Geri Dön

Kronik B hepatitinde karaciğer yağlanmasının prevalansı, Alfa-interferan ve lamivudin tedavileriyle etkileşimi

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 142330
  2. Yazar: NEVZAT AKSOY
  3. Danışmanlar: PROF. DR. SABAHATTİN KAYMAKOĞLU
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Gastroenteroloji, Gastroenterology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2004
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Gastroenteroloji Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 94

Özet

Günümüzde karaciğer yağlanması ile kronik karaciğer hastalıkları arasındaki ilişki hakkında : KCH ile ilgili çok sayıda çalışma bulunmaktadır. Buna karşın yağlı karaciğer hastalığı ve KBH ilişkisi hakkında hemen hemen hiç veri yoktur. Bu nedenle İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Gastroenterohepatoloji Bilim Dalı'nda Ocak 1990 tarihinden Kasım 2003 tarihine dek takip ve tedavileri yapılan KBH tanısı konmuş 221 hasta [HBeAg (+) %39.3 (n=87), HBeAg (-) %60.7 (n=i34)] yeniden değerlendirildi ve hastalarda; tedavi öncesinde karaciğer yağlanmasının bulunma oranı, karaciğer yağlanmasının interferon ve nükleozid analogları tedavileri üzerine etkisinin olup olmadığı ve yağlanmanın bu tedaviler sonrasında değişip değişmediği araştırıldı. Yapılan çalışmalarda karaciğer yağlanması, genel popülasyonda %10-24, ADSH ise %1.2-4.8 arasında görülmekte iken çalışmamızda karaciğer yağlanması %5'in üzerinde bulunan hastalar %35.3 (78/221), yağlanması %1'in üzerinde olanlar da hesaba katıldığında %40.3 (89/221), steatohepatit ise %0.9 (2/221) oranında bulunmuştur. HBeAg (+) hastalarda steatozun görülme oranı %31 iken (27/87), HBeAg (-) hastalarda %46.3 (62/134) olarak bulunmuştur (p0.05). Çalışmaya alınan 221 hastanın %50.7'si (n:ii2) a-İFN monoterapisi (5-10 MÜ/haftada 3 kez, 6-12 ay, derialtı), %28.9'u (n:64) İFN+LAM kombinasyon tedavisi (9-10 MÜ/haftada 3 kez, 6 ay, derialtı + 100 mg/gün oral, 12-24 ay) Ve %20.4'Ü (n:45) LAM monoterapisi (100 mg/gün oral, sürekli) almıştı. İFN ve İFN+LAM tedavisi alanlarda takip sonu yanıt ve LAM monoterapisi alanlarda tedavi sırasındaki yanıt %32.1, %45.3 ve %46.7 olarak bulundu (p>0.05). HBeAg (+)'lerde İFN ve İFN+LAM grubunda takip sonu ve LAM grubunda tedavi sırasında cevap sırasıyla %30.5, %36.4 ve %50 bulundu. LAM tedavisi sırasındaki yanıt anlamlı olarak daha iyi idi (p0.05). Karaciğer yağlanmasının KBH tedavisi üzerine etkisi konusunda veri bulunmaması nedeniyle çalışmamızda steatozun KBH tedavisi üzerine etkisi araştırılmıştır. Tek başına ya da kombine olarak İFN ve İFN+LAM alan hastalarda takip sonu cevap %36.9 olarak bulunmuştur. Yağlanması olan ve olmayanlarda bu oranlar sırasıyla %34.7 ve %38.5 idi (p>0.05). Hastalar HBeAg (+) ve (-) olarak gruplandırıldıklarında steatozu olan ve olmayanlar arasında tedavi ve takip sonu cevaplar yönünden fark yoktu (p>0.05). LAM monoterapisi alan grupta tedavi sırasındaki cevap %46.7 idi. Bu grupta steatoz (+) ve (-) olanlarda tedavi sırasında cevap sırasıyla %47.0 ve % 46.4 idi (p>0.05). HBeAg durumunun da tedavi sırasındaki cevap üzerine etkili olmadığı görüldü (p>o.05). Sonuç olarak KBH'li hastalarda karaciğer yağlanmasının İFN ve LAM monoterapisi ve İFN+LAM kombinasyon tedavisi üzerine etkisinin olmadığı saptandı. Uygulanan tedavilerin karaciğer yağlanması üzerine etkisi, tedavi öncesi ve sonrasında biyopsileri yapılmış olan 130 hastada değerlendirildi; bu 130 hastanın 68'i İFN, 49'u İFN+LAM ve 13'ü LAM tedavisi almıştı.80 Hastaların %41.5'inde (54/130) tedavi öncesinde hepatosteatozun bulunduğu saptandı. Tedavi sonrasında hastaların %44.6'sında (58/130) steatoz varken 55.4'ünde (72/130) steatoz bulunmamaktaydı. Tedavi öncesi %8.0±1.3 olan ortalama steatoz oranı, tedavi sonrasında %8.4±1.2 olmuştu (p>0.05). İFN, İFN+LAM ve LAM gruplarında tedaviden önce ve sonra ortalama steatoz yüzdeleri açısından anlamlı fark bulunmamaktaydı (p>0.05). Bu durum HBeAg varlığından etkilenmemekteydi (p>0.05). Son olarak KBH'li hastalarda demir birikimi araştırıldığında hastaların %1.8'inde (4/221) histolojik olarak demir birikimi gösterildi. Çalışmamızda karaciğerde histolojik olarak demir birikiminin KBH'li hastalarda seyrek olduğu ve prognoz açısından önemli olmadığı bulundu. Bu sonuçlara göre; KBH'li hastalarda karaciğerdeki yağlanma normal popülasyona göre daha yüksek oranda bulunmaktadır. HBeAg negatif HBV karaciğerdeki yağlanma için predispozisyon yaratmaktadır. Karaciğer yağlanması, HBeAg (+) ve (-) hastalarda İFN ve LAM monoterapisi ve İFN+LAM kombine tedavisi üzerine etkili değildir. İFN ve LAM tedavisi karaciğerdeki yağlanmayı artırmamaktadır.

Özet (Çeviri)

Özet çevirisi mevcut değil.

Benzer Tezler

  1. Kronik B hepatitli olguların karaciğer dokusu istirahat stat protein profili

    Resting signal transducer and activator of transcription (stat) profile in liver biopsies of patients with chronic hepatitis B

    ALPER SANCAK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    GastroenterolojiGazi Üniversitesi

    Gastroenteroloji Ana Bilim Dalı

    PROF. SEREN ÖZENİRLER

  2. Kronik hepatit b tedavisinde ınterferon monoterpisi ile ınterferon ve lamivudin kombinayson tedavisinin karşılaştırılması

    Comparison of interferon monotherapy with interferon and lamivudine combination therapy in the treatment of chronic hepatitis b

    AYŞE UYSAL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    GastroenterolojiSağlık Bakanlığı

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. BELKIS ÜNSAL

  3. Kronik delta hepatitinde Hepatit B virusu yüzey antijeni titresi ile hepatit delta virusu replikasyon düzeyi ve inflamatuvar aktivite arasında bir ilişki var mıdır?

    Is there any corelation between inflamatory activity and delta viral replication level and HBsAg level in chronic delta hepatitis?

    BİNNUR PINARBAŞI ŞİMŞEK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    Gastroenterolojiİstanbul Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SABAHATTİN KAYMAKOĞLU

  4. Kronik aktif hepatit C tedavisinde kullanılan pegile interferon tedavilerinin yaşam kalitesi üzerine etkisi

    Başlık çevirisi yok

    SAYGIN NAYMAN ALPAT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2005

    Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon HastalıklarıEskişehir Osmangazi Üniversitesi

    Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. GAYE USLUER