesi

    Felsefe Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ YURDAGÜL KILINÇ

  2. Ronald Dworkin'in eşitlikçi liberalizminde Anayasal Demokrasi teorisi

    The theory of Constitutional Democracy in Ronald Dworkin's egalitarian liberalism

    ERTUĞRUL KAAN YILDIRIM

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    HukukGalatasaray Üniversitesi

    Kamu Hukuku Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ZEYNEP ÖZLEM ÜSKÜL ENGİN

  3. Derrida'nın hayaletleri: Différance'dan adalete yapısöküm ve ötekilik

    Specters of Derrida: From différance to justice deconstruction and otherness

    MEHMET ÇAĞRI ULUĞER

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    AntropolojiMimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi

    Sosyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ALİ AKAY

  4. Şiî düşüncede kötülük problemi (Mutahharî örneği)

    The problem of evil in Shiite thought (Mutahhari example)

    BİLAL TAŞDEMİR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    DinIğdır Üniversitesi

    Felsefe ve Din Bilimleri Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. HASAN OCAK

  5. Modern siyaset teorisinde liberteryenizm: Akılcı ve evrimci geleneklerin karşılaştırılması

    Libertarianism in modern political theory: Comparison of evolotion and rationality traditions

    ÖZLEM KIRLI

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    Siyasal BilimlerGazi Üniversitesi

    Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Bölümü

    PROF. DR. H. LEVENT KÖKER