Geri Dön

Gastroşiziste Intrauterin tedavi barsak hasarlanması üzerinde ne ölçüde etkili

The effects of Intrauterine teatment intestinal damage in gastroschisis

  1. Tez No: 142181
  2. Yazar: RAHŞAN VARGÜN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. TANJU AKTUĞ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Çocuk Cerrahisi, Pediatric Surgery
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2004
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ankara Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk Cerrahisi Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 37

Özet

ÖZET Gastroşizisde İntrauteriıı Tedavi Barsak Hasarlanması Üzerinde Ne Ölçüde Etkili? Amaç: İntrauteriıı tedavi yöntemlerinin gastroşizis oluşturulmuş deneklerde barsak hasarlanması ve intestinal motilitenin düzenlenmesinde rol alan intertisiyel Cajal hücresi (İCH) üzerine etkilerini araştırmak amacıyla deneysel bir çalışma yapıldı. Gereç ve Yöntem: Çalışmada 13 günlük fertil tavuk embriyoları kullanıldı. Embriyolar kontrol, gastroşizis, gastroşizis + amniyoallantoik sıvı değişim ve gastroşizis + bikarbonat tedavi grubu olmak üzere rastgele 4 gruba ayrıldı. 13. günde kontrol grubunda sadece amniyoallantoik kavite oluşturuldu, gastroşizis grubunda amniyoallantoik kavite oluşturulup karın ön duvarı defekti yapıldı. Tedavi gruplarına 15. günden itibaren, amniyoallantoik sıvı değişim grubuna 3 gün süreyle amniyoallantoik sıvı değişimi, bikarbonat grubuna 0. 1 mL bikarbonatla tedavi yapıldı. 18. günde barsak örnekleri alınarak makroskopik değişiklikler kaydedildi. Hematoksilen Eozin boyamasıyla mukozal konjesyon, müsküler ödem, serozal ödem değerlendirilip, ortalama villus boyutları ve müsküler kalınlıklar ışık mikroskopunda ölçüldü. Ortalama İCH yoğunluğu immüntıistokimyasal boyama yöntemi ile c-kit ekspresyonu araştırılarak ölçüldü. Mukozal konjesyon, müsküler ödem ve serozal ödem parametreleri Ki-kare testi, ortalama müsküler tabaka kalınlığı, ortalama villus boyutları ve ortalama Cajal hücre yoğunluğu parametreleri Kruskal-Wallis yöntemi ile karşılaştırıldı. Bulgular: Gastroşizis grubunda %87.5 oranında mukozal konjesyon bulunurken kontrol grubunda mukozal konjesyona rastlanmadı. Amniyoallantoik sıvı değişim grubunda deneklerin %55,6'smda, bikarbonatla tedavi grubunda ise %25'inde mukozal konjesyon gözlendi. Gastroşizis grubunda tüm deneklerde müsküler ödem gözlenirken, kontrol ve tedavi grubunda müsküler ödem gözlenmedi. Gastroşizis grubunda %100 oranında serozal ödem gözlenirken, kontrol grubunda %40, amniyoallantoik sıvı değişim grubunda %44.4 ve bikarbonat grubunda %50 oranında serozal ödem gözlendi. Gastroşizisli deneklerin barsaklarında ortalama müsküler tabaka kalınlığının artmış olduğu ve bu artışın amniyoallantoik sıvı değişimi ve bikarbonat tedavileriyle azaldığı gözlendi (p

Özet (Çeviri)

SUMMARY The Effects of Intrauterine Treatment on Intestinal Damage in Gastroschisis Aim: An experimental study was performed to investigate the effects of intrauterine treatment on intestinal damage and on ICC which are known to be pacemaker cells of intestinal motility, in gastroschisis. Materials and Methods: Thirteen-day-old fertilised chick eggs were randomly divided into 4 groups as control, gastroschisis, gastroschisis + amnio-allantoic fluid exchange and gastroschisis + bicarbonate groups. In control group amnio-allantoic membrane opened without creating gastroschisis on the 13 day of incubation. In gastroschisis group a defect in the abdominal wall was performed. In the treatment groups after creating gastroschisis, amnio-allantoic exchange and bicarbonate treatment was performed for 3 days. After macroscopic examination, specimens were processed for H&E and c-kit immunohistochemistry on the 1 81 day of incubation. The intestines were evaluated with light microscopy for the presence of mucosal congestion, muscular and serosal edema. Mean villus size, mean muscular thickness, and density of ICC were measured. Statistical analysis was performed by %2 test and Kruskal-Wallis followed by Mann-Whitney U test when appropriate Results: Although mucosal congestion was not seen in control group, it was encountered in 87.5%, 25%, 55.6% of the embryos in gastroschisis, bicarbonate treatment and amnio-allantoic fluid exchange groups, respectively, (p

Benzer Tezler

  1. Gastroşizistde barsak hasarı oluşumuna interlökin-8 ve ferritinin etkisi

    The effect of interleukine-8 and ferritin on intestinal damage in gastroschisis

    MELTEM ÇAĞLAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2004

    Çocuk CerrahisiDokuz Eylül Üniversitesi

    Çocuk Cerrahisi Ana Bilim Dalı

    DOÇ.DR. MUSTAFA OLGUNER

  2. Gastroşizisli civciv embriyolarında intraamniyotik mekonyum ile oluşan barsak hasarında mekonyum su ve yağ fazlarının oluşan hasar üzerine etkilerinin araştırılması

    The effects of water and lipid soluble components of meconium on the bowels of embryos with gastroschisis

    OKTAY ULUSOY

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Çocuk CerrahisiDokuz Eylül Üniversitesi

    Cerrahi Tıp Bilimleri Bölümü

    PROF. DR. FAİKA GÜLCE HAKGÜDER

  3. Epilepsi tanılı gebe hastalarda, anne ve fetusa aitdoğum sonuçları

    Results of epilepsy diagnosed pregnancy, mother and fetusa

    AYGÜL TANTİK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    NörolojiÇukurova Üniversitesi

    Nöroloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HACER BOZDEMİR

  4. Gastroşiziste barsak hasarından sorumlu atılım ürünleri hangileridir? Civciv embriyosunda deneysel çalışma

    Which waste products in amniotic fluid is responsible for the intestinal damage in gastroschisis: Urinary or gastrointestinal

    BAŞAK KILINÇ UÇAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1998

    Genel CerrahiDokuz Eylül Üniversitesi

    Çocuk Cerrahisi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. TANJU AKTUĞ