Geri Dön

Yöremizde yüzeyel mantar enfeksiyonlu hastalardan izole edilen dermatofitoz etkenleri

The incidence of causative pathogens responsible from the dermatopyte infections in our region, Erzurum

  1. Tez No: 138534
  2. Yazar: HAKAN USLU
  3. Danışmanlar: PROF. DR. AHMET AYYILDIZ
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Mikrobiyoloji, Microbiology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2002
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Atatürk Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Mikrobiyoloji ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 87

Özet

Çalışmamızda Erzurum ve çevresindeki dermatofit enfeksiyonlarından sorumlu etken patojenlerin sıklığını belirlemeyi amaçladık. Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi Araştırma Hastanesi Dermatoloji kliniğinden Mikrobiyoloji laboratuvarına gönderilen yüzeyel mantar enfeksiyonu ön tanısı almış toplam 503 hastadan 548 adet saç, deri ve tırnak örnekleri alındı, örnekler %20 lik KOH ile muamele edildikten sonra lam-lamel arası nativ ve ayrıca laktofenol pamuk mavisi ile boyanarak direk mikroskobik yöntemle incelendi, örneklerden ayrıca saboraud dextrose agar (SDA), mycobiotic dextrose agar (MDA) ve potato dextrose agar(PDA) besiyerlerinde kültürler yapılarak 37° C de ve oda sıcaklığında 4 hafta süre ile inkübasyona bırakıldı. Kültürler daha sonra makroskobik ve mikroskobik olarak değerlendirildi. 503 hastanın yaş gruplarına göre dağılımında büyük çoğunluğun (338 hasta, %67.2) 20-49 yaş grubunda yer aldığı; cinsiyet dağılımında ise erkek hastaların (336 kişi, % 66.4) kadınlardan (169 kişi, %33.6) daha fazla olduğu görüldü. Hastalar, klinik tutulumlarına göre en fazla T. pedis (%28.0), daha sonra sırasıyla T. corporis (%24.1), T. ungium (%15.5), T. inguinalis, (%14.5), T. manum (%13.9) ve T. capitis (%4.0) şeklinde tanı almışlardı. Direk mikroskobi ve kültür incelemeleriyle dermatofit etken saptanan 138 örnekteki mantar türlerinin 135'inin (%97.8) Trichophyton, ikisinin (% 1.5) Microsporum ve birinin de (%0.7) Epidermatopyton cinsine ait olduğu gözlendi. Bu cinslerin tür dağılımında en fazla T. rubrum (100 örnekte, %72.5), ikinci olarak T. mentagrophytes (23 örnekte, %16,8) ve daha sonra da 1-5 örnek arasında değişmek üzere T.schoenleinii, T. violaceum, T. tonsurans, M. canis ve E. floccosum'un yer aldığı görüldü. Klinik tutulum açısından en fazla T.pedis olguları gözlendi. T. rubrum, T. capitis dışındaki tüm klinik şekillerde en sık karşılaşılan etken olurken T. capitis'te en fazla rastlanan etkenini, schoeinleinii olduğu saptandı. Bulgularımızın genel olarak yurdumuzun değişik bölgelerinde yapılan çalışmalarla benzerlik gösterdiği, bu bakımdan bölgesel farklılığın dermatofitoz enfeksiyonların epidemiyolojisinde çok fazla etkili olmadığı sonucuna varıldı.

Özet (Çeviri)

The aim of this study was to determine the incidence of causative pathogens responsible from the dermatophyte infections in our region, Erzurum. In the study, 548 hair, nail, and skin samples from 503 patients who have been prediagnosed as dermatophytic infection at Dermatology Department of Atatürk University were studied. With these samples, native preparations were done by using %20 KOH and then these slides were dyed by lactofenol cotton blue for direct microscopic examination. In order to isolate and identify the dermatophytes, each sample was inoculated duplicate on saboraud dextrose agar, mycobiotic dextrose agar and potato dextrose agar and incubated for up to 4 weeks at 37° C and room temperature. At the end of the incubation period, cultures were examined macroscopically and microscopically. In identifying the isolated strains, following characteristics were noticed: Growth period, colony morphology, production of pigment on the reverse of colony, characteristic hyphae formation, types of micro and macroconidia and urease activity. According to the age distribution, the most of the patients (338 patient, 67.2%) were in the 20-49 age group. As for the sex distribution, male patients (336,66.4 %) were more than females (169 patient, 33.6 %).. The diagnosis of patients as dematophytosis was made according to the clinical and laboratory findings. The distribution was as follows; 28.0 % Tinea pedis, 24.1 % Tinea corporis, 15.5 % Tinea ungium, 14.5 % Tinea ingiunalis, 13.9 % Tinae manum and 4.0 % Tinea capitis. Of 138 cases from which dermatophytes were isolated, distribution of causative agents were as follows; 72.5 % Trichophyton rubrum, 16.8 % Trichophyton mentagrophytes, 3.6 % Trichophyton schoenleinii, 1.4 % Trichophyton tonsurans, 1.4% Microsporum canis and 0.7 % Epidermophyton floccosum. T. schoenleinii was the most frequent dermatophyte (45.4 %) in Tinea capitis, whereas Trichophyton rubrum was the most frequent one in other dermatophyte infections. In conclusion, we found that tinea pedis was the most frequently clinical form, and trichophyton rubrum was the most frequently dermatophyte as a causative agent responsible from dermatophytosis in Erzurum. Our findings were generally similar to the other studies, so the geographical differences, contrarily to the expected, were not effective in the epidemiology of these infections.

Benzer Tezler

  1. Dermatofitlerde tür tayini ve Van yöresinde izole edilen dermatofitler

    Identifcation of dermatophytes and isolation of dermatophytes in the Van region

    HAMZA BOZKURT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1997

    MikrobiyolojiYüzüncü Yıl Üniversitesi

    Mikrobiyoloji ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MUSTAFA BERKTAŞ

  2. Elazığ yöresinde izole edilen dermatofit etkenleri ve invitro duyarlılıklarının araştırılması

    Başlık çevirisi yok

    ZÜLAL AŞÇI

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    1992

    MikrobiyolojiFırat Üniversitesi

    Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ.DR. MUSTAFA YILMAZ

  3. Elazığ yöresinde yetişen bazı lathyrus L. türleri üzerinde biyosistematik bir çalışma

    A Biosystematic investigation on some lathyrus L. species growing in Elazığ region

    NİHAT MANTAR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2000

    BiyolojiFırat Üniversitesi

    Biyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. AHMET ŞAHİN

  4. Kadirli'de yaylacılık faaliyetleri

    Yaylacılık activites in Kadirli

    YÜCEL YONCA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    CoğrafyaKahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi

    Coğrafya Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET TIRAŞ

  5. Soğuk ve yarı kurak iklim bölgelerinde düzlem güneş toplayıcılarının verimliliğinin araştırılması ve optimizasyonu

    Başlık çevirisi yok

    M.AYHAN AKSOY

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1990

    Makine MühendisliğiCumhuriyet Üniversitesi

    Makine Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. RAİF GÜLER