Perikondrium ve periost greftlerinin kıkırdak oluşturma kapasitelerinin karşılaştırılması ve okside selülozun rejenerasyona etkileri
The comparison of regerative potential of perichondrial and periosteal graftsand the effects of oxidised cellulose on regeneration
- Tez No: 132237
- Danışmanlar: DOÇ.DR. OSMAN LATİFOĞLU
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Plastik ve Rekonstrüktif Cerrahi, Plastic and Reconstructive Surgery
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2003
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Gazi Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Plastik Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 72
Özet
Kıkırdak eksikliklerinin onarılmasında en sık kullanılan ve altın standart olarak kabul edilen seçenek otojen kıkırdak greftlerinin kullanılmalarıdır. Ancak, vücutta kıkırdak grefti alınabilecek alanlar kısıtlıdır. Perikondrium ve periostun osteokondrojenik kapasiteleri ise uzun yıllardır bilinmektedir. Bu dokuların greft olarak kullanımları ile değişik koşullar altında, değişik miktar ve kalitede kıkırdak dokusu elde etmenin mümkün olduğu da bazı çalışmalar ile gösterilmiştir. Çalışmamızda 1,4 x 2,4 cm boyutlu kulak perikondrium (Grup 1) ve kafatası periost (Grup 2) greftleri kendi üzerlerine katlanıp, kenarlarından dikilerek kapalı cep haline getirilmeleri sonrasında içlerine otojen kan enjeksiyonu yapılarak, karında kas fasyası altı plana nakledilmişlerdir. Ayrıca, 0,8 x 0,8 cm boyutlu okside rejenere selüloz (Şurgicel ®), sırasıyla yine aynı özellikte hazırlanmış perikondrium (Grup 3) ve periost (Grup 4) greftlerinin içine yerleştirilip, bunlar da aynı işlemler sonrasında aynı doku planına nakledilmişlerdir. 6 haftalık takip sonrasında greftler çıkartılmış, hacimleri su taşırma yöntemi ile, ağırlıkları hassas terazi ile ve içlerinde oluşan kıkırdak dokusu ve olgunluğu da histolojik çalışmalar ile değerlendirilmiştir. İstatistiksel olarak grupların hacim ölçümleri arasında anlamlı fark olmamasına ve ağırlık ölçümlerinde okside selüloz içeren grupların daha ağır olarak bulunmalarına karşın, histolojik çalışmalar ile perikondrium greftlerinin, periost greftlerine göre daha fazla miktarda ve daha olgun kıkırdak içerdikleri tespit edilmiştir. Okside selüloz ise kıkırdaklaşmayı bozmamakla birlikte, arttırıcı etkiye de sahip olamamış, yalnızca ortamda fibröz dokunun daha yaygın görülmesine neden olmuştur. Ayrıca histomorfometrik çalışmalar ile yapılan hacim ölçümleri de göstermiştir ki, su taşırma yöntemiyle ölçülen greft hacim değerleri, greftlerin içinde gelişen olgun kıkırdak hacmini yansıtmamaktadır.
Özet (Çeviri)
In reconstructing cartilage defects, the use of autogenous cartilage grafts is the most preferred and gold standard option. Unfortunately cartilage donor sites within the body are limited. The osteochondrogenic capacities of both perichondrium and periosteum are well known for years, and both are capable of cartilage formation when used as free grafts under certain conditions. Ear perichondrial (Group 1) and calvarium periosteal grafts (Group 2) of 1.4 x 2.4 cm were folded on themselves to create closed pockets and then were injected with autogenous blood. Besides 0.8 x 0.8 cm sized oxidized regenerated cellulose sheets were placed inside other perichondrial (Group 3) and periosteal (Group 4) grafts which were identically prepared with groups 1 and 2. All grafts were transplanted into the subfascial planes of abdominal muscles. After a 6 week follow-up the grafts were harvested. Their volumes were measured by submerging them into water, weights were measured by sensitive tissue scales and the quality and amount of cartilage tissue formed were assessed by histological studies. Statistically, though it was found that the groups were not different on the basis of their volumetric studies, and the grafts including oxidized cellulose were found to be heavier than the others, histologic studies revealed that the perichondrial grafts produced more cartilage with better maturation. On the other hand, oxidized cellulose neither enhanced nor retarded chondrogenesis, but caused an increase in fibrotic tissue formation. Volumetric studies by histomorphometric analysis also revealed that the volume measurements by submerging the tissues into water did not reflect the amount of newly formed mature cartilage.
Benzer Tezler
- Kıkırdak defektlerinin periost grefti ile onarımı (deneysel çalışma)
Reconstruction of cartilage defects by periosteal grafts (an experimental study)
KUTAY ULUTAŞ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2001
Plastik ve Rekonstrüktif CerrahiDokuz Eylül ÜniversitesiPlastik ve Rekonstrüktif Cerrahi Ana Bilim Dalı
PROF.DR. CAN KARACA
- Burun cildi karsinomlarında rekonstrüksiyon yöntemlerinin karşılaştırılması
Comparison of reconstructive methods on nasal skin carcinomas
AKIN DEMİRALAY
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2001
Plastik ve Rekonstrüktif CerrahiTrakya ÜniversitesiPlastik ve Rekonstrüktif Cerrahi Ana Bilim Dalı
DOÇ.DR. A. CEMAL AYGIT
- Yüksek doz C vitamini uygulamasından sonra sıçan dokularındaki kollagen lif dağılımının gösterilmesi ve morfometrik değerlendirilmesi
Exhibition of collagen fibril disribution in rat tissue after dose vitamin C treatment and morphometric analysis
BARIŞ ULUM
Yüksek Lisans
Türkçe
2005
Histoloji ve EmbriyolojiGazi ÜniversitesiHistoloji ve Embriyoloji Ana Bilim Dalı
PROF.DR. SUNA ÖMEROĞLU
- Tavşan kulağında subperikondreal ve subSMAS diseksiyon planlarının kıkırdak ve perikondrium üzerine etkisinin karşılaştırması
Comparison of the effects of subperichondrial and sub-SMAS dissection planes on cartilage and perichondrium: A rabbit ear model
BÜKEM CÜCE
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
Plastik ve Rekonstrüktif CerrahiSağlık Bilimleri ÜniversitesiPlastik Cerrahi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. GAYE FİLİNTE