Geri Dön

Deniz levreği (Dicentrarchus labrax)'ın tatlı suya alıştırılması ve tatlı suda optimal yemleme oranının belirlenmesi

Acclimation of European seabass (Dicentrarchus labrax) to freshwater and determination of its optimal feeding rates in freshwater

  1. Tez No: 135783
  2. Yazar: ORHAN TUFAN EROLDOĞAN
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. METİN KUMLU
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Su Ürünleri, Aquatic Products
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2003
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Çukurova Üniversitesi
  10. Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Su Ürünleri Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 122

Özet

Bu çalışma iki ayrı bölümden oluşmuştur: I. Bölüm'ün, I. ve II. denemelerinde, iki farklı boyutta ki (1.70±0.26 ve 25.58il.58 g) levreklerin kısa (2 gün) ve uzun süreli (10 gün) alıştırma yöntemleriyle tatlısuya başarıyla alıştınlabileceği belirlenmiştir. Alıştırılmadan, direkt tatlısuya stoklanan balıklarda yem alımı durmuş ve ölümler görülmüştür. Kısa süreli alıştırma yönteminde yaşama oranı olumsuz etkilenmemiş, ancak osmotik stres yem alım aktivitesini negatif etkilemiştir. Uzun süreli alıştırma yöntemi sonucunda mortalite oluşmamış ve yem alım indeksi kontrol grubu ile benzer bulunmuştur. Deniz levreğini en az stres ile tatlısulara alıştırabilmek için değişik tekniklerin kullanıldığı 3. Deneme öncesinde, kuyu suyunda 1 ay süresince normal ve tuzlu yemle yetiştirilen bireylerin göl suyuna alıştınlması esnasında tuz ve/veya vitamin katkısının yaşama oranı, kan Na+, K+, Cl" iyon ve hematokrit konsantrasyonları üzerine etkisi çalışılmış ve sonuçlar tartışılmıştır. Bu gruplarda 7 günlük alıştırma periyodunun uygun olduğu ve balıkların direkt göl suyuna transfer edilmemesi gerektiği açıkça belirlenmiştir. II. Bölüm'de üç farklı besleme denemesi yapılmıştır. 1. denemede, optimal yemleme oranını belirlemek amacıyla, tatlısuya alıştırılmış olan bireylerde (32 g) 5 faklı yemleme oram (%2.0, 2.5, 3.0, 3.5, ve %4.0 vücut ağırlığı/gün (V A/gün)) 50 gün boyunca test edilmiştir. Bu boyuttaki balıklarda en iyi büyüme ve yem çevrim oranı (YÇE) %3.0 VA/gün yemleme oranında belirlenmiştir. Spesifik büyüme oranı (SBO) %3.0 VA/gün'e kadar artmış, ancak daha yüksek yemleme oranlarında (%3.5-4.0 VA/gün) düşmüştür. Deneme boyunca, kondisyon faktörü (KF), iç organ lipit, protein, kuru madde içerikleri artan besleme oranıyla artmıştır (p0.05). 60 gün süren 2. denemede, optimal yemleme oranının belirlenmesi amacıyla balıklar (2.62 g) hem deniz hem de tathsuda 5 farklı yemleme oranında (%2.0, 2.5, 3.0, 3.5, 4.0 VA/gün ve serbest yemleme) yetiştirilmiştir. Spesifik büyüme oranı (SBO) ve yem çevrim etkinliği (YÇE) verileri, hem tathsu hemde deniz grubunda optimal yemleme oranının %3.5 VA/gün olduğunu göstermiştir. Her iki grupta da balıklarda fileto protein içeriği, ham kül ve KF etkilenmemiş (p>0.05), FO, KSİ, İSİ, lipit ve kuru madde içerikleri ise artan yemleme oranıyla yükseliş göstermiştir (p

Özet (Çeviri)

The study is composed by two sections: In the 1st and 2nd experiments. of the Ist Section, it was shown that European sea bass, in two different sizes (1.70±0.26 ve 25.58±1.58 g), could be successfully acclimated from seawater to freshwater by short (2days) or long (lOdays) acclimation methods. Without acclimation, direct transfer resulted in cessation of feeding and heavy fish mortality. During the short acclimation period, survival was not adversely affected, but feeding activities were negatively influenced. No fish mortality occurred during the long acclimation method and that fish feeding activity index was also similar to that of the control group. Different acclimation methods were investigated in the 3rd experiment in order to acclimate the European sea bass with the least possible stress from seawater to freshwater. During the acclimation to the Seyhan Dam Lake water, the effects of salt and/or vitamin supplemented diets on survival and blood parameters (Na+, K+, CI", and haematocrite concentration) of fish, which had been grown on a normal or salt supplemented diet in well water for 1 month prior to the onset of the experiment, were studied and the results were discussed. It was clearly determined that the 7-day acclimation protocol was appropriate and that the fish must not be directly stocked into the lake water without acclimation. Three feeding experiments were carried out in the 2nd section. In the 1st experiment, 5 feeding rates (2.0, 2.5, 3.0, 3.5 and 4.0% body weight/day (BW/day)) were tested for 50 days to find optimal feeding rate for the sea bass (32 g) acclimated to freshwater. Highest growth and food conversion efficiency (FCE) were found in the group fed 3.0% BW/day feeding rate. Specific growth rate (SGR) showed an increase up to 3.0% BW/day, but declined above that feeding rate (3.5-4.0% BW/day). Throughout the experiment, condition factor (CF), viscera lipid, protein and dry matter contents increased with the increase in feeding rates (p0.05). In the 2nd experiment, which lasted 60 days, the fish (2.62 g) were fed on 5 feeding rates (2.0, 2.5, 3.0, 3.5, 4.0% BW/day and ad libitum) in order to asses optimal feeding rates in both freshwater and sea water. Data of SGR and FCE have shown that optimal feeding rate was 3.5-4.0% BW/day in either water media. Fish fillet protein, ash and CF were similar (p>0.05), whereas, FR, HSI and VSI, lipid and dry matter were all significantly rose with increasing feeding rate in both groups (p

Benzer Tezler

  1. Deniz levreği (Dicentrarchus labrax)'nin farklı tuz konsantrasyonlarında Na+ -K+ -ATPaz enzim aktivitelerinin izlenmesi

    Observing activity of Na+ -K+ -ATPase enzyme of sea bass (Dicentrarchus labrax) in different salt concentration

    İBRAHİM DEMİRKALE

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2003

    Su ÜrünleriÇukurova Üniversitesi

    Su Ürünleri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İBRAHİM CENGİZLER

  2. Deniz levreğinin (dicentrarchus labrax) tatlısuda semirtilme olanağı

    The Possibility of rearing sea bass (dicentrarchus labrax) in freshwater

    ORHAN TUFAN EROLDOĞAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1999

    Su ÜrünleriÇukurova Üniversitesi

    Su Ürünleri Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. METİN KUMLU

  3. Farklı tuzluluk ve sıcaklıklarda deniz levreği (Dicentrarchus labrax)'nde kritik termal minimum ve maksimum değerlerinin belirlenmesi

    Determination of critical thermal minima and maxima of european sea bass (Dicentrarchus labrax) in different salinity and temperature levels

    NAFİYE DÜLGER

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    Su ÜrünleriÇukurova Üniversitesi

    Su Ürünleri Yetiştiriciliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. METİN KUMLU

  4. Farklı tuzluluk ve sıcaklıklarda yetiştirilen genç Avrupa deniz levreği (Dicentrachus labrax) bireylerinde büyüme performansı ve bazı kronik stres parametreleri ile histolojik değişimlerin belirlenmesi

    Determination of growth performance, some chronic stress and histological changes of juvenile European sea bass (Dicentrachus labrax) grown in different salinities and temperatures

    SERHAT TÜRKMEN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    BiyolojiÇukurova Üniversitesi

    Su Ürünleri Yetiştiriciliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. METİN KUMLU

  5. Deniz levreği ( Dicentrarchus labrax)'nde farklı yaş gruplarında spermiasyon ve sperm kalitesinin karşılaştırılması

    Comparison of spermiation and sperm quality in different age groups of sea bass ( Dicentrarchus labrax )

    ÖZLEM YILMAZ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2004

    Su ÜrünleriÇukurova Üniversitesi

    Su Ürünleri Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. METİN KUMLU