Geri Dön

Diabetik hastalarda anjiyoplasti sonrası damar açıklığının hemoglobin A1C ve mikroalbüminüri ile ilişkisi

The relationship between the restenozis and the HbA1C, microalbuminuria levels in diabetic patients who had undergone angioplasti

  1. Tez No: 124518
  2. Yazar: ŞAHİN MÜRSELOV
  3. Danışmanlar: DOÇ.DR. DENİZ KUMBASAR
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Kardiyoloji, Cardiology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2003
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ankara Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Kardiyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 51

Özet

ÖZET Bu çalışmada daha önce anjiyoplasti yapılmış diabetik hastalarda restenoz ile mikroalbüminüri ve hemoglobin A1C arasında ilişkinin araştırılması amaçlandı. Çalışmaya İbni Sina Hastanesi'nde 2000-2002 yıllan arasında koroner anjiyoplasti olmuş 80 diabetik hasta alındı. Hastaların 27'sinde (%21.5) restenoz saptandı, 53 'ünde (%78.5) restenoz yoktu. Restenoz saptanan hastaların ortalama HbAlc'si %7.5±1.4, restenoz saptanmayan hastalarda %7.2±0.9 saptandı (p=0.42). Bu anlamlı olarak kabul edilmedi. Restenoz olan hasta grubunda 24 saatlik mikroalbüminüri miktarı 135±148 mg/gün, restenoz olmayan hasta grubunda ise 44.7±61 mg/gün olarak saptandı. Bu değer anlamlı idi (p=0.005). Ayrıca çalışmada spot idrarda stick ile mikroalbüminüri bakıldı. Restenoz olan hastaların %88.9'unda pozitif, restenoz olmayanların ise % 59.5 'inde pozitif saptandı (p=0.007). Cinsiyet, lezyonun olduğu koroner damar ve anjioplasti öncesinde lezyon tipi tedavi tipi, stent çapı, stent uzunluğu, stent sayısı, ile restenoz arasında ilişkiye bakıldı. Sadece stent çapı ve lezyonlarda A ve C tipi ile restenoz arasında anlamlı ilişki saptandı. îşlem öncesi anjiyoplasti yapılan lezyonun tipi ile restenoz arasında ilişki arandı. Tip A lezyonlarda daha az, Tip C lezyonlarda daha fazla restenoz olduğu saptandı. Fakat tip Bl ve B2 lezyonlar arasında anlamlı ilişki saptanmadı (Tablo 10). Çok değişkenli regresyon analizinde restenoz gelişimi için tek bağımsız risk faktörünün stent çapı olduğu tespit edildi (p=0.03), mikroalbüminüri ve hemoglobin A1C'nin restenoz için bağımsız bir risk faktörü olmadığı saptandı (p=0.09; r=0.23). 38Bizim çalışmamızda mikroalbüminüri ve restenoz arasında ilişki saptandı. Fakat hemoglobin A1C ve restenoz arasında ilişki saptanmadı. Ancak Hemoglobin A1C düzeyi ile mikroalbüminürinin de ilişkili bulunduğunu gözönüne aldığımızda iyi glisemik kontrol ile HbAlC düzeyi düşürülerek mikroalbüminüri ve dolayısıyla da PTCA sonrası restenozun azaltılabileceği düşünülebilir. 39

Özet (Çeviri)

Özet çevirisi mevcut değil.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    325394

    Diyabetik koroner arter hastalarında PTCA (Perkütan transkatater koroner anjiyoplasti) ve koroner arter bypass greft operasyon uygulamalarının erken dönem yaşam kalitesi üzerine etkilerinin araştırılması

    For diabetic coronary artery disease patients, searching the effects of PTCA (percutaneous transcatheter coronary angioplasty) and coronary artery bypass graft operation applications on early stage life quality

    CENGİZ GÜVEN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıNecmettin Erbakan Üniversitesi

    Kalp ve Damar Cerrahisi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ERDAL EGE

  2. Tez No

    70038

    Perkütan transluminal koroner anjioplasti ve intrakoroner stent uygulanan diabetes mellituslu hastalarda restenozun araştırılması (Karşılaştırmalı bir çalışma)

    Başlık çevirisi yok

    HALİT ÖZBEK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1998

    Kardiyolojiİstanbul Üniversitesi

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

  3. Tez No

    163583

    Koroner arter hastalığı olan ve stent implantasyonu yapılan hastalarda P-selektin glikoprotein ligand-1 polimorfizminin restenoz üzerine etkisinin araştırılması

    Başlık çevirisi yok

    BESTE ÖZBEN SADIÇ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2005

    Kardiyolojiİstanbul Üniversitesi

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. AYTAÇ ÖNCÜL

  4. Tez No

    193050

    Diyabetik ayak ülserlerinde iloprost (prostosiklin analoğu) kullanımının endotel fonksiyonları ve tedavi sonuçlarına etkileri

    The effects of iloprost (a prostocycline analogue) on the endothelial dysfunction and clinical outcomes in diabetic foot ulcers

    BARIŞ SOYDAŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2007

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıÇukurova Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MURAT SERT

  5. Tez No

    568626

    Koroner anjioplasti sonrası restenoz gelişen hastalarda peroksizom proliferatör aktive reseptör gama fonksiyonel gen varyasyonlarının etkilerinin araştırılması

    An investigation on the effects of peroxisome proliferator-activated receptor gamma functional gene variations in patients with restenosis after coronary angioplasty

    ZAHRA JAVADOVA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Moleküler Tıpİstanbul Üniversitesi

    Moleküler Tıp Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HÜLYA YILMAZ AYDOĞAN

Geri Dön