Geri Dön

Ortaçağ ve rönesans dönemin'nde anatomi tarihi

History of anatomy in the middle ages and renaissance period

  1. Tez No: 129727
  2. Yazar: RAFFİ GÜRÜNLÜOĞLU
  3. Danışmanlar: PROF. DR. SAFİYE ÇAVDAR
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Morfoloji, Morphology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2003
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Marmara Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Anatomi Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 137

Özet

1) ÖZET Bu tez çalışmasında klasik uygarlığın 5. yüzyıldaki çöküşünü takiben Ortaçağ ve Rönesans dönemlerinde anatominin tarihi ve gelişim süreci iki ana bölümde ele alınmıştır. Ortaçağ'ın başında antik Yunan etkisinin zayıflamasıyla tıbbın gelişiminde bir durgunluk dönemi başlar. Buna karşın Bizans Dönemi'nin dört ansiklopedicisi; Oribasius, Aetius Aınida, Trallcs'li İskender ve Paulus Aegineta; Hippocrates, Aristotales, Soranus ve Galen dönemine ait Grek-Roınen tıbbının korunmasını sağlarlar. Constantinus Africanus'un etkisiyle II. yüzyılda Salerno'da anatomi eğitimi, Copho'nun“Anatomin Porci”sindeki hayvan diseksiyonlarına dayanılarak verilmeye başlanmıştır. İlk defa, doktorlara kadavra üzerinde anatomik çalışma yapma hakkı İmparator II. Frederick tarafından, Salerno'da verilmiştir (1240). 1200 yılından Ortaçağ sonlarına kadar Avrupa'da 80 üniversite kurulmuş ve bunlardan Bologna, Montpellier, Paris ve Padova'da anatomi konusunda önemli çalışmalar gerçekleştirilmiştir. Ortaçağ'da, Henri dt MondeviIIe, William of Saliceto (Saliceto'lu William), Lanfranchi ve Guy de Chauliac gibi seçkin cerrahlar, cerrahi kitaplarına bir anatomi bölümü eklemişlerdir. 14. ve 15. yüzyıllarda Bologna, anatomi öğreniminin merkezi olarak kabul edilir. İnsan diseksiyonunun tekrar ele alındığı Bologna'da Mondino de Luzzi anatominin gelişimine önemli katkılarda bulunur. Ortaçağ'daki ilk anatomik diseksiyonların, genellikle şüpheli ölümlerin nedenini öğrenme gibi adli tıp gerekçelerinden kaynaklandığı görülmektedir. Bu tarihsel çalışmanın II. bölümünde, Rönesans'da anatomi tarihi incelenmiştir. 15. yüzyılda sanatçılar, insan anatomisine gittikçe artan bir ilgi duymuştur. Bu sanatçıların başında anatomik diseksiyonda da usta olan Leonardo Da Vinci gelmektedir. Vesalius döneminden önce Berengario, Benedetti, Sylvius, Vidius, Eichmann Battista Canano ve Estienne gibi pek çok anatomist, kadavra diseksiyonu sonucu gözlemlerine dayalı olarak anatominin ilerlemesine katkıda bulunmuşlardır. 16. yüzyılda anatomide liderliği Padova ele geçirmiştir. Padova Üniversitesi 'nin en ünlü temsilcisi Andreas Vesalius'tur. Eseri“Fabrica”, değerli ve pratik bir anatomi kitabıdır. Vesalius'tan sonra Padova Üniversitesi'nin anatomi geleneğini Colombo, Fallopius, Fabricius, Casserio, Spigeüus gibi önemli anatomistlcr sürdürmüştür.

Özet (Çeviri)

2) SUMMARY (History of Anatomy in the Middle Ages and Renaissance Period) The present historical study reviews the history of anatomy and the course of its development during the Middle Ages and Renaissance period, following the downfall of classical civilization in the fifth century. During the earlier period of the Midde Ages, the attenuation of Greek originality led to stagnation of medical progress. However, four encyclopedic writers of the first part of the Byzantine period; Oribasius, Aetius Amida, Alexander of Trades, and Paulus Aegineta preserved the full achievements of Hippocrates, Aristotales, Soranus, Galen in Greco-Roman medicine. In the ll“1 century, under the stimulus of Constantinus Africanus, anatomical instruction at Salerno was based upon the dissection of animals as set forth in the ”Anatomia Porci“, of Copho. At Salemo, the Emporer Frederick II for the first time in history gave the right of studying anatomy on the cadaver (1240). From the year 1200 to the end of the Middle Ages about 80 universities were founded in Europe, of which Bologna, Montpellier, Pars, and Padua were most significant for their studies in anatomy. The eminent surgeons of the period, Henri de Mondeville, William of Saliceto, Lanfranchi, and Guy de Chauliac included in their surgical treatise a section for anatomy. During the 14lh and 15lb centuries, leadership in anatomy was at Bologna University. The interest of later periods in the Middle Ages centers in the revival of human dissections by Mondino de Luzzi of Bologna. The earliest dissections in the Middle Ages appear to have had an entirely medicolegal purpose, such as determining the cause of death in suspicious cases. Part n of this historical study examined the history of anatomy during the Renaissance period. The Renaissance artist of the 15lh century became increasingly interested in the study of human anatomy. Among these artists who became adept at dissection was Leonardo Da Vinci. Before the time of Vesalius, Berengario, Benedetti, Sylvius, Vidius, Eichmann Battista Canano, Estienne and many others contributed significantly to the progress of anatomy based on human dissections. Padua became the leader in anatomy from the 16”1 century on. The most important representative of Padua University is Andreas Vesalius whose achievements in anatomy were truly epochal. Still today, his“Fabrica”stands as a valuable and practical anatomical text. After Vesalius, his anatomical tradition at Padua was continued by several anatomists, among whom Colombo, Fallopius, Fabricius, Casserio, and Spigelius are noteworthy.

Benzer Tezler

  1. Floransa okulunda Masaccio'nun yeri

    The Place of importance of Masaccio in Florentine school

    EMRE TUĞLU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2002

    Sanat Tarihiİstanbul Teknik Üniversitesi

    PROF. DR. AYLA ÖDEKAN

  2. Figüratif heykelde ifade

    Expression in figurative sculptur

    GÜVEN ATEŞ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Güzel SanatlarŞırnak Üniversitesi

    Resim Ana Sanat Dalı

    DOÇ. DR. ABİDİN MÜSLÜM BAYSAL

  3. Rönesans'tan Barok'a resimde anatomi estetiği

    Anatomy aesthetics in painting from renaissance to Baroque

    EMRAH EMİR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Güzel SanatlarSelçuk Üniversitesi

    Resim Ana Sanat Dalı

    DOÇ. DR. NESLİHAN KIYAR

  4. Figüratif resme kaynaklık etmesi açısından anatomi araştırması

    Welding to the picture in terms of figurative anatomy research

    FATMA YEDİER

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Güzel SanatlarDokuz Eylül Üniversitesi

    Güzel Sanatlar Eğitimi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BEDRİ KARAYAĞMURLAR

  5. 1950 sonrası Türk resim sanatında kavram ve biçim ilişkisi

    The Relation between concept and shape in Turkish painting art post 1950's

    DENİZ ÇOBANKENT

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2000

    Güzel SanatlarMarmara Üniversitesi

    Resim Ana Sanat Dalı

    YRD. DOÇ. DR. KEMAL GÜRBÜZ