Orta serebral arter tıkanmasına bağlı gelişen akut inme vakalarında transkranyal manyetik stimülasyonun prognostik değeri
Prognostic value of transcranial magnetic stimulation in acute stroke due to middle cerebral artery infarction
- Tez No: 141850
- Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. NİLDA TURGUT
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Nöroloji, Neurology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2004
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Trakya Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Nöroloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 70
Özet
ÖZET Beyin damar hastalıkları, kalp hastalıkları ve kanserden sonra dünyada üçüncü sıklıkta ölüm nedenidir. Iskemik inmeler tüm beyin damar hastalıklarının %85'ini oluşturur. Iskemik inmelerin büyük bir bölümünü de OSA oklüzyonları meydana getirir. OSA tıkanmasına bağlı gelişen iskemik inmelerin mortalitesi oldukça yüksektir. Iskemik inmenin erken döneminde, hastanın fonksiyonel düzelmesinin hangi düzeyde olacağının bilinmesi oldukça önemlidir. Birçok çalışmada, transkranyal manyetik stimülasyon testinin inme sonrası motor düzelme için iyi bir belirleyici olduğu ifade edilmişse de bunun aksini ileri süren çalışmalarda mevcuttur. Bizim çalışmamızın amacı akut iskemik inme sonrası fonksiyonel motor düzelme açısından motor uyandırılmış potansiyelin prognostik değerini araştırmaktır. Çalışmaya 15 sağlıklı birey ve OSA okluzyonuna bağlı gelişmiş ilk inmeli 40 hasta dahil edildi. İlk transkranyal manyetik stimülasyon testi inme sonrası iki ve dördüncü günler arasında gerçekleştirildi ve birinci ayın sonunda tekrarlandı. Transkranyal manyetik stimülasyon testi motor uyandırılmış potansiyel cevabının mevcudiyetini saptamak ve santral motor ileti zamanını değerlendirmek için uygulandı. Hastaların fonksiyonel motor kapasiteleri inme sonrası ilk dört gün içerisinde ve dördüncü ayın sonunda yapılan OSA skalası, Barthel indeksi ve NIH-NINDS skoru ile değerlendirildi. Dört aylık takip süresinde ilk testte MUP yanıtı elde edilebilen ve edilemeyen hasta gruplarının, normal ve uzun santral motor ileti zamanı saptanan hasta gruplarının klinik düzelmeleri kıyaslandı. 54Ilk TMS testinde, 16 hastada (%40) motor uyandırılmış potansiyel kaydedilemedi. Sekiz hastada (%20) uzun santral motor ileti zamanı ve 16 hastada (%40) normal santral motor ileti zamanı saptandı. Bir ay arayla yapılan iki transkranyal manyetik stimülasyon testinde sağlıklı ve lezyonlu hemisferlerden elde edilen motor uyandırılmış potansiyel latansı, amplitüdü ve santral motor ileti zamanı değerlerinde anlamlı bir farklılık gözlenmedi. Ancak her iki tetkiktede lezyonlu hemisferden elde edilen ortalama motor uyandırılmış potansiyel latansı ve santral motor ileti zamanı değerleri sağlıklı hemisfere kıyasla uzun ve ortalama motor uyandırılmış potansiyel amplitüd değeri düşük bulundu. İlk TMS testinde motor uyandırılmış potansiyel kayıtlanabilen hasta grubunun dördüncü ayın sonundaki klinik düzelmesi kayıtlanamayan gruba kıyasla istatistiksel olarak anlamlı derecede daha iyi bulundu(p0,05). Bizim verilerimiz inme sonrası erken dönemde transkranyal manyetik stimülasyon ile motor uyandırılmış potansiyel elde edilememesinin kötü bir prognoz belirleyicisi olduğunu ortaya koydu. Ancak uzun santral motor ileti zamanı ile kötü prognoz arasında anlamlı bir ilişki saptanamadı. Anahtar Kelimeler; Transkranyal manyetik stimülasyon, inme, prognoz 55
Özet (Çeviri)
PROGNOSTIC VALUE OF TRANSCRANIAL MAGNETIC STIMULATION IN ACUTE STROKE DUE TO MIDDLE CEREBRAL ARTERY INFARCTION SUMMARY Cerebrovascular diseases are the third commonest cause of death, after heart disease and cancer. Ischemic strokes are 85% of all cerebrovascular diseases. Middle cerebral artery occlusion accounts the most of ischemic strokes. The mortality rate of ischemic strokes due to middle cerebral artery infarctions is extremely high. It is important to know the quality of motor recovery in the early stages of ischemic stroke. Transcranial magnetic stimulation has been proposed to predict motor outcome after stroke in many studies but the results remain inconsistent. The aim of our study is to determine the value of motor evoked potential as a prognostic indicator of clinical outcome in acute ischemic stroke. Fifteen healthy subjects and 40 patients with a first acute ischemic stroke involving middle cerebral artery territory, were included in our study. The first transcranial magnetic stimulation tests were performed between 2-4. days of ischemic stroke and the second transcranial magnetic stimulation tests were performed one month later. Transcranial magnetic stimulation was used to determine the presence of motor evoked potential and to measure the central motor conduction time. Motor functions of the patients was assesed by MCA scale, Barthel index, and NIH-NINDS score in the first four days after stroke and four months later. 56In 16 patients (40%), motor evoked potential was absent in the first transcranial magnetic stimulation test. Delayed central motor conduction time was found in eight patients (20%), and normal central motor conduction time was found in 16 patients (40%). There was no significant difference in mean amplitude, latency and central motor conduction time values measured in healthy and lesioned hemispheres between the two transcranial magnetic stimulation evaluations. The mean latency of motor evoked potential and central motor conduction time were longer in lesioned hemispheres of patients than the healthy hemispheres and mean amplitude of motor evoked potential was significantly lower in lesioned hemispheres of patients than the healthy sides. A better clinical outcome was observed at the end of the fourth month in the patients in whom there was recordable motor evoked potential in the first transcranial magnetic stimulation evaluation(p0,05). Our data show that absence of motor evoked potential is a useful prognostic indicator for poor prognosis after ischemic stroke. But we could not find any relationship between delayed central motor conduction time and poor prognosis. Key Words : Transcranial magnetic stimulation, stroke, prognosis 57
Benzer Tezler
- BMAL1'in beyin hasarı sonrası rolünün proteomik açıdan incelenmesi
Investigation of the role of BMAL1 following brain injury using proteomic approaches
ELİF ÖZBAY
Yüksek Lisans
Türkçe
2021
Tıbbi Biyolojiİstanbul Medipol ÜniversitesiSinir Bilimi Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ MUSTAFA ÇAĞLAR BEKER
- Sirkadiyen ritmin beyin felci sonrası gelişen hasar üzerine etkisi
Role of circadian rhythm on focal cerebral ischemia
MUSTAFA ÇAĞLAR BEKER
Yüksek Lisans
Türkçe
2018
FizyolojiNecmettin Erbakan ÜniversitesiFizyoloji Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. ZAFER ŞAHİN
- Perinatal inme vakalarında klinik ve laboratuvar bulgularının değerlendirilmesi
Evaluation of clinical and laboratory findings in infants with perinatal stroke
FATMA TUBA KÖSEOĞLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıNecmettin Erbakan ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HÜSEYİN ÇAKSEN
- Hamile farelerde serebral iskemi sonrası akut ve kronik dönemde hasar mekanizmalarının incelenmesi
Investigation of injury mechanisms on pregnant mice in the acute and chronic term after cerebral ischemia
İLAYDA KAYA
Yüksek Lisans
Türkçe
2020
Tıbbi Biyolojiİstanbul Medipol ÜniversitesiTıbbi Biyoloji Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ AHMET BURAK ÇAĞLAYAN
- İskemi ve reperfüzyon sonrasi erken dönemde kan beyin bariyerinin zedelenmesinde nitratif ve oksidatif mekanizmalarin farede kranial pencere ve izole retina modellerinde incelenmesi
Effects of nitrative/oxidative stress mechanisms on early blood brain barrier injury after ischemia/ reperfusion studied by cranial window and isolated retina models
ATAY VURAL
Doktora
Türkçe
2010
NörolojiHacettepe ÜniversitesiTemel Nörolojik Bilimler Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. YASEMİN GÜRSOY ÖZDEMİR